Bu mövzudakı ismarıc sayı: 4

[Muslih]

بسم الله الرحمن الرحيم

 

Ölkəmiz bir çox sahədə "orijinallığıyla" seçilən bir ölkədir. Ölkənin müsəlmanlarıda müxtəlif "orijinallıqlarla" seçilir. Bəlkədə bunların hər biri ayrıca müzakirəyə möhtacdır...
Lakin, toxunmaq istədiyim mövzu, toplumu arxasınca bataqlığa sürükləyən və estrada ulduzları usuluyla məhşurlaşdırılan "elm tələbələridir"...
Bu yazımda belə "ulduzlardan" səfehlik zirvəsini fəth edənləri və bu fəthə səbəb olan şeyləri zikr etmək istərdim.
Bəlkə beləcə azacıq da olsa ağıldan nəsibi qalanlar bu adamların korluğunu anlayar və korların arxasınca gedib içində olduqları zəlaləti dahada artırmazlar...

[Muslih]

1. Rəşad Hümbətov (Qamət Süleymanovun çoxsaylı ksero nüsxələrindən biri)

Bu təzkiyə edilmiş və bir çox alimdən dərs aldığı iddia edilən "elm tələbəsinin" safsata və səfehlikləri sayılmayacaq qədər çoxdur. Səfehlik zirvəsi fatihləri siyahısında onu ən başda yazmamaq hüquqlarını tapdalamaq sayılar. Bəzi "kiçik" xətaları:

Şəki şəhərində təvəssülün şirk olduğunu "isbat" etmək üçün münazirəyə qatılan Rəşad Hümbətov, öz səviyyəsinə yaraşan bəzi iddialarla çıxış edir:

1. İmam Nəvəvi "Allahın əli yoxdur" deyib, bu isə şirkdir ...
2. Dörd məzhəb fəqihləri Əhli Sünnədən sayılmırlar və Hənbəli, Maliki fəqihlərinin içində rafizilər var...
3. İbn Muflihin İbn Teymiyyənin tələbəsi olduğunu kim deyir? Səndən başqa bunu deyən varmı?

4. İbn Abidin Əbu Hənifənin tələbəsidir. (Halbuki, aralarında min ildən çox bir zaman dilimi vardır).

Bu safsataların ilk üçünü buradan, sonuncusunu isə bu linkdən dinləyə bilərsiz.

[Muslih]

2. Rəşad Əl Misri

İnternet aləmində bu adla məşhur olan və demək olarki oxuduğu hər ayədə ciddi irab xətaları edən, lakin buna rağmən insanlara İslamı öyrətmək üçün səs yazılarıyla ümməti "faydalandıran" bu "tələbə" çox qərib bir iddia dilə gətirmişdir.
İddia belədir ki, bir adam başqasına "haqqını halal et" deməməlidir. Çünki bu, uca Allahın feli sifətlərindən olduğu üçün məxluqa verilməz. Yəni bu şirk sayılar.
Bu "orijinal" fikri dilə gətirdiyini daha öncə bəzi elm tələbələrindən duymuşdum. Lakin bu yaxınlarda onun öz yazısında bu fikri səylə müdafiə etdiyini gördükdən sonra, onuda bu siyahıdan kənarda buraxmağı insafa müvafiq saymadım.

Ondan halallıq istəyən birinə verdiyi cavab:

"Halal etmək və haram etmək Allahın feyli sifətləridir və məxluqa vermək olmaz bunları. İnsan icazə verir, izn istəyir, haqqını tələb etmir və sair ifadələr işlətmək olar."

 

[Muslih]

3. Ömər Cumanov

Bu "elm tələbəsi"nin sadəcə bir dərsdə danışdığı safsatalar çoxsaylı olduğu üçün hamısına işarə etmək uzun sürər.
Bu səbəblə, "sapıq firqələrə" cavab verərək topluma yol göstərən bu "mürşidin" sadəcə bəzi safsatalarına nəzər salaq. O, firqələr silsiləsindən Maturidi məzhəbi haqda verdiyi dərsdə deyir:

1. 03:55 – Hənəfi məzhəbi 16-17 hədis üzərinə qurulub.

