Bu mövzudakı ismarıc sayı: 3

[Usuli]

بسم الله الرحمن الرحيم

 

İslami sahələrdən üzərinə ən çox kitab yazılan sahə sözsüz ki, Siyər - Rəsulullahın həyatıdır. Günümüzdədə bu cür kitablarda çox sürətli artış vardır. Lakin bu kitablarla tanış olanlar bilir ki, onların böyük əksəriyyəti ortaya təkrardan başqa heçnə qoymamaqla yanaşı, Ümmətin enerjisinin və maddi imkanlarının boşa xərclənməsindən başqa bir işə yaramır.

Mahiyyət baxımından isə bu kitabların tamamına yaxını uşaqlara oxuna biləcək "hekayə" üslubunun üzərinə qalxa bilməyən, istisnalar xaric siyərdən önəmli ibrətlər çıxarmaqdan çox uzaq əsərlərdir.

Siyəri ibrət yönüylə incələyən kitablar, əsrimizdə İslam aləmindəki siyasi oyanışa paralel olaraq yazılmağa başlamışdır. Bu cür kitablardan tanış olduqlarımın içərisində ən gözəli Munir Muhəmməd Ğadbanın məşhur "Əl Mənhəcul Hərəki lis Sirətin Nəbəvi" adlı möhtəşəm əsəridir.

Kitab türk dilinə tərcümə edilib və bununla yanaşı səsli şəkildə də dinlənilməsi mümkündür. Yeni üslubda yazılmış kitablardan Türk dilinə çevrilən başqa əsərlər də vardır. Məsələn Əhməd Fəridin "Fiqhus Sirə" əsəri, Ramazan Əl Butinin eyni adlı əsəri bunun ən uyğun örnəkləridir.

Ölkəmizdə bu sahəyə olan kəskin ehtiyac səbəbilə bu mövzuda Rəsulullahın Siyərindən ön plana çıxarılmasına lüzum gördüyümüz ibrətləri zikr etməyi qərarlaşdırdıq. Tövfiq uca Allahdandır. 
 

[Usuli]

Rəsulullahın Kadr Siyasəti

 

Hər bir qurum və qurumların ən güclüsü olan dövlət, kadr qaynaqları olmadan idarə edilə bilməz, mövcud olmaz. Bu qədimdə belə olduğu kimi, günümüzdədə eyni şəkildə, hətta daha kəskin ehtiyacdır.

Zamanımızda dövlətlərin daha üst səviyyədə formalaşması, texnik inkişaf və başqa amillər səbəbilə kadrlaşmanın önəmi bəlkədə yüzlərcə dəfə artmışdır. Artıq ən sadə məsləklər belə xüsusi təlimlər görülmədən həyata keçirilmir...

Günümüzdə bir xalqı zəiflətmək üçün Fironun Yəhudilərə etdiyi kimi oğlanlarını öldürməyə gərək yoxdur. Onları müasir bilgilərdən uzaq tutmaqla, xüsusilə stratejik sahələrdə kadr olmağa imkan verməməklə zəif kölələrə çevirmək, Amerikada evində oturduğun halda istədiyin ölkədəki hədəfi insansız təyyarələrlə vurmaq mümkündür... Qarşı tərəfi bu təyyarənin çalışması, dəf edilməsi haqqında bilgidən uzaq tutmaq yetərlidir.

Lakin bu böyük ehtiyaca qarşılıq günümüz İslami təhsil ocaqları "müqəvva inkubatoru" funskiyasını yerinə yetirir... Rəsulullahın tətbiqatına baxdıqda bu səhədə zamanının ehtiyaclarına görə kadr yetişdirməyə necə önəm verdiyini açıqca görə bilirik.

Məsələn Rəsulullah kafir əsirləri müsəlman uşaqlara oxuma - yazma öyrətmələrinə qarşılıq azad edərdi. Onun qurduğu dövlətdə müsəlmanların yetərli sayda oxuyub yazan kadrlarının olması, kafirlərin həyatda qalmasından daha önəmli idi.

