Перейти к содержимому


Фотография

Səhabənin Ədaləti - MülahizələrPeyğəmbərlə qarşılaşan hər kəs qorunubmu?


  • Mövzuya cavab vermək üçün, avtorizasiyadan keçməlisiniz.
Bu mövzudakı ismarıc sayı: 42

#21 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 22 fevral 2016 - 23:17

Şafi alimlərindən Cələluddin Əs Suyuti (849-911 h/1445-1505 m) müvafiq hədisə belə münasibət bildirir:

 

صدَق عثمانُ ، هذا مِن كَذِبِ ابن عديسٍ

 

“Osman doğru söyləmişdir. Bu sözlər İbn Udeysin iftirasıdır.”

 

Qaynaq: Cələluddin Əs Suyuti: Əl Ləəli Əl Məsnua fil Əhədisil Məvdua: 1/292

Beyrut: Darul Kutubil İlmiyyə: 1417/1996

 

 

Əgər hədis uydurmadırsa, o zaman Osmanın ona bu sözləri dediyi necə sabit olur? Uydurma hədisləmi?

Əgər Osman Suyutinin dediyi kimi, İbn Udeysi yalançılıqla ittiham edibsə o zaman “Səhabənin Ədaləti” və “Ridvan” nəzəriyyəsi Osmanın qatında rədd edilən bir şeydir. Bu isə, bizim mövqeyimizi dəstəkləyir.

Və son olaraq, Suyuti belə bir səhabəni Peyğəmbər adına hədis uydurmaqla ittiham edərək Rafiziliyə qədəm qoymuşdur...
 


  • Abdul Hakim, Abu-Omer-El-Hanefi, Əbu Zeynəb və bir nəfər bunu bəyənir
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#22 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 25 fevral 2016 - 23:44

Sələfilərin “Şeyxul İslamı” Muhəmməd bin Abdil Vəhhab, Osmanın qətli haqda danışarkən deyir:

 

ثم نصَحهم فتمادوا في غَيّهم وجَهالتِهم وشرّهم . فنفاهم معاويةُ عن الشام ، وكانوا عشرة : كُمَيلُ بن زيادٍ ، والأشْترُ النخَعي - مالك بن يزيد -، وعَلقَمة بن قيسٍ النخعي ، وثابتُ بن قيسٍ النخعي ، وجُنْدَبُ بن زُهَيرٍ العامري ، وجُندَب بن كَعبٍ الأزْدي ، وعرْوة بن الجعْد ، وعمرو بن الحَمِق الخُزاعي ، وصَعْصَعَة بن صُوحانَ ، وأخوه زيدُ بن صُوحانَ ، وابن الكَوَّاء

فأووا إلى الجزيرة . واستقروا بحِمْصَ حتى كانت الفتنة التي قادُوها لقتلِ عثمانَ

 

“(Muaviyə) onlara nəsihət etdi, onlar isə öz azğınlıqlarında, cəhalətlərində və şərlərində qalmağa davam etdilər. Muaviyə onları Şamdan çıxardı. Bu qrup on nəfərdən ibarət idi:

Kumeyl bin Ziyad

Əştər Ən Nəxai (Malik bin Ziyad)

Alqamə bin Qeys Ən Nəxai

Sabit bin Qeys ən Nəxai

Cundəb bin Zuheyr Əl Amiri (Cundəb bin Kab Əl Əzdi)

Urvə bin Əl Cad

Amr bin  Əl Hamiq Əl Xuzai

Sasa bin Suhan

Qardaşı Zeyd bin Suhan

İbn Kəvva.

Onlar Cəzirəyə sığınıb, Humsa yerləşdilər. Daha sonra Osmanın öldürülməsi üçün başçılıq etdikləri fitnə baş verdi.”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Abdil Vəhhab: Muxtasaru Sirətir Rasul: 310

Səudiyyə: Vizərətuş Şuunil İsləmiyyə: 1418

 

 

Muhəmməd bin Abdil Vəhhabın azğın, cahil və şərli adlandırdığı bu adamlar kimlərdir?
 