Cavab: Bu sözlər açıq aydın yalandır. Hədis sahəsində sadəcə İmam Əbu Cafər Ət Tahavinin yazdığı əsərlərdəki hədislərin sayı 10 000 dən artıqdır. Hənəfi məzhəbi haqda azacıq anlayışı olan kimsə, bu sözlərin açıq yalan olduğunda şübhə etməz.

2. 04:02 – Əhli Sünnəyə yaxın məzhəb Şafinin, ən yaxın məzhəb isə Əhmədin məzhəbidir.

Cavab: Bu sözlərin zahirindən anlaşılan, Quran və Sünnəyə "mütləq" tabe olduqları üçün müəllifin özünü Əhli Sünnə ölçüsü edib, imamları Əhli Sünnəyə yaxınlığa (!) görə təsnif etməsidir...

3. 04: 18 – Əbu Hənifə muhəddis deyildi. Digər üç imam həm fəqih həm mühəddis idi.

Cavab: İmam Əbu Hənifənin heç bir şəkildə cərh edilməmiş hədis şeyxləri 120 – dən çoxdur və İmamın hədis qəbulunda Buxaridən (!) daha sərt və daha məntiqli qaydaları vardır. İmam Əbu Hənifənin həyatı haqda sadəcə bir kitab oxumuş olanlar belə bunu bilir.

4. 05:48 dən 06:20 – Avamın yəni yazıb oxuma bilməyənin təqlid etməsi caiz, yazıb oxuma bilənin təqlid etməsi caiz deyil.

Cavab: Özü mürəkkəb avam olduğu halda avama yol göstərən bu "mürşid" hələdə avamın "yazıb oxuma bilməyən" deyil, ictihad səviyyəsinə çatmayan mənası daşıdığını bilmir. Allahın Üsul elmindən və ağıldan məhrum etdiyi kimsələrdən təhsil alan bir tələbədən ancaq bunu gözləmək olar.

5. 09:57 - Əşarilər Allahın Axirətdə görülməyəcəyin deyir.

Cavab: Əşarilərin Qiyamət günü Uca Allahın görüləcəyini qəbul etdiyi günəş qədər açıq və məşhurdur. Hətta İmam Əbul Həsən Əl Əşarinin bu barədə "Cəvəzu Ruyətilləhi Təalə bil Əbsar" (Uca Allahın gözlərlə görülməsinin cəvazı) adlı bir risaləsi mövcuddur.

 

[Usuli]

4. Ağali Şirvanlı.

 

Son zamanlarda reklam edilən cahil və yalançı tələbə ordusundan bir əsgər… Qardaşların ricası üzrə onun 35 dəqiqəlik bir səs yazısını dinləməli oldum... Açıq yalanlar, qəsdli şəkildə tərcümə təhrifləri, irab xətaları, çox məşhur alimləri belə tanımamaq... Dərs, saydıqlarımızın hər növüylə zəngin idi...

Ümumiyətlə cahil və şarlatan elm tələbələrini öz aralarında siniflərə bölmək mümkündür. Çünki, onlar cahillik və yalanda mərtəbə mərtəbədirlər. Ən üst səviyyələrini Adil Rəcəbov təbəqəsi adlandırsaq, ən aşağı təbəqələrinə Rəşad Hümbətov təbəqəsi deyə bilərik. Haqqında danışacağımız Ağali adlı şarlatan məhz Rəşadiyyə təbəqəsindən, ən alt səviyyədə olanlardan biridir.