 

Hakim Ən Neysəburi "Əl Mustədrək" adlı əsərində rəvayət edir:

 

كان ناسٌ مِن الأُسارى يومَ بدرٍ ليس لهم فِدَاءٌ ، فجعَل رسولُ الله صلى الله عليه وسلم فِدَاءَهم ، أن يعلِّموا أولادِ الأنصار الكِتابةَ

 

"2621 - Bədr əsirlərindən bir qrupun (özlərini azad etmək üçün verəcəkləri) fidyələri yox idi. Rəsulullah onların fidyəsini Ənsarın uşaqlarına yazıb - oxumaq olaraq müəyyən etdi."

 

Qaynaq: Hakim Ən Neysəburi: Əl Mustədrək: 2/152

Beyrut: Darul Kutubil İlmiyyə: 1411/1990

 

Günümüzdə dövlət qurma istəyiylə ortaya çıxan qrupların davranışlarını incələdikdə gəldiyim nəticə budur ki, onlar ağlı istefaya göndərməklə yanaşı, siyəri belə tərsdən oxuyurlar... Əlində yüzlərcə tankı olduğu halda, tankı istifadə edə bilən bir kadrı belə olmayan bir qrupun, əsir aldığı tankçıları şou xatirinə Hollivud səhnələri quraraq edam etməsi, onların əql və Dindən nə qədər uzaq olduğunun göstəricisidir...

Yaxudda 10 il təhsil alıb Cihad cəbhəsinə gəlmiş tək hərbi cərrahı və ya pilotu ən qısa zamanda şəhid olması üçün ön cəbhəyə göndərmələri...

"Elm Ocaqlarımızın" bizlərə sabahın idarəçiləri deyə sırımağa çalışdığı "elm tələbələrinin" günümüzdə yazıb - oxuma qədər önəmli olan kompyuter istifadəsindən aciz, mobil telefonunu belə normal insanlar kimi istifadə edə bilməyən yarım ağıllı nəsil olması isə ayrı bir dərd...

 

Rəsulullahın kadr yetişdirməsinin digər bir örnəyi Zeyd bin Sabitə Suryanicə öyrənməyi əmr etməsidir. Rəsulullahın bu dili bilən, güvəndiyi bir kadra ehtiyacı vardı və ehtiyaca müvafiq kadr yetişdirildi:

 

عن زيدِ بن ثابتٍ ، قال : قال لي رسولُ الله صلى الله عليه وسلم : أتُحسِن السُّريانِيةَ ؟ فقلتُ : لا . قال : فتعَلَّمْها ، فإنه يأتِينا كتبٌ . فتعلَّمتُها في سبعةَ عشرَ يوماً

قال الأعمَش : كانتْ تأتِيه كتبٌ لا يشتَهِي أن يَطلّعَ عليها إلا مَن يثِقُ به

 

 

"5781 - Zeyd bin Sabitdən: Rəsulullah - sallallahu aleyhi və səlləm - mənə dedi:

- Suryanicəni yaxşı bilirsənmi?

- Xeyr.

- Suryanicəni öyrən! Çünki bizə (o dildə) məktublar gəlir. Mən on yeddi günə o dili öyrəndim.

Aməş dedi: Rəsulullaha məktublar gəlirdi və o məktubların içindəkilərini ancaq güvəndiyi kimsənin bilməsini istəyirdi."

 

Qaynaq: Hakim Ən Neysəburi: Əl Mustədrək: 3/477

Beyrut: Darul Kutubil İlmiyyə: 1411/1990

 

İslam əhlinə vacib olan, müasir Dünyanın nəbzini tutması, ona müvafiq olaraq öz zəfər strategiyasını formalaşdırması, bu strategiyanın yürüməsi üçün lazımi sahələrdə yetərli kadrların yetişdirilməsidir. Sünnət budur! Siyər budur! Uca Allahın yer üzündəki xəlifəsi olmanın yolu budur! Sizə ekranlardan anlatılan duyğu yüklü hekayələr deyil!

İslam, ən böyük bacarığı avtomatik silahdan 20 metrə xətayla atəş açmaq, postda yatmaq olan vəsfsiz sürüylə deyil, şəraitin tələb etdiyi hər sahədə mütəxəssis olan kimsələrlə ucaldılar! 
 

