Əssəlamu Aleykum Və Rahmətullah
Dəyərli Usuli qardaş! Çoxdandır haqqında sual vermək istədiyim bir məsələ var. Məsələ budur ki dörd məzhəbə mənsub alimlərin caiz olduğuna fətva verdiyi bəzi məsələlər var.
Örnək: "Əl Fətaval Hindiyyə" də belə bir fətva var: "Əkin sahələrinə və bostana, göz dəymənin zərərini dəf etmək üçün quru heyvan kəlləsi dikməkdə bir bəis yoxdur."
Örnək: Namaza başlayarkən dillə niyyət etmək.
Və buna bənzər bir çox əməl var ki fəqihlər caiz olduğuna fətva vermiş. Bu fətvaları bəzi insanlara göstərəndə deyirlər ki bizə ilk üç xeyrli nəsildən nəqllər gətirin. Sonradan gəlmiş alimlərin fətvalarını deyil.
Xaiş edirəm bu məsələyə aydınlıq gətirin. İlk üç xeyirli nəsildən olan fəqihlərin görüşü dində hüccətdirmi?
Və ya ilk üç xeyirli nəsildən olan fəqihlərin hər hansısa bir əməl haqqında danışmaması fətva verməməsi sonradan gələn fəqihlərin isə caizliyinə fətva verdiyi hər hansısa bir əməl bidətmi sayılır?
Hər hansısa bir əməlin məqbul olması üçün ilk üç nəsildən örnəyinin olması şərtdirmi?
Uca Allah sizləri doğru olana müvəffəq etsin. (Əmin)