Dinlədiyim səs yazısı Məşhur bin Həsənin təlif etdiyi “Əl Qavlul Mubin fi Əxtail Musallin” adlı kitabından müvafiq (səh. 105-109) bölümün oxunuşundan ibarətdir. Bu dərsdə yol verilən xətalar növbənövdür. Onlara sırasıyla toxunaq.
 

 

Açıq Yalanlar, Təhriflər:

 

1. 02:50 – 06:20 : Əllərin bağlanması, sağ əlin solun üzərinə qoyulması haqqında iki hədis zikr edir. Hər ikisinin səhih olduğunu bildirərək sonda deyir: “Bu iki hədisdən aydın olur ki, əlləri bağlamaq və sinəyə qoymaq nəinki bizim, hətta bütün Peyğəmbərlərin sünnəsidir.”

Halbuki oxunan hədislərin heç birində əlin sinəyə qoyulacağına dair işarə belə yoxdur! “Sinə” sözü bizim Şirvanlı şarlatanın öz əlavəsidir.

 

2. 08:51 – 09:35 : Cümləni oxuduqdan sonra deyir: “Malikiyyə məzhəbi fərz namazlarında əli sinəyə qoymaq fikrini dəstəkləmişlər.”

 

Halbuki cümlənin doğru tərcüməsi belədir:

 

وذكر المالكية في رواية سنيّةَ القبضِ في الفرض و النفل : أنها الأظهر ، لأن الناس كانوا يؤمرون به في الصّدر الأول

 

“Malikilər bir rəvayətdə istər fərz, istər nafilə namazlarda əlləri (yana salmaq yox) bağlamağın sünnət olması rəyini daha güclü saymışlar. Çünkü, insanlar ilk əsrdə belə əmr olunmuşdular.”

 

Gördüyümüz kimi cümlədə əllərin sinədə olması haqda ümumiyyətlə heçnə yoxdur. Malikilərin bu rəydə olduğunu söyləməsi isə, qəhrəmanımızın eyni pasajdakı digər yalanıdır. Malikilərdə məşhur olar ana rəylər ikidir: Əlləri yana salmaq və bağlamaq.

 

3. 09:38 – 10:15 : Deyir: “Sonradan gələn Malikilərin kitablarında məşhur budur ki, əli sinənin aşağısına, göbəyin yuxarısına qoymaq lazımdır. O da ki, hara düşür? Yəniki sinənin aşağı tərəfinə və göbəkdən yuxarı.”

 

Şarlatanımız buradakı təhrifini anlamaq üçün Ərəb dili bilməyə belə ehtiyac yoxdur. Hamımız bilirik ki, sinənin altı və göbəyin üzəri mədə bölgəsidir. Əsla sinənin aşağı hissəsi deyil. Ümumiyətlə “təhtə” və “fəvqa” “aşağısında” yox, “altında” və “üstündə” mənasındadır və adı çəkilən göbək və sinənin xaricinə çıxıldığı mənasını vurğulayır.

 

4. 13:30 – 14:10 : Deyir: “Əğər hər hansı bir oxuyan, dinləyən bu gələn rəylərə diqqətlə qulaq asdısa və yaxud diqqətlə oxudusa, artıq ona aydın olur ki, bu məsələdə Peyğəmbərin sünnəsi odur ki, namaz qılan insanın əli önündə sinəsinə qoymaqdır.”

 

Gəlin cümlənin doğru tərcüməsinə baxaq:

 

فلعل من يتأمل جميع هذه الآراء في هذه المسألة ، يعلم علماً قاطعاً أنهم جميعاً يعترفون بأن سنّة النبي هي وضع اليدين أمام المصلي

 

“Yəqin ki, bütün bu rəylər üzərində düşünən kimsə qəti şəkildə anlayar ki, onların hamısı Peyğəmbərin sünnəsinin namaz qılanın əllərini önünə qoyması (bağlaması) olduğu etiraf edirlər.”