[Usuli]

Rəsulullahın İnformasiya Savaşı Bacarığı

 

İslamı kökdən söküb atmaq üçün başladılmış ən böyük hərbi əməliyyatlardan biri Xəndək savaşıdır. Müxtəlif qəbilə mənsublarından mütəşəkkil Ərəb bütpərəstləri böyük bir ordu toplayaraq Mədinə üzərinə hücuma keçdilər. Mədinədə stratejik mövqeyə sahib Yəhudi Bənu Qureyza qəbiləsi anlaşmanı pozaraq, Ərəb müşriklərinə yardım etməyə razı oldu. Təhlükə ciddi mənada yüksəldi. Bütün bunlar azmış kimi Müsəlmanların içində "beşinci kolon" sayılan münafiqlərdə vardı və onlar hər an düşmən tərəfinə keçə bilərdilər.

Uzun sürən mühasirədən sonra, uca Allahın lütfüylə Ğatafan qəbiləsindən Nueym bin Məsud adlı bir şəxs müsəlman olur və Rəsulullahın yanına gələrək, onun xidmətində olduğunu bildirir. Beləcə Rəsulullahın rəhbərliyi və irşadıyla mükəmməl bir informasiya savaşı əməliyyatı keçirilir.

Minlərcə insanın öldürüləcəyi bu savaş, Nueymin işlətdiyi bir hiyləylə müsəlmanların lehinə nəticələnir. Müşrik və Yəhudilərin qurduğu on minlik koalisiya ordusu darmadağın olur. Hadisənin təfsilatı bu şəkildədir.

 

وأتى رسولَ الله صلى الله عليه وسلم نعيمُ بن مسعودِ بن عامرٍ الأشْجَعي ، فقال : يا رسولَ الله إني قد أسلمتُ ، ولم يعلَم قوْمي بإسلامي ، فمُرْني بما شِئتَ ، فقال له رسول الله صلى الله عليه وسلم : إنما أنتَ رجلٌ واحدٌ مِن غَطَفانَ ، فلو خرَجتَ فخذَّلتَ عنا كان أحبَّ إلينا مِن بقائِك فاخرُج  فإنَّ الحرْبَ خُدْعةٌ

فخرَج نعيمُ بنُ مسعودٍ حتى أتى بني قُريْظةَ وكان يُنادِمهم في الجاهلية فقال : يا بني قريظةَ قد عرَفتم وُدِّي إياكُم وخاصةً ما بيْني وبينكم ، قالوا : قلْ ، لستَ عندنا بمتهَّمٍ ، فقال لهم : إن قريشاً وغطفانَ ليسوا كأنتم ، البلَد بلدُكم ، وفيه أموالُكم وأبناؤكم ونساؤكم ، وإن قريشاً وغطفانَ قد جاءوا لحربِ محمدٍ وأصحابه وقد ظاهَرتموهم عليه ، فإن رأوا نُهْزةً أصابوا وإن كان غير ذلك لحِقوا ببلادِهم وخلُّوا بينكم وبين الرجل ، ولا طاقةَ لكم به ، فلا تُقاتلوا مع القوم حتى تأخُذوا منهم رَهْناً

ثم خرَج حتى أتى قريشاً ، فقال لهم : قد عرَفتم وُدّي لكم مَعشرَ قريشٍ وفِراقي محمداً وقد بلَغني أمرٌ أرى مِن الحق أن أبلِّغَكمُوه نصحاً لكُم ، فاكتُموا عليَّ ، قالوا : نفعَل . قال : أتعلَمون أن معشرَ يهودَ قد ندِموا على ما كان مِن خلافهم محمداً وأرسلوا إليه إنا قد ندِمنا على ما فعَلنا ، فهل يُرضيك أن نأخُذَ مِن قريشٍ وغطفانَ رَهْناَ رِجالاً ونُسلِمَهم إليكم لتضرِبوا أعناقَهم ، ثم نكون معكم على مَن بقي منهم حتى تسْتأصِلهم ثم أتى غطفانَ ، فقال مثلَ ذلك

