Məşhur müsəlman filosof Yaqub bin İshaq Əl Kindi (185-256 h/805-873 m) risalələrindən birində Fəlsəfə və Məntiq kimi elmlərdə Yunan mədəniyyətinin əldə etdiyi nailiyyətlərdən istifadə etməkdən bəhs edərkən deyir:
ومِنْ أوْجَبِ الحقّ ألَّا نذُمَّ مَنْ كانَ أحدَ أسْبابِ مَنافعِنا الصغَارِ الهَزْلِيَّةِ ، فكيفَ بالذين هم أكْبرُ أسبابِ منافعِنا العِظَامِ الحَقيقيةِ الجِدْيَّة ، فإنَّهمْ وإنْ قصَروا عن بعضِ الحقّ ، فقدْ كانوا لنا أنْساباً وشُركاءَ فِيما أفادُونا مِن ثِمَار فكْرِهم التي صارتْ لَنا سُبَلاً وآلاتٍ مُؤَدّيةً إلى علْمٍ كَثيرٍ مما قصَروا عن نيْلِ حَقيقتِه
ولا سِيَّما إذ هو بيِّنٌ عندنا وعند المُبرِّزينَ مِن المتفلْسِفينَ قبْلَنا مِن غيرِ أهلِ لِسانِنا أنه لمْ ينَلْ الحقَّ - بما يسْتَأْهِلُ الحقُّ - أحدٌ مِن الناسِ بجَهْدِ طلَبِه ، ولا أحاطَ به جميعُهم ، بل كلُّ واحدٍ مِنهم إمَّا لمْ ينَلْ منه شيئاً ، وإما نالَ منه شيئاً يَسيراً بالإضافة إلى ما يسْتَأْهِل الحقُّ ، فإذا جُمِع يَسيرُ ما نالَ كلُّ واحدٍ مِن النائلين مِن الحق مِنهم اجتمَع مِن ذلك شيءٌ له قدْرٌ جليلٌ
فينْبغي أنْ يعظُم شكْرُنا للآتين بيَسيرِ الحقّ فضلاً عمَّنْ أتى بكثيرٍ مِن الحق ، إذ أشْرَكونَا في ثِمارِ فكرِهم ، وسهَّلوا لنا الحقَّية الخَفية ، بما أفَادونا مِن المقدِّماتِ المُسهِّلة لَنا سُبُلَ الحق ، فإنَّهم لو لمْ يكونوا لمْ يجتمِع لنا مع شدَّةِ البحْثِ في مُدَدِنا كُلّها هذه الأوائلُ الحقّيةُ التي بها تخرَّجْنا إلى الأوَاخِرِ مِن مطلوباتِنا الخَفية
فإن ذلك إنما اجتمَع في الأعْصارِ السالِفةِ المتقادِمةِ عصْراً بعدَ عصرٍ إلى زمانِنا هذا ، مع شدَّةِ البحْثِ ولزومِ الدأبِ ، وإيثار التَعَبِ في ذلك
وغيرُ مُمكِنٍ أن يجتمِع في زمَنِ المرْءِ الواحدِ ، وإنْ اتَّسعتْ مُدَّتُه واشتدَّ بحْثُه ، ولطُفَ نظَرُه ، وآثَر الدأبُ ما اجتمَع بمثلِ ذلك مِن شدَّةِ البحْثِ وإلطافِ النظر وإيثار الدأبِ في أضْعافِ ذلك مِن الزَّمان الأضْعاف الكثيرة
فأما أَرِسْطُوطَالِس مُبرِّزُ اليُّونانيّينَ في الفلْسفة فقال : ينبغي لَنا أن نشكُر آباءَ الذين أتوا بشيء مِن الحق ، إذْ كانوا سببَ كونِهم ، فضلاً عنهم ، وإذْ هم سببٌ لنا إلى نيلِ الحق ، فمَا أحْسنَ ما قال فِي ذلك!