 

Güman edirəm ki, cümlədə “sinə” sözünün olmadığı diqqətinizi çəkdi. Şirvanlı şarlatan bu yerdə də “sinə” sözünü özündən cümləyə əlavə edərək, insanları aldatmağa çalışır.

 

5. 18:23 – 19:06 : Deyir: “Sünnədəndir ki, əllər sinəyə qoyulsun. Artıq müəllif bu mövzuda başqa məsələyə toxundu. O da əli bağlamaqdan dolayı əl hara qoyulmalıdır. Bayaqdan danışırıq əli bağlamaq (!). Sora gəlir artıq... Düzdü gəldi hədislərdə ki, əli sinəyə qoymaq. Lakin, artıq məxsusi olaraq nədən danışır? Məhz əl sinədə hara qoyulur.”

 

Oxunan kitabda müəllif iki müstəqil məsələdən danışır. Öncə əllərin bağlanması fikrini müdafiə edir. Bu hissədə isə, məsələni bitirərək harda bağlanacağı mövzusuna keçir. Buradan bir daha aydın olur ki, dərsin əvvəlindən bəri ümumiyyətlə əlin hara qoyulacağından bəhs edilmirdi. Nida işarəsi qoyduğumuz yerdə şarlatan özü də bunun fərqinə varır və vəziyyətdən çıxmağa çalışaraq qeyd etdiyi hədislərdə əlin sinəyə qoyulduğunu iddia edir. Bu isə yalandır. Diləyən səs yazını başdan dinləyib heç bir hədisdə “sinə” ləfzinin keçmədiyinə özü şahid ola bilər.

 

6. 26:20 – 26:47 : İshaqın əlini sinədə tutduğuna dair rəvayəti (irəlidə bunu açıqlayacayıq) qeyd etdikdən sonra deyir: “İbn Abidin hansı məzhəbin alimidir? Hənəfi alimlərindəndir. Əgər İbn Abidin barədə belə bir əsər gəlibsə ki, əlin ya döşünə ya da döşünün aşağı hissəsinə qoyardısa, demək Hənəfilər göbəyin aşağısına qoyullar. Hətta öz məzhəblərinə, öz böyük alimlərinə, fəqihlərinə müxalifdirlər.”

 

Bu cümlələr şarlatanımızın yalan danışma mövzusundakı ən prodiktiv cümlələridir. Öncəliklə şarlatanın özünün də oxuduğu kimi, əlini döşü üzərində tutan İshaq bin Rahaveyhdir. Kitabın orijinalında bu xüsusda İbn Abidinin adı belə qeyd edilmir. Bu tamamilə Şirvanlı şarlatanın uydurmasıdır. Həmçinin Hənəfilərin heç bir kitabında nə İbn Abidinin nə başqa alimlərinin əlləri sinədə tutduğu haqda tək bir rəvayət mövcud deyildir! Əksinə Hənəfilər əlin göbək altında tutulacağı mövzusunda müttəfiqdirlər.

 

7. 26:50 – 27:30 : Abdullahın sözlərini oxuyarkən deyir: “Mən atamın namaz qılarkən bir əlini digərinin üzərində göbəkdən yuxarı sinəsinə qoyduğunu gördüm.”

 

Gəlin cümlənin doğru tərcüməsinə baxaq:

 

رأيت أبي إذا صلى وضع يديه إحداهما على الأُخرى فوق السرّة

 

“Atamın namaz qılarkən bir əlini göbəyinin üstündə digərinin üzərinə qoyarkən gördüm.”

 

Şirvan şarlatanı adəti üzrə mətndə olmayan “sinə” sözünü mətnə soxuşdurmaqla növbəti təhrif və yalana əl atır. Göbəyin üstü sinə yox mədə bölgəsidir.

Ümumiyyətlə yeri gəlmişkən haqqında danışılan Əhməd bin Hənbəl namazda nəinki əlini sinəsinə qoymaz, hətta bunu məkruh sayardı. Hənbəli fiqh kitablarından bir neçəsində bu rəy Əhmədə nisbətlə açıq şəkildə qeyd edilmişdir.