فلما كانت ليلةَ السبْت وكان ذلك مِن صُنْعِ الله عز وجل لرسولِه وللمؤمنين أرسَل أبو سفيانَ إلى بني قريظة عكرمةَ بن أبي جهلٍ في نفرٍ من قريشٍ وغطفانَ يقول لهم : إنا لسنا بدارِ مقامٍ ، قد هلَك الخُفُّ والحافر فاغْدُوا صبيحةَ غدٍ للقتال حتى نُفاجِيء محمداً . فأرْسَلوا إليهم إن اليوم يوم السبت ، وقد علِمتم ما نالَ مَن تعدَّى في السبت ، ومع ذلك فلا نُقاتل معكم أحداً تُعطُونا رهْنا

فلما رجَع الرسول بذاك قالوا : صدَقنا واللهِ نعيمُ بن مسعودٍ . فردُّوا إليهم الرسل ، وقالوا : واللهِ لا نُعطيكم رهْنا أبداً ، فاخرِجوا معنا إن شِئتُم ، وإلا فلا عهدَ بيننا وبينكم ، فقال بنو قريظةَ : صدَق واللهِ نعيمُ بن مسعودٍ . وخذَّل بينهم واختلفتْ كلمتُهم وبعَث الله عليهم ريحا عاصِفا في ليالٍ شديدةِ البرْد

 

"Nueym bin Məsud bin Amir Əl Əşcai Peyğəmbərin yanına gəlib dedi: Ey Allahın elçisi! Mən müsəlman oldum. Ancaq qövmüm müsəlman olduğumu bilmir. Mənə dilədiyin əmri ver!

Rəsulullah buyurdu: Sən Ğatafan qəbiləsindən bir adamsan. (Digər rəvayətdə aramızda sadəcə bir adamsan). Gedib (düşmənin) şərrini bizdən dəf etmən, burada qalmandan daha xeyirlidir. Get! Hərb hiylədir!

Nueym bin Məsud çıxıb Bənu Qureyza qəbiləsinə getdi. Cahiliyyədə onların masa yoldaşı idi. Onlara belə dedi: Ey Bənu Qureyza! Sizə olan sevgimi, xüsusilə aramızdakı münasibəti bilirsiniz. Onlar dedilər: Danış! Sən bizə görə ittiham ediləcək kimsə deyiləsən!

Nueym onlara dedi: Qureyş və Ğatafan sizin kimi deyil. Siz öz torpaqlarınızdasınız. Mallarınız, oğullarınız və qadınlarınız buradadır. Qureyş və Ğatafan isə Muhəmməd və əshabıyla savaş üçün gəliblər. Siz müsəlmanlara qarşı onlara yardım etdiniz. Əgər fürsət tapsalar müsəlmanlara qalib gələcəklər. Yox hadisələr başqa cür cərəyan etsə öz torpaqlarına dönəcək, bu adamla (Peyğəmbərlə) baş başa qalacaqsınız. Sizin onunla savaşmağa gücünüz çatmaz! Elə isə Ərəblərdən girov almadan onlarla bərabər savaşmayın!

Sonra Qureyşlilərin yanına gedib dedi: Ey Qureyşlilər! Mənim sizə olan sevgimi və Muhəmməddən uzaqlığımı bilirsiniz! Mənə bir xəbər gəlib və düşünürəm ki, bunu sizə çatdırıb nəsihət etmək üzərimə bir haqdır. Ancaq məsələ aramızda qalsın. Qureyşlilər razılaşdı.

Nueym onlara dedi: Yəhudilərin Muhəmmədə qarşı etdikləri hərəkətə peşman olub, ona adam göndərib peşmanlıq bildirdiklərini və "Qureyş və Ğatafanın (önəmli) adamlarından girov alıb, boyunlarını vurmanız üçün sənə təslim edib, sonra geri qalanların kökünü qazana qədər sənin yanında olaq" dediklərini bilirsinizmi?