Amr bin  Əl Hamiq Əl Xuzai. Mühacirlərdəndir. Tərcümeyi halını yuxarıda qeyd etmişdik.

Urvə bin Əl Cad. Səhabədir.

Cundəb bin Zuheyr Əl Amiri (Cundəb bin Kab Əl Əzdi). Səhabəliyi haqda ixtilaf edilmişdir. Qalib rəyə görə səhabədir.

Zeyd bin Suhan. Səhabəliyi haqda xilaf var.
 

Allah Rəsulunun bir neçə səhabəsini eyni cümlədə təhqir edən bu şəxsə Rafizi deyilirmi? Yoxsa bu ad sadəcə Muaviyəni tənqid edənlərə xasdır?

“Səhabələr arasındakı bütün məsələlər yaxşıya yozular, onlar ictihad əhlidir” deyənlər, niyə eyni qaydanı Osmanın qatillərinə də aid etmirlər? Bu prinsipə görə Osmanın qatilləri ictihadlarında xəta etdiklər üçün bir savab alıblar...
 


Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#23 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 28 fevral 2016 - 18:54

Fəxruddin Ər Razi (544-606 h/1150-1210 m) Səhabələrin bir birinin “ədalətinə” münasibəti haqqında deyir:

 

 إن أجلَّ طبقاتِ الرواة قدْراً ، وأعلاهم منصَباً : الصحابة . ثم إنا نعلَم أن رواياتِهم لا تُفيد القطْعَ واليقينَ . والدليل عليه : أن هؤلاءِ المحدثينَ روَوا عنهم : أن كلَّ واحدٍ مِنهم طعَن في الآخر ، ونسبَه إلى ما لا ينبغي

أليس مِن المشهور : أن عمرَ طعَن في خالدِ بن الوليد , وأن ابنَ مسعودٍ وأبا ذرّ كانا يُبالغان في الطعْن في عثمان , ونُقِل عن عائشة – رضي الله عنها – أنها بالغَتْ في الطعْن في عثمان؟

وأليس أن عمرَ قال في عثمان : إنه كلَّف بأقاربه , وقال في طلحةَ والزبيرِ أشياءَ أخر تجري هذا المجرى؟

أليس أن علياً  رضي الله عنه – سمِع أبا هريرة يوماً كان يقول : أخْبرني خليلي أبو القاسم , فقال له علي : متى كان خليلا لك ؟

أليس أن عمرَ – رضي الله عنه – نهَى أبا هريرةَ عن كثرة الرواية ؟ أليس أن ابنِ عباس طعَن في خبْر أبي سَعِيد في الصرْف ، وطعَن في خبر أبي هريرةَ في غَسْل اليدين؟ وقال : كيف يصنع بِمهرْاسِنا ؟

أليْسَ أنَّ أبا هُريرَةَ لما روى : [ مَن أصْبح جُنبا فلا صومَ لهُ ] طَعنوا فِيه

أليْسَ أنَّ ابن عمرَ لما روى [ إنَّ الميِّتَ ليُعذَّبُ بِبُكاء أهلِه ] طعنتْ عائشة فيه ، واستدلتْ بقوله تعالى { ولا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى } , أليْسَ أنهُم طَعنوا في خَبرِ فاطِمةَ بنت قيْس و قالوا : لا نَدَع كتابَ ربِّنا ولا سنَّة نبيِّنا بقول امرأةٍ لا ندْرِي أصدقتْ أمْ كذبتْ

أليْسَ أن عمرَ طالبَ أبا مُوسى الأشعري في خبر الاسْتِئذان بالشاهِدِ و غلَّظ الأمر فيه ؟ أليْسَ أنَّ علياً كان يسْتحْلِف الرواة ؟ أليْسَ أنَّ علياً قال لعمرَ في بعضِ الوقائع : إنْ قاربُوكَ فقدْ غشُوكَ ؟

واعْلَمْ أنَّك إذا طالعْتَ كُتبَ الحَديثِ وجدْتَ مِن هذا الباب ما لا يُعد ولا يُحصى