وينبَغي لنا ألَّا نَسْتحِي مِن استحسانِ الحق واقتناءِ الحقّ مِن أيْنَ أتَى ، وإن أتَى مِن الأجناس القاصية عنّا والأمَمِ المباينة لنا ، فإنه لا شَيْءَ أولى بطالبِ الحق مِن الحق ، وليس ينبغي بَخْسُ الحقّ ، ولا تصْغيرٌ بقائلِه ولا بالأتي به ، ولا أحدَ بُخِسَ بالحق ، بل كلٌّ يُشرّفُه الحقُّ
“Haqqın ən vacibi, bizim qeyri-ciddi, kiçik mənafeylərimizin bir səbəbi/vasitəsi olan kimsələri qınamamaqdır! O halda bizim önəmli, həqiqi və ciddi mənafeylərimizin ən böyük səbəbi/vasitəsi olan kimsələrə münasibətimiz necə olmalıdır?
Onlar haqqın bir bölümünü əldə edə bilməsələr də, bizə çatdırdıqları fikirlərinin səmərəsilə (əldə etdiyimiz nailiyyətlərdə) bizim üçün “fikir ataları” və ortaq olublar. O fikir səmərələri ki, onların (bizdən öncəki fikir adamlarının) həqiqətinə vara bilmədiyi bir çox məlumata çatmaqda bizim üçün yol və alət/vasitədirlər.
Xüsusilə də, bizim və başqa xalqlara mənsub, bizdən öncə yaşamış görkəmli fəlsəfəçilərin qatında aşağıdakı fikir aydın olmuşkən: Heç bir insan həqiqətə öz fərdi cəhdilə - həqiqətin layiq olduğu şəkildə - nail olmamışdır, (düşünən) topluluq onu birlikdə əhatə edə bilməmişdir! Əksinə onlardan hər biri ya həqiqətdən heç bir şeyə nail olmamış, yaxud həqiqətin layiq olduğu şəklə nisbətdə çox az şeyə nail olmuşdur. Onlardan hər birinin həqiqətdən əldə edə bildiyi kiçik nailiyyətləri topladıqda, ortaya böyük/önəmli bir şey (fikri məlumat bazası) çıxır.
Elə isə, həqiqətin böyük bir bölümünü ortaya çıxaranlar bir yana, onun kiçik bir qismini ortaya qoyanlara təşəkkürümüz (minnət borcumuz) böyük olmalıdır. Çünki, bizi öz fikirlərinin səmərəsinə ortaq etdilər, bizim üçün həqiqətin yollarını asanlaşdırıcı olan müqəddimələri açıqlamaq surətilə gizli həqiqətləri (onların anlaşılmasını) bizim üçün asanlaşdırdılar.
Əgər onlar olmasaydı, bütün zamanımızı ciddi araşdırmalarla keçirsəydik də, bu ilkin (ibtidai) həqiqətlər bizim üçün hasil olmazdı. O ilkin həqiqətlər ki, bizlər onlardan istifadə edərək (bizim üçün) gizli hədəflərdən ibarət son həqiqətləri əldə etdik.
Bu (fikri məlumat bazası), keçmiş əsrlərdə, bizim zamanımıza qədər əsrdən əsrə, ciddi araşdırma, davamlı gərgin çalışma və bu yolda məşəqqətə qatlanaraq toplanmışdır.
Bir insanın ömrü uzun, araşdırması ciddi, analizi incə, çalışması gərgin olsa da, bundan qat-qat çox olan bir zamandakı ciddi araşdırma, incə analiz və gərgin çalışma nəticəsində toplanan şeyin o insanın ömründə toplaması mümkün deyil!
Yunanların görkəmli filosofu Aristotel bu barədə necə də gözəl deyib: “Həqiqətin bir parçasını ortaya çıxaranların özləri bir yana, atalarına da təşəkkür etməliyik. Çünki, ataları onların varlıq səbəbidir. Onlar özü isə, bizim həqiqəti əldə etmə səbəbimizdir.”