Sonra Ğatafan qəbiləsinə gedib eyni şeyləri söylədi. Şənbə günü axşamı Əbu Sufyan İkrimə bin Əbi Cəhli, bir Qureyşli və Ğatafanlıyla bərabər Bənu Qureyzəyə göndərib belə bir istək ortaya qoydu:  Buralar bizim yaşam yerimiz deyil. Dəvələr və atlar həlak oldu. Sabah səhər savaş üçün çıxın ki, Muhəmmədi ani yaxalayaq. Bu işin məhz Şənbə olması Allahın rəsuluna və möminlərinə lütfündəndir.

Yəhudilər dedilər. Bu gün Şənbə günüdür. Bu gün həddi aşanlara nə olduğunu sizdə bilirsiniz. Bununla yanaşı bizə girov verməsəniz sizinlə bərabər heç kimlə savaşmayacayıq.

Əbu Sufyanın elçisi bu xəbərlə döndüyü zaman "Vallahi Nueym bin Məsud doğru söyləmişdir" dedilər. Sonra onlara elçi göndərib girov verməyəcəklərini bildirdilər və "əgər istəsəniz bizimlə bərabər çıxıb savaşın! Əks halda aramızda heç bir müqavilə yoxdur!" dedilər.

Bənu Qureyza qəbiləsi dedi: Vallahi Nueym bin Məsud doğru söyləyib! beləcə Nueym onların koalisiyasını dağıtdı, aralarındakı güvən itdi. Bunun ardınca uca Allah soyuq gecələrdə şiddətli bir külək göndərdi..."

 

Qaynaq: İbn Abdil Bərr: Əd Durər fi İxtisaril Məğazi vəs Siyər: 177

Qahirə: Darul Məarif: 1403

 

 

Uca Rəbbimizin Peyğəmbərinin irşadıyla gerçəkləşdirdiyi bu hadisədə önəmli ibrətlər vardır. Bu hadisədə öncəliklə Allah elçisinin informasiya savaşı sahəsindəki bacarığı gözümüzə çarpır. Daha sonra bir xəbərlə böyük orduların necə darmadağın olduğunu görürük.

Eyni şey bizə yönəlik olaraq da keçərlidir. Günümüzdə müsəlmanların saflarını param parça edən neçə məqsədyönlü xəbərlər vardır. Bu hadisə bizlərə xəbərin gücünü göstərməklə yanaşı, ona qarşı nə qədər diqqətli olmamızın vacibliyini vurğulayn ən gözəl örnəklərdəndir.

Uca Allah İslam toplumunu informasiya hücumundan qoruyacaq iki açıq ayə endirmişdir. İlk ayə gələn xəbərlərin doğruluğunu incələməyi vacib qılır. Uca Allah bu barədə buyurur:

 

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا

 

"Ey iman gətirənlər! Fasiq sizə bir xəbər gətirərsə araşdırın!" (Əl Hucurat: 49/6)

 

Uca Allah sadəcə bilginin doğruluğunu yoxlamağımızı deyil, həmçinin mahiyyət və arxa plan olaraq incələməyimizi, daha doğrusu analiz əhlinə incələtməyimizi tələb edərək buyurur:

 

وَإِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ إِلاَّ قَلِيلاً

 

"Onlara əminlik və ya qorxu haqqında bir xəbər gəldikdə onu yayarlar. Əgər onu Rəsul və əmr sahiblərinə çatdırsaydılar, onların içindən istinbat/analiz əhli bunun mahiyyətinə varardılar. Əgər Allahın sizə fəzli və rəhməti olmasaydı, azınız müstəsna şeytana tabe olardınız!" (Ən Nisa: 4/83)

 

Günümüzdə İslam əhlinin informasıya cəhbəsində dərin bir acizlik içində olduğu aşikardır. Bizlər nəinki hücuma keçmək, bizə yönləndirilən info hücumları dəf edə biləcək bir gücdə deyilik. Şeyxlərimizin bir çoxu info müharibə terminlərini belə duymayıblar...