إذا ثبَتَ هذا فنقول : الطاعنُ إنْ صدَق فقدْ توجَّهَ الطعن في المَطعونِ ، وإنْ كذَب فقدْ توجَّهَ على الطاعنِ ، فكيْفَ كان فالطعن لازمٌ ، إلا أنا إذا قلْنا : إنَّ الله تعالى أثْنى على الصحابة في القرآنِ على سبيلِ العموم ، وذلك يُفيد ظنَّ الصدْق ، فلهذا الترجُّحِ قبِلْنا روايتهم في فروعِ الشريعةِ ، أما الكلامُ في ذاتِ اللهِ تعالى وفي صفاتِه فكيْفَ يُمكن بناؤه على هذه الروايةِ الضعيفةِ ؟

 

“Ravilərin ən üstün təbəqəsi səhabələrdir. Biz bilirik ki, onların belə rəvayəti qətilik və yəqinlik ifadə etmir. Dediyimizin dəlili budur: Elə o mühəddislərin özləri, səhabələrdən bir birinə tən etmələrini və layiq olmayan şeylərə nisbət etmələrini nəql etmişlər.

Məgər bunlar məşhur şeylər deyilmi: Ömər Xalid bin Əl Vəlidə tən edərdi, İbn Məsud və Əbu Zərr Osmana çox tən edərdilər, Aişədən Osmana çox tən etdiyi nəql edilmişdir, Ömər Osmanın qohumbazlıq etdiyini söyləmişdir, Talha və Zubeyr haqda buna bənzər şeylər demişdi, Əli Əbu Hureyrənin "dostum Əbul Qasim mənə belə dedi" sözünün duyunca "o nə zamandan sənin dostun oldu" demişdi, Ömər Əbu Hureyrəyə çox hədis nəql etməyi qadağan etmişdi, İbn Abbas Əbu Səidin sarf haqqında, Əbu Hureyrənin əlləri yumaq haqqındakı xəbərlərinə tən etmiş və belə demişdi "daşdan su qabını neynəyəcəyik?"

Əbu Hureyrə "Kim cunub olaraq sabahlayarsa onun orucu yoxdur" şəklində xəbər nəql etdikdə ona tən etdilər. Əli (səhabədən olan) ravilərə and içdirərdi.

İbn Ömər "Ölü ailəsinin ağlaması səbəbilə əzaba məruz qalar" hədisini rəvayət etdikdə Aişə ona tən etmişdi və (onun əleyhinə) "Heç kim başqasının günahını yüklənməz"ayəsini dəlil gətirmişdi.

Səhabələr "Rəbbimizin kitabını, Nəbimizin sünnətini yalanmı doğrumu söylədiyi bilinməyən bir qadının sözüylə kənara qoya bilmərik" deyərək Fatimə bintu Qaysın xəbərinə tən etmişdilər.

Ömər, Əbu Musa Əl Əşaridən "istizan" (qapını üç dəfə döyüb açılmadıqda qayıtmaq haqda hədis qəsd edilir) hədisi üçün şahid tələb edib, tələbkar davranmışdı.

Əli bəzi hadisələr zamanı Ömərə (digər səhabələr haqqında) "əgər səni yola verirlərsə səni aldadırlar" demişdi.

Bil ki, hədis kitablarıyla tanış olsan bu qəbildən sayılmayacaq qədər hadisəylə qarşılaşarsan. Bizlər buna əsasən deyirik: Əgər tən edən (səhabələr) haqlı tən ediblərsə, bu qınaq tən edilənlərə yönələr. Yox yalan deyiblərsə bu tən özlərinə dönər. Hər iki haldada ortadakı qınaq (səhabələrdən olan) iki tərəfdən birinə yapışar!

Ancaq bizlər "uca Allah Quranda ümumi şəkildə səhabələri öymüşdür" dedikdə bunun doğruluq zənni olduğunu ifadə edirik. Bu səbəblə onların furuda/fiqhdəki rəvayətlərini qəbul edirik.”