 

Əhməd bin Hənbəlin (164-241 h/780-855 m) və İshaq bin Rahaveyhin (161-238 h/778-853 m) əllərin yeri haqda rəyi:

 

وسمعتُه سُئِلَ عن وضْعه ، فقال : فوقَ السرة قليلاً وإن كان تحتَ السرَّة فلا بأس

وسمعتُه يقول : يكره أن يكون - يعني اليدين - عند الصدر

 

"220 - Əhməd bin Hənbəldən namazda əlləri harda tutduğu soruşuldu. "Göbəkdən azacıq yuxarıda. Əgər göbəyin altında tutulsa bəis yoxdur" deyə cavab verdi.

221 - Əhmədin belə dediyin eşitdim: Əllərin sinə yaxınında/sinədə tutulması məkruhdur."

 

Qaynaq: Suleyman bin Əl Əşas Əbu Davud: Məsəilul İmam Əhməd: 48

Məktəbətu İbni Teymiyyə: 1420/1999

 

قلتُ : إذا وضَع يَمينه على شِماله أينَ (يضعهما) ؟

قال : فوقَ السرّة وتحته ، كلُّ هذا واسع  كلُّ هذا ليس بذاك

قال إسحاقُ : كما قال تحتَ السرة أقوى في الحديث وأقربُ إلى التواضُع

 

"211- (Əhmədə) dedim: Sağı solun üzərinə qoyduqda, əllərini hara qoyar?

Əhməd dedi: Göbəyin üstündə və ya altında. Bunda genişlik var. Hamısı sənəd baxımından güclü deyil.

İshaq dedi: Onun dediyi kimi göbək altında tutmaq isnad baxımından daha sağlamdır və təvazüyə daha uyğundur."

 

Qaynaq: İshaq bin Mansur Əl Mərvəzi: Məsəilul İmam Əhməd və İshaq: 139

Riyad: Darul Hicrə: 1425/2004

 

Əhmədin bu rəydə olduğunu eyni zamanda İbn Teymiyyə və İbn Qeyyim də təsdiqləyir. Forumun müvafiq bölümündə mövzuyla geniş tanış ola bilərsiniz.

 

8. 33:23 – 33:43 : Deyir: “İbn Kəsir təfsirinə baxdım. İbn Abbasdan tapa bilmədim. Lakin, Əlidən sabitdir.”

 

Şarlatanın növbəti yalanı. Əksinə İbn Kəsir də öz təfsirində bu rəvayətin səhih olmadığını açıq şəkildə söyləyir:

 

وضع اليد اليمنى على اليسرى تحت النحر. يروى هذا عن علي ، ولا يصح

 

“Sağ əli son əlin üstündə kəsim yerindən (nəhr) aşağı qoymaq. Bu Əlidən rəvayət edilmişdir. Lakin, səhih deyil!”

 

 

Elmi Cəhaləti, Alimləri, Kitabları, Raviləri Tanımaması

 

1. 12:42 – 13:06 : Deyir: “İmam Malik Muvattanın əvvəlində əli bağlamaq hədisin rəvayət edir. Necə ola bilər ki, bu cür sünnəyə bağlı olan insan, alim, fəqih, müctəhid mutlaq o hədisi rəvayət eləsin öz kitabında və sonrada ona müxalif bir fikir desin?”

 

Elmi şeyx Məşhurun qaraladığı bir iki risalədən ibarət sanan cahilin İmam Malikin hədislərə yanaşmadakı üsulunu bilməməsi normaldır. Aşağıdakı sitatlar sənin cəhalətini göstərmək üçün yetərlidir.