Bizlər daha iftiralara, məqsədyönlü kampaniyalara qarşı həssas, bir mənada antiviruslu bir cəmiyyət ola bilməmişik... İnfo hücumların üzərimizdəki təsiri ən üst səviyyədədir.

Rəsulullahın siyərindən öyrənməmiz lazım olan ən önəmli xüsuslardan biri də bu savaşda bacarıqlı, ayıq olmaqdır! Rəsulun sünnəsi budur!
 

[Usuli]

Allah elçisi, bir çox küfr öndərlərinin öldürülməsinə fərman vermişdir. Yəhudi liderlərindən Kab bin Əşrəfin, müşrik liderlərindən Xalid bin Sufyanın öldürülməsi və bənzəri hadisələr məşhurdur.

Bu suiqəsd əməliyyatlarını həyata keçirmək üçün gedənlər, heç vaxt əliboş qayıtmamışlar və hamısının cəsarəti, səmimiyyət və bacarığı təqdirə layiqdir.

 

Lakin düşünürəm ki, bu kadrların içində ən təqdirə layiq olan, Əbu Rafi adlı Yəhudi liderin qatili Abdullah bin Atikdir. Allah ondan razı olsun. İslami tapşırıqların necə yerinə yetirildiyi öyrənmək istəyən, bu əzmli səhabəni örnək almalıdır.

Buxari, Abdullah bin Atik əməliyyatını bu cür nəql edir:

 

بعَث رسولُ الله صلى الله عليه وسلم إلى أبي رافعٍ اليهودي رجالاً مِن الأنصار ، فأمَّر عليهم عبدَ الله بنَ عَتِيكٍ ، وكان أبو رافعٍ يُؤذِي رسولَ الله صلى الله عليه وسلم ويُعِين عليه ، وكان في حِصْنٍ له بأرضِ الحجاز ، فلما دنَوْا منه ، وقد غرَبتِ الشمس ، وراحَ الناسُ بسَرْحِهم

فقال عبدُ الله لأصحابه : اجلِسوا مكانَكم ، فإني منطلِقٌ ، ومُتلطِّف للبوَّاب ، لَعلّي أن أدخُلَ ، فأقبَلَ حتى دنا مِن الباب ، ثم تقنَّعَ بثوبِه كأنه يَقضِي حاجةً ، وقد دخَل الناسُ ، فهتَف به البوَّابُ ، يا عبدَ الله : إن كُنتَ تُريد أن تدخُلَ فادخُل ، فإني أُريد أن أُغلِق البابَ ، فدخَلتُ فكمَنتُ ، فلمَّا دخَل الناسُ أغْلَقَ البابَ ، ثم علَّق الأغاليقَ على وَتَدٍ ، قال : فقُمْتُ إلى الأقاليد فأخذْتها ، ففتَحتُ الباب ، وكان أبو رافعٍ يُسمَر عنده ، وكان في عَلالِيّ له ، فلمَّا ذهَب عنه أهلُ سَمَرِه صعِدتُ إليه ، فجعَلتُ كلمَا فتحْتُ باباً أغلقْتُ عليَّ مِن داخلٍ ، قلتُ : إن القومَ نذِروا بي لم يخلُصوا إلي حتى أقتُله

فانتهَيتُ إليه ، فإذا هو في بيتٍ مُظلِمٍ وسْطَ عيالِه ، لا أدري أينَ هو مِن البيت ، فقلتُ : يا أبا رافعٍ ، قال : مَن هذا ؟ فأهْوَيْتُ نحو الصوتِ فأضرِبه ضربةً بالسيْف وأنا دَهِشٌ ، فما أغنيتُ شيئا ، وصاحَ ، فخرَجتُ مِن البيت ، فأمكُثُ غيرَ بعيدٍ ، ثم دخَلتُ إليه ، فقلتُ : ما هذا الصوت يا أبا رافع ؟ فقال : لأمّكَ الويلُ ، إن رجلاً في البيت ضرَبني قبلَ بالسيف