Haradan gəlirsə gəlsin, haqqı xoş qarşılamalı, onu mənimsəməliyik! Bizdən uzaq irqlərdən, bizə müxalif ümmətlərdən gəlsə də!
Çünki, həqiqəti axtaran kimsə üçün ondan daha önəmli heçnə yoxdur!
Haqqı dəyərsizləşdirməməli, söyləyəni və ya onu ortaya qoyanı kiçiltməməliyik. Çünki, haqla kiçilən heç kim yoxdur. Əksinə hər kəsi ucaldan elə həqiqətdir!”
Qaynaq: Yaqub bin İshaq Əl Kindi: Rəsəilul Kindi Əl Fəlsəfiyyə: 102-103
Darul Fikril Arabi: 1369/1950
Qeyd: Kindi, bir çox insanın anlamağa çətinlik çəkdiyi bir həqiqəti ortaya qoyub. İstər əqli, istər təcrübi, hətta Şəri elmlərdə varılan mərtəbə heç bir şəxsin fərdi əməyinin məhsulu deyil!
Əgər Şafinin “Ər Risalə” adlı əsərini Fiqh Üsulu çöllərində çəkilmiş torpaq yol hesab etsək, Cəssasın “Əl Fusul” əsəri bu torpaq yola çınqıl daşları döşəmiş, Razinin “Əl Məhsul” əsəri bu daş yolu asfaltlamış, Amidinin “Əl İhkəm” adlı əsəri bu yolu genişlədib avtomagistral halına gətirmişdir. Bu yolu inkişaf etdirməyə, təkmilləşdirməyə ehtiyac varmı? Əlbəttə! Xüsusilə yol çəkənlərin bir çoxunun torpaq yolun üstünə yenidən torpaq yol çəkməklə məşğul olduğunu nəzərə alsaq ehtiyac böyükdür…
Əgər Calinosun Tibb elmində cığır açdığını düşünsək, Əbu Bəkr Ər Razi onu genişlətmiş, İbn Sina o yola daş döşəmişdir. Bir çox millətdən olan təbiblərin əməyinin meyvəsi olaraq bu gün Tibb elminin yolları asfaltdır. Bu yolları daha da inkişaf etdirməyə ehtiyac varmı? Şübhəsiz!
Lakin, İslam dünyasında hakim olan nəzəriyyədə asfalt yollar hər zaman torpaq yollardan aşağıda tutulur və torpaq yolların bir fəri və ya xidmətçisi sayılır… Şübhəsiz ki, bu yanaşma sətirləri tərsinə oxumaqdan başqa bir şey deyil!
Əgər bu gün düşüncə üfüqümüzdə buludlar azdırsa, bunun səbəbi bizdən öncəkilərin müxtəlif sahələrdəki təcrübələri, uzun-uzadı təfəkkürləridir. Hətta bizim fikirlərə müxalif olanlar da bizim təfəkkür köməkçilərimizdir. Çünki, onlar qarşı tərəfdən baxaraq bizim düşüncələrimizin zəif nöqtələrini görməyə çalışırlar. Beləcə düşüncələrimiz testdən keçir, zəif yerləri aşkarlanaraq tərəfimizdən düzəldilir…
Bizlər bizdən öncəkilərin çiyinlərinə çıxaraq ucaldığımız kimi, övladlarımız da bizim çiynimizə çıxaraq daha da yüksəkdə olmalıdırlar. Lakin, bunun üçün onlara üzərinə basacaqları çiyinlər qoyub gedə bilməliyik. Keçmişlərin sönmək üzrə olan atəşinin külünü mühafizə edərək deyil, o atəşi alovlandıraraq ötürməyi bacarmalıyıq gələcək nəsillərə… Əgər övladlarımızın yolları asfaltlamasını istəyiriksə, onlara miras aldığımız torpaq yolu deyil, daş döşəyərək təslim etməliyik bu yolları… Torpaq yolun üzərindən yeni torpaq yollar salaraq, özümüzü yol salanlar olaraq tanıtmağın nə insanlığa, nə də bizim Axirətimizə heç bir faydası olmayacaq…