 

Malikilərdən Şəmsuddin Ər Rai " İntisarul Fəqiris Salik li Tərcihi Məzhəbil İmam Malik" adlı əsərində İmam Malikdən (93-179 h/715-796 m) nəqlən deyir:

 

قال رجلٌ لمالكٍ : يا أبا عبدِ اللهِ هل عرَفتَ حديثَ " البَيِّعانِ بالخيارِ " ؟ قال له : نعم , وأنتَ تلعَبُ مع الصِّبيانِ في البَقِيعِ

وقال له رجلٌ : لمَ روَيْتَ حديثَ " البَيِّعانِ بالخيارِ " في " الموطإ " ولمْ تعمَلْ به ؟ قال له مالكٌ : ليَعلَمَ الجاهلُ مِثلُك أني على عِلمٍ ترَكتُه

 

"Bir nəfər İmam Malikə dedi: Ey Əbə Abdillah! Sən "alıcıyla satıcı seçim haqqına sahibdir..." hədisini bilirsən?

Malik ona dedi: Bəli, sən daha uşaqlarla Bəqi məzarlığında oynayarkən mən onu bilirdim.

Bir nəfər İmam Malikə dedi: Niyə "alıcıyla satıcı seçim haqqına sahibdir..." hədisini "Əl Muvatta"da rəvayət etdiyin halda onunla əməl etmirsən?

Malik ona dedi: Sənin kimi cahillər mənim onu bilərək tərk etdiyimi anlasınlar deyə!"

 

Qaynaq: Şəmsuddin Ər Rai: İntisarul Fəqiris Salik: 1/225

Beyrut: Darul Ğarbil İslami: 1981

 

İkinci rəvayət isə maliki fəqihlərinin böyüklərindən olan İbnul Məcişundan (v. 212 h/827 m) öz tələbəsi Əhməd bin Əl Muazzəlin nəqlidir. Buna Qadi İyad "Tərtibul Mədarik və Təqribul Məsalik li Mərifəti Aləmi Məzhəbi Malik" adlı əsərində yer verib:

 

وقال ابنُ المعذَّلِ : سمِعتُ إنساناً سألَ ابنَ الماجِشُونِ : لِم روَيْتم الحديثَ ثمّ ترَكتموه ؟ قال : لِيُعلَمَ أنّا على عِلمٍ ترَكناه

 

"İbnul Muazzəl dedi: Bir insanın İbnul Məcişuna belə bir sual verdiyini eşitdim: "Niyə hədisi rəvayət edib, sonra onu tərk edirsiniz?"

İbnul Macişun dedi: Bizim, onu bilərək tərk etdiyimiz bilinsin deyə!"

 

Qaynaq: Qadi İyad: Tərtibul Mədarik: 1/45

Rabat: Vizərətul Əvqaf: 1965

 

Bəli! İmam Malik Muvattasında bu hədisləri ona görə nəql edirdi ki, sən Ağali kimi cahillər bu hədisi bilərək tərk etdiyini anlasınlar...

 

Əhməd bin Hənbəlin də bənzəri bir davranışı vardır. İbn Teymiyyənin tələbəsi Şəmsuddin İbn Muflih (708-763 h/1308-1362 m) bu barədə deyir:

 

ويُكره وضعُهما على صدْره نصَّ عليه مع أنه رواه أحمد

 

“Əlini sinəyə qoyması isə məkruhdur. Əhməd özü sinəyə qoyma hədisini rəvayət etdiyi halda bunun məkruh olduğunu açıq şəkildə bildirmişdir.”

 

Qaynaq: Şəmsuddin İbn Muflih: Əl Furu: 2/169

Muəssəsətur Risalə: 1424/2003

 

Əhməd özü Müsnədində bu hədisi Qabisa bin Hulb kanalıyla rəvayət etdiyi halda ona müxalifət edirsə, bu davranış hədisin Əhməd qatında da çox zəif və ya şazz olduğunun göstəricisidir.

Beləcə sabit oldu ki, hədisin hansısa alim tərəfindən rəvayət edilməsi, onunla əməli vacib qılmır!