قال : فأضرِبه ضربةً أثْخَنتُه ولم أقتُله ، ثم وضَعتُ ظِبَةَ السيف في بطْنِه حتى أخَذ في ظَهْرِه ، فعرَفتُ أنّي قتلتُه ، فجعَلْتُ أفتحُ الأبواب باباَ باباً ، حتى انتهيتُ إلى درجةٍ له ، فوضَعتُ رِجلِي ، وأنا أرى أني قد انتهيتُ إلى الأرض ، فوقَعت في ليلةٍ مُقمِرة ، فانكسَرتِ ساقي فعصَبتُها بعِمامةٍ ، ثم انطلَقتُ حتى جلَستُ على الباب ، فقلتُ : لا أخرُج الليلة َحتى أعلَم : أقتلتُه ؟ فلما صاحَ الديك قام الناعِي على السُّور ، فقال : أنْعَى أبا رافعٍ تاجرَ أهلِ الحجازِ ، فانطلقتُ إلى أصحابي ، فقلت: النجاءَ ، فقد قتَل اللهُ أبا رافعٍ ، فانتهيتُ إلى النبي صلى الله عليه وسلم فحدَّثتُه ، فقال : «ابسُطْ رِجْلَكَ» فبسَطتُ رجْلِي فمسَحها ، فكأنها لم أشتكِها قطُّ

 

"Rəsulullah - sallallahu aleyhi və səlləm - Yəhudilərdən Əbu Rafinin üzərinə Ənsardan bir neçə nəfərlik qrup göndərdi. Abdullah bin Atiki onlara əmir təyin etdi.

Əbu Rafi Peyğəmbərə əziyyət edir, onun əleyhinə olanlara yardım göstərirdi. Hicaz torpaqlarında özünə aid bir qalada yaşayırdı. (Günümüz təbiriylə Oliqarx idi)

Göndərilən qrup qalaya yaxınlaşdıqda Günəş batmaq üzrəydi. İnsanlar sürülərini qalaya geri qaytarırdılar.

Abdullah öz yoldaşlarına belə dedi: Burada oturun. Mən gedim, qapıçılarla gözəl davranım, bəlkə içəri girə bildim. Qapıya doğru getdi. Sonra tualet ehtiyacını dəf edirmiş kimi, paltarını üzərinə çəkdi. İnsanlar hamısı qalaya daxil olmaq üzrəydilər.

Qapıçı ona səslənərərək dedi: Ey Allahın qulu! İçəri girəcəksənsə gir. Çünki, qapını bağlayacağam.

Daxil olub, gizləndim. İnsanlar hamısı daxil olduqdan sonra qapını bağladı. Açarları bir dirəyə asdı. Çıxıb açarları götürdüm. Qapını açdım. Əbu Rafi qalanın üst qismində, öz evindəydi və yanında axşam söhbəti vardı. Həmsöhbətləri dağılıb getdikdən sonra, onun yanına doğru irəliləməyə başladım. Hansı qapını açırdımsa, içəri girdikdən sonra içəridən bağlayırdım ki, əgər çöldəkilər duyuq düşərsə, onu öldürənə qədər məni yaxalaya bilməsinlər.

Nəhayət Əbu Rafinin yanına çatdım. O, qaranlıq bir otaqda idi. Tam olaraq otağın harasında olduğunu təsbit edə bilmirdim. "Ey Əbu Rafi" deyə səsləndim. "Kimsən?" deyə cavab verdi. Səs gələn tərəfə yönəlib, həyəcan içində bir qılınc zərbəsi endirdim. Lakin nəticə əldə edə bilmədim. Qışqırdı.

Otaqdan çölə çıxıb, yaxın bir yerdə biraz gözlədim. Sonra yenidən içəri daxil olub (başqa bir səslə) "bu nə səsdir ey Əbu Rafi?" dedim. "Anan səni ağlasın! Bir adam otağın içində az əvvəl məni qılıncla vurdu" dedi.

(Səs gələn tərəfə yönələrək) ona bir qılınc zərbəsi endirib, daha da yaraladım. Ancaq öldürə bilmədim. Sonra qılıncın ucunu qarnından soxub, belindən çıxardım. Artıq onu öldürdüyümdən əmin oldum.