 

Qaynaq: Fəxruddin Ər Razi: Əsəsut Təqdis: 212-216

Daru Nuris Sabah: 2011

 

 

 

Təliqat: Razinin sözlərində önəmli bir məqama işarə etmək istərdim. Əgər səhabə arasındakı bu ittihamlar yanlış anlaşılma və bənzəri cinsdən olsaydı, o zaman Razinin bu sözləri əbəs olardı: “Bizlər buna əsasən deyirik: Əgər tən edən (səhabələr) haqlı tən ediblərsə, bu qınaq tən edilənlərə yönələr. Yox yalan deyiblərsə bu tən özlərinə dönər. Hər iki haldada ortadakı qınaq (səhabələrdən olan) iki tərəfdən birinə yapışar!”

Çünki yanlış anlaşılma haqqında, “yalan demə” ifadəsindən istifadə edilməz və edilən tən yanlış anlayana dönməz!

Razinin bu sözləri, Səhabənin özünün “Səhabə Ədaləti” nəzəriyyəsinə inanmadığını, bu fikirdə olmadıqlarını göstərir.

Uca Allahın Quranda səhabələri öyməsi fikrinə gəlincə, ümumi öygülər xüsusi istisnalara əngəl deyil. Razinin saydığı şeylər də bu istisnalara gözəl bir örnəkdir.

Səhabənin hamısı Qurani Kərimdə “Səhabə Öygüsünü” gördükləri halda, bu ümumi ifadələr, biri birini ittiham etmələrinə mane olmurdu…
 


  • Abdul Hakim, Hənif, Abu-Omer-El-Hanefi və bir nəfər bunu bəyənir
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#24 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 06 aprel 2016 - 21:33

“Peyğəmbərlik Zirvəsinə” Can Atan Səhabə

 

Tuleyha bin Xuveylid Əl Əsədi. Əsl adı Talhadır. Peyğəmbərlik iddia etdiyi üçün, təhqir olaraq Tuleyha/Talhacıq adlandırılmışdır.

Məkkənin fəthindən sonra, Hicri 9 cu ildə Bənu Əsəd qəbiləsinin heyəti tərkibində Peyğəmbərin yanına gəlib, iman edərək səhabə oldu. Öz qəbiləsinə döndükdə isə, irtidad edib, Peyğəmbərlik iddiası etdi.

Müsəlmanlarla savaşmağa başladı. Səhabədən iki önəmli şəxsi, Bədr və Uhud iştirakçısı Ukkəşə bin Mihsan və digər bir Bədr iştirakçısı Sabit bin Ərqəmı şəxsən öldürdü.

Əbu Bəkr, ona qarşı Xalidin başçılığı altında ordu göndərdi və yuvaları dağıdıldı. Tuleyha öz xanımıyla Şama qaçdı. Sonra geri qayıdıb, İslama döndüyünü bildirdi. Ömərə beyət etdi və 21 ci ildə Farslara qarşı yürüdülən Nihavənd savaşında öldürüldü.

 

Şəmsuddin Əz Zəhəbi onun tərcümeyi halında deyir:

 

 

 البَطَلُ الكرَّارُ ، صاحبُ رسول الله -صلى الله عليه وسلم- ومَن يُضرَب بشجاعَتِه المَثَلُ

أسلمَ سنةَ تسعٍ ، ثم ارتدَّ ، وظلَم نفسَه ، وتنبَّأ بنجْدٍ ، وتمتْ له حروبٌ مع المسلمين ، ثم انهزَم ، وخُذِل ، ولحِق بآلِ جَفْنة الغسَّانيين بالشام ، ثم ارعَوَى، وأسلمَ ، وحسُن إسلامُه

 

“Əzmli qəhrəman, Rəsulullahın səhabəsi. Cəsarəti məsəl olan bir kimsədir. Doqquzuncu ildə müsəlman oldu, sonra dindən döndü. Nəfsinə zülm edərək Nəcd bölgəsində peyğəmbərlik elan etdi.