 

2. 15:35 də Ərəbcə cümlədə adı çəkilən “Əl Mudəvvənə” sözünün İbn Sahnuna aid qaynaq kitablardan biri olduğunu bilmədiyi üçün, “bəzi sözlər” deyə tərcümə edir.

3. 20: 20 də Vail bin Hucr adını Həcər deyə oxuyur. Əlin sinədə olacağı haqda dərs verən birinin ən təməl hədisin ilk ravisinin belə adını oxuya bilməməsi gülüncdür.

4. 25:40 də məşhur alimin adını İshaq ibn Rahaviyyə olaraq deyir. Halbuki alimin adı Rahaveyhdir.

5. 25:48 də Mərvəzinin adını Mərvəziyyə şəklində deyir.

6. 27:03 Abdullah bin Əhmədin Hənəfi alimlərindən olduğunu iddia edir. Halbuki haqqında danışılan kəs, Əhməd bin Hənbəlin oğlu Abdullahdır. Abdullah nəinki Hənəfi deyil, Əbu Hənifənin təkfirinə dəvət edən məşhur bir səfehdir. Məsail kitabının adını da görməsinə rağmən Abdullahı tanıya bilməməsi kitablardan nə qədər uzaq olduğunun göstəricisidir.

7. 30:07 də “Şərhul Munyə” kitabını “Şərhul Məniyyə” adlandırır. İbnul Huməmin də adını Həmmam şəklində oxuyur.

 

 

İrab/Qramatika və Tərcümə Xataları

 

Ərəb ölkələrində yüksək təhsil alıb ölkəmizi münəvvər etməyə gələn bu şarlatan Ərəb dilində üzündən oxumaqdan aciz, hər cümləsində ən təməl oxunuş şəkillərində xəta edən birisidir. Bu xətaları Ərəbcə ibtidai səviyyədə bilən hər kəs sezər. Onlardan bəzilərini örnək olaraq sizlərə təqdim edirəm:

 

07:13 ləm yəhikku İbnul Munzir, 07:38 əksəru əshabuhu, 07:50 və anhu at tafarruqatu, 08:07 mən kərəhəl imsək, 08:52 rivayətin sunniyyəti və bununla yanaşı cümlənin səhv çevrilməsi, 10:55 innə qasdə, 11:05 kərəhə ləhu, 14:40 huva zannəl ammiyyu vucubə, 15:30 cümləni səhv tərcümə edir, 16:21 təqribən, 17:58 cümləni səhv tərcümə edir, 22:57 min əxtai bədul, 26:02 yəqnitu, 26:08 sədeyhi...  

 

Bütün bu yalanlar, təhriflər, cəhalətlər sadəcə 35 dəqiqəlik kiçik bir dərsin “məhsullarıdır”. Digər dərsləri də dinlənilərsə bu şarlatanın nə qədər yalan və təhrifatına şahid olacağınızı siz düşünün...

Digər bir tərəfdən səs yazısı qeyd edilən dərsdə bu qədər cəsur yalanlar danışan şarlatanın, səsi yazılmayan dərslərdə nələr etdiyini siz düşünün...

 

Məşhur bin Həsənin Yalanı

 

Yeri gəlmişkən Şirvan şarlatanın tələbəlik edib, kitabından dərs keçdiyi Şeyx Məşhurun da bir yalanına toxunaq.

25:37 də şeyx Məşhur deyir: Bu sünnətə (əli sinədə tumağa) İmam İshaq bin Rahaveyh əməl etmişdir.

Daha sonra İshaqın vitrdə əlini döşünün üzərində tutduğuna dair rəvayət zikr edir...