Sonra bağladığım qapıları bir bir açmağa başladım. Ən sonuncu (zənn etdiyim) pilləkənə çatdım. Yerə çatdığımı düşünürək ayağımı atdım. Aydınlıq bir gecə olduğundan, yıxılıb ayağımı qırdım. Sarığımla ayağımı sarıdım.

Sonra gedib qapının yanında oturdum. Öz özümə belə dedim: Onun öldüyündən əmin olmadan bu gecə buradan getməyəcəm.

Səhər xoruzlar ötüncə, carçı qalanın üzərinə çıxıb, Hicazın taciri Əbu Rafinin ölümünü elan etdi.

Mən də yoldaşlarımın yanına döndüm və "müjdə! Allah Əbu Rafini öldürdü" dedim.

Peyğəmbərin yanına gəlib, olanları danışdım. "Ayağını uzat" dedi. Uzatdım, əliylə ayağıma məsh etdi. Ayağımda heçnə yoxmuş kimi oldum."

 

Qaynaq: Muhəmməd Əl Buxari: Əs Səhih: 5/91

Daru Tavqin Nəca: 1422

 

 

Bu qissə, bacarıq, səmimiyyət və cəsarətin bir şəxsdə birləşməsinin rəsmidir...

İlk başdan belə bir əməliyata boyun olmaq, ölümə boyun olmaq kimi bir şeydir. Belə bir səmimiyyət çox az insanda vardır.

Abdullah bacarığını istifadə edərək, qalaya daxil olur. Günümüzdəkilər kimi "qalaya kənar adam buraxmırlar" deyib, heç bir cəhd etmədən dönə bilərdi.

İçəri girdikdə açarların hara qoyulduğuna diqqət edib, onları götürür. Günümüzdəkilər kimi "qapılar kilidliydi" deyib, geri dönə bilərdi.

Oturub gecənin irəliləməsini gözləyir. Günümüzdəkilər kimi "bunlar dağılışmadı, yuxum gəlirdi, geri döndüm" deyə bilərdi.

Hər qapıdan keçdikcə, qapını arxasınca kilitləyir. Verilən tapşırığı, ölümün ağzının içinə girmə bahasına da olsa etməyə əzmlidir. Günümüzdəkilər kimi qapıları taybatay açıq qoya bilərdi.

Səslənib qaranlıqda adamı tapır. Günümüzdəkilər kimi "otaq qaranlıq idi, tapa bilmədim" deyib, dönə bilərdi.

İlk zərbədən ölmədiyini anladıqda, Rafinin qışqırmasına rağmən oranı tərk etmir, ikinci zərbə üçün fürsət gözləyir. Günümüzdəkilər kimi, qaladakıların səsi eşitməsini bəhanə edib geri dönə bilərdi. Dönüşdə də "Rafini yaralayan adam" ləqəbiylə dolaşardı...

Yenə bacarığını istifadə edib, başqa səslə çağıraraq Rafinin yerini təsbit edir, ikinci zərbəni vurur. Öldüyündən əmin olmadığı üçün daha da yaxınlaşıb, qılıncı qarnından soxub, belindən çıxarır. Günümüzdəkilər kimi "mən iki zərbə vurdum, bundan artıq nə edim?" deyib dönə bilərdi.

Qaladan aşağı enərkən yıxılıb ayağını qırır. Günümüzdəkilər kimi, bunu "dəmir bəhanə" olaraq istifadə etmir. Qırıq ayaqla, yaxalanma ehtimalına rağmən, qalanın dibində ölüm xəbərinin təsdiqini gözləyir.

Və son olaraq. Günümüzdəkilər kimi "Rafinin qatili mənəm" deyərək, saç uzadıb, təkəbbürlə gəzmək yerinə, "Allah Rafini öldürdü" deyərək, neməti Allaha isnad edərək ucbu kökdən dəf edir ...

 

Bu hadisəni, göndərildiyi hər yerdən "lift işləmir" deyib, pilləkəndən istifadə etmədən geri qayıdan hər səfeh və səmimiyyətsizə həsr edirəm... Başqa sözlə günümüz "Hərəkatçılarının" əksəriyyətinə...