Və aleykumussalam və rahmətullah.
Sualına tələb etdiyin şəkildə təfsilatlı cavab verməyəcəm. Çünki buna ehtiyacda yoxdur.
Lakin bu barədə hər ağıl sahibinə faydalı olacaq bir üsul zikr etmək istəyirəm. Biz ümumi mənada insanlara təqlidi tövsiyə etsəkdə, bu işin təfsilatı var. Təqlid bir qayda olaraq insanın öz imkanlarının yetərli olmadığı yerdə zərurətən baş vurulan bir şeydir. Hər insana vacib olan gücü, nisbətində təhqiq etməsidir. Çünki, Allah hər kəsi öz anlayışı səviyyəsində imtahan edər.
Bu ölçünü itirən qardaşlar təqlid ediləcək məsələlərin sərhədlərini gözləmirlər. İnsanlar az qala yatmadan öncə südmü, sumu içməyin daha uyğun olacağını alimlərdən soruşacaq hala gəliblər. Halbuki bu sahədə hökm vermək üçün fiqhi yox, tibbi bilgi tələb edilir.
Bizim müzakirə obyektimiz olan insanların dəyərləndirilməsinə gəlincə məsələnin iki yönü vardır. Sübut və dəlalət. Hansısa hədisin güvənilir olub olmadığı nöqtəsində alimi təqlid etmək, oradakı hadisəni mütləq onun yorumuyla anlamamızı tələb etmir. Əgər bu bizim söz söyləyə biləcəyimiz bir sahədirsə əldəki faktları özümüz analiz edib nəticəyə varmamız ən doğru olandır.
Məsələn bir alim, Müaviyənin Abdur Rahman bin Hassanı diri diri yerə basdırtdığını, İbn Abbasın oğullarını öldürtdüyünü səhih olaraq qəbul etdikdən sonra bu hadisələrə nağıl şəklində “xəlifədə əsl olan haqlı öldürməkdir” və bu kimi təvillər gətirirsə mən o təvili almaq məcburiyyətində deyiləm. Əksinə ortada hamının qəbul etdiyi faktlar üzərində öz analizimi aparıb qənaətə vara bilərəm. Çünki, kiminsə diri diri basdırılmasının, qanuni xəlifə olan Əliyə qarşı gəlinməsinin nə demək olduğunu anlamaq üçün fəqih yox, ağıl sahibi olmaq yetərlidir.
Yaxudda Müaviyə tərəfdarlarıyla müxaliflərinin üzərində ittifaq etdiyi bir faktı deyim. Hamıya bəllidir ki, Yezidi qılınc gücüylə krallığa o gətirmişdir. Kimsə bunun səhihliyini inkar etməz. Bu faktı təhlil etmək xüsusi bir elm tələb eləmir. Allahın hikmətdən azda olsa nəsib verdiyi kimsələr bilirki, xilafət müsəlmanların ən stratejik məqamıdır. Ümmətin salahı o məqama ciddi şəkildə bağlıdır. Onun üçün sələf alimlərindən rəvayət edilən sözdə deyilir ki, “qəbul ediləcəyini bildiyim tək duam olsa onu xəlifə üçün edərdim”. Əgər bu fakt işığında Müəaviyəyə münasibət sorulsa mən ümmətə qarşı bundan daha böyük bir cinayət bilmirəm. Əgər biri quduz köpəyi açıb küçəyə buraxırsa, qınaq köpəyə yox sahibinə yönəldilər. Yezidin etdiklərinin bir çoxu hamı tərəfindən qəbul olunur. Bu hadisələrin başında Peyğəmbər şəhərinin yağmalanması, səhabınin qızlarının kafir bərbərilər tərəfindən zorlanıb hamilə buraxılması, Cənnət cavanlarının seyyidi Huseynin qətli, Kəbənin mancanaqlarla atəşə tutulması və s. cinayətlər vardır.
Yəni qayda olaraq bu cür şeyləri dəyərləndirməkdə öz əlimdəki şamı söndürüb, başqasının işığında hərəkət etmə ehtiyacı duymuram. Kim diləyərsə göy üzündəki günəşə gözünü yumub, başqalarının günəşin yoxluğu fətvasına uya bilər. Bizim mövqeyimiz qısa olaraq budur. Bu barədə danışan hər ağıl sahibinin bu haqda öz müstəqil mövqeyi olmalıdır. Tərəzi sahibi olmayan insanın heyvandan bir fərqi yoxdur. İslam tarixini oxuyan kimsə insan qanını donduracaq çox şeylə qarşılaşar...
Məsələ çoxyönlü və genişdir. Ancaq hazırda bu miqdarın yetərli olacağını düşünürəm. Tövfiq Allahdandır.