 

Həqiqətdə elə adı çəkilən kitabda İshaqın görüşü açıq şəkildə zikr edilmişdir:

 

قلتُ : إذا وضَع يَمينه على شِماله أينَ (يضعهما) ؟

قال : فوقَ السرّة وتحته ، كلُّ هذا واسع  كلُّ هذا ليس بذاك

قال إسحاقُ : كما قال تحتَ السرة أقوى في الحديث وأقربُ إلى التواضُع

 

"211- (Əhmədə) dedim: Sağı solun üzərinə qoyduqda, əllərini hara qoyar?

Əhməd dedi: Göbəyin üstündə və ya altında. Bunda genişlik var. Hamısı sənəd baxımından güclü deyil.

İshaq dedi: Onun dediyi kimi göbək altında tutmaq isnad baxımından daha sağlamdır və təvazüyə daha uyğundur."

 

Qaynaq: İshaq bin Mansur Əl Mərvəzi: Məsəilul İmam Əhməd və İshaq: 139

Riyad: Darul Hicrə: 1425/2004

 

Gördüyümüz kimi, İshaq bin Rahaveyh ümumiyətlə əli göbək altında tutmağın sünnət olduğunu və isnad baxımından daha güclü olduğunu açıq şəkildə ifadə edir. Həm də eyni kitabda!

Məşhurun zikr etdiyi rəvayətə gəlincə, orada vitrdə əlin hara qədər qaldırılacağından danışıldığı aşikardır və məsələnin qiyamda əli harda bağlamaqla heç bir əlaqəsi yoxdur. Məsəil kitabının mühəqqiqi qeyd edilən yerdə yazır:

 

معنى كلام الكوسج أن إسحاق بن راهويه يرفع يديه في حال القنوت بإزاء ثدييه أو بإزاء تحتهما، أي أنه يرفعهما إلى صدره، لا أنه يضعهما مباشرة على الثديين أو تحتهما. بدليل أن ابن قدامة في المغني: 2/584 ذكر رأي الإمام أحمد في هذه المسألة، وهو أنه يرفع يديه في القنوت إلى صدره، ثم قال: وبه قال إسحاق

ولأن إسحاق -رحمه الله- لا يرى وضع اليدين على الصدر حتى ولا في حال القيام في الفريضة، بل يرى وضعهما تحت السرة، كما روى ذلك عنه الكوسج في المسألة رقم (214) قال: قال إسحاق: كما قال ، تحت السّرّة أقوى في الحديث، وأقرب إلى التوضع

 

“Kəvsəcin (Mərvəzinin ) sözünün mənası belədir: İshaq bin Rahaveyh qunutda əllərini döşləri və ya döşlərinin alt səviyyəsinə qədər qaldırardı.Yəni sinəsinə qədər qaldırardı. Yoxsa onları bilavasitə döşlərinin üzərinə və ya aşağısına qoyduğunu qəsd etmir.

İbn Qudəmə “Əl Muğni” əsərində (2/584) Əhmədin bu məsələdəki rəyini zikr edir: “O qunutda əllərini sinəsinə qədər qaldırardı. Sonra isə, İshaqın da bu görüşdə olduğunu deyir.”

Digər tərəfdən İshaq – rahiməhullah – nə qiyamda, nə də fərzdə əlləri sinəyə qoyma görüşündə deyildi. Əksinə əllərin göbək altına qoyulacağı görüşündə idi. Bunu Kəvsəc 214 nömrəli məsələdə belə rəvayət edir: İshaq dedi: Dediyi kimidir. Göbək altında tutmaq isnad baxımından daha güclü, təvazüyə daha uyğundur.”

 

Şeyx Məşhur əlləri sinədə tutmağın sünnət olduğunu iddia edir. Lakin, bu elə bir “sünnətdir” ki, Ümmət içərisində heç bir tanınmış fəqih bununla əməl etməyib... Məşhur bu boşluğu doldurmaq üçün İshaqın adını çəksə də, tədlis və hiyləsi ifşa edilmişdir. Beləcə bu sünnət, Ümmətin içində bir fəqihin belə əməl etmədiyi “sünnət” olaraq qalmışdır…