İbnul Hacc Əl Abdəri (v. 737 h/1336 m)
Muhəmməd bin Muhəmməd bin Muhəmməd İbnul Hac, Əbu Abdillah Əl Abdəri Əl Məliki Əl Fasi.
İbn Həcər Əl Asqalani onun tərcümeyi halında deyir:
محمد بن محمد بن محمد ابن الحاجِّ , أبو عبدِ اللهِ , العَبْدرِي , الفاسي , نزيلُ مصرَ , سمِع ببلادِه ثم قدِم الديارَ المصرية , وحجَّ وسمِع الموطأَ مِن الحافظِ تقيِّ الدينِ عبيدٍ الإسْعِرْدِي وحدَّث به , ولزِم الشيخَ أبا محمدِ بنِ أبي جمرة , فعادتْ عليه بركاتُه , وصار ملحوظاً بالمشيخةِ والجلالةِ بمصرَ
وجمَع كاتباً سمّاه المدْخلَ , كثيرُ الفوائد , كشَف فيه عن معايِبَ وبدعٍ يفعَلها الناس ويتساهلون فيها , وأكثرُها ممَّا يُنكَر وبعضها ممَّا يحتمِل , وماتَ في جمادى الأولى سنة 737 وقد بلَغ الثمانينَ أو جاوزَها , وأضرَّ في آخرِ عمْرِه وأُقعِدَ
ولشيْخنا شمسِ الدين محمدِ بن عليِّ بن ضِرْغام ابن سُكْر منه إجازةٌ
"627 – Muhəmməd bin Muhəmməd bin Muhəmməd İbn Əl Hacc, Əbu Abdilləh, Əl Abdəri, Əl Fasi.
Misir sakinidir. Öncə öz şəhərində dərs aldı, sonra Misirin digər şəhərlərinə getdi. Həcc etdi, Əl Hafiz Taqiyyuddin Ubeyd Əl İsirdidən "Əl Muvatta"nı dinlədi və təhdis etdi.
Şeyx Əbu Muhəmməd bin Əbi Cəmrədən (Əl Maliki) uzun zaman dərs aldı. Şeyxin bərəkəti ona fayda verdi və Misirdə şeyx və hörmət sahibi olaraq görülməyə başladı.
"Əl Mədxal" adını verdiyi bir kitab yazdı. Bu kitabda çox faydalar vardır. O, bu kitabında insanların edib, lakin etinasızlıq göstərdikləri xəta və bidətləri ortaya çıxarmışdır. Onun (bidət sayaraq) zikr etdiyi şeylərdən çoxu inkar edilənlərdən, bəziləri isə ehtimal daxilində olan şeylərdəndir.
Səksən və ya səksəndən artıq yaşında, 737 ci ilin Cumədəl Ulə ayında vəfat etdi. Ömrünün axırında gözləri tutulmuş və oturum olmuşdu.
Şeyximiz Şəmsuddin Muhəmməd bin Əli bin Dirğam İbn Sukrun (və ya Şukr Əl Hənəfi) ondan (İbnul Hacdan) aldığı icazəti vardı."
Qaynaq: İbn Həcər: Əd Durərul Kəminə fi Əayənil Miətis Səminə: 4/237
Beyrut: Darul Cil: 1414/1993
Həmçinin Siracuddin İbnul Muləqqin onu "Tabəqatul Əvliya" adlı əsərində nümunəvi biri olaraq zikr etmiş və bidətlər mövzusunda bir kitab təsnif etdiyini qeyd etmişdir.