Müsəlmanlarla savaşdı, məğlub oldu və Şam Ğassanilərindən Cəfnə ailəsinə sığındı. Sonra ağlı başına gəldi və yenidən İslama döndü, yaxşı müsəlman oldu…” 

 

 

Qaynaq: Şəmsuddin Əz Zəhəbi: Siyəru Aləmin Nubəla: 1/317

Beyrut: Muəssəsətur Risalə: 1405/1985

 

 

Zəhəbiylə yanaşı "Səhabə Ensiklopediyası" sahiblərindən İbn Abdil Bərr “Əl İstiab fi Mərifətil Əshab”, İbnul Əsir “Usdul Ğabə fi Mərifətis Sahabə”, İbn Həcər “Əl İsabə fi Təmyizis Sahabə” adlı əsərlərində onun tərcümeyi halını və “peyğəmbərlik” xülyasını qeyd etmişlər...

Qeyd edilməsəydi belə, öz qoyduqları üsul gərəyi Tuleyhanın səhabə sayılması qaçınılmazdır. Çünki, arada İslamdan dönüb peyğəmbərlik sevdasına düşsə belə, Peyğəmbərlə görüşüb və iman üzrə vəfat edib...

 

Səhabədən birinin peyğəmbərlik iddia edəcək qədər sapması caizdirsə, bundan çox daha kiçik olan fasiqlik, ümumi mənada ədalətin düşməsi şəklində bir sapmanın caizliyi daha öncəliklidir.

Hətta dar mənada ədaləti qəsd etsək belə, “arada özünü peyğəmbər elan etmiş biri adildir, Peyğəmbərimiz adına yalan uydurmaz” fikrinin qeyri real olduğu barizdir.


  • Abdul Hakim, Hənif, Abu-Omer-El-Hanefi və bir nəfər bunu bəyənir
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#25 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 11 aprel 2016 - 05:10

Şafilərdən Muhəmməd bin Aqil Əl Hadrami (1279-1350 h/1863-1931m) Səhabələrin növləri haqda deyir:

 

إنَّ مِن أفْضلِ صفاتِ الصحابة الهجرةُ ، ومع ذلك فمُهاجر أمّ قيْسٍ معروفٌ حالُه ، ومِن أشْرفِ صفاتِهم الجهادُ والشهادةُ فيه ، وربنا جل جلاله يعلَم مَن قاتل وقُتِل لتكونَ كلمةُ الله هي العليا {مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ}، وقد أبلى قَزْمانُ يومَ أحُدٍ أمامَ رسول الله ص وفعَل ما قصَر عنه بعضُ كبارِ الصحابة حتى أثبَتتْه الجراحةُ ، وقد أخْبرَ النبي ص أنه في النار

 

“Səhabələrin ən üstün xüsusiyyətlərindən biri hicrətdir. Ancaq bununla yanaşı onlar arasında (qadın üçün hicrət etdiyinə görə) “Ummu Qaysın Mühaciri” ləqəbli biri vardı və onun halı məlumdur.

Səhabələrin ən şərəfli xüsusiyətlərindən biri cihad və şəhidlik idi. Uca Rəbbimiz kimin savaşdığını və Allahın kəlamı uca olsun deyə öldürüldüyünü bilir. Ayədə buyurulur: “… Sizdən bəziləri dünyanı, bəziləri isə Axirəti istəyir…” (Ali İmran: 3/152)

Qazman Uhud savaşında Peyğəmbərin önündə var gücüylə çarpışdı, bəzi böyük səhabələrin edə bilmədiyi etdi və yaralandı. Peyğəmbərimiz isə onun Cəhənnəmlik olduğunu bildirdi.”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Təqviyətul İman: 56

Mətbəatul İrfan: 1363
 


  • Abdul Hakim, Hənif və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#26 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 12 aprel 2016 - 19:08

Muaviyə müdafiəçilərinin bu prosesi tənzimləmək üçün qoyduqları müəyyən qaydalar vardır. Onlardan biri “Səhabənin pis əməlləri təvil edilməlidir, onlar ictihad əhlidir” şəklindəki qaydadır.

Şafilərdən Muhəmməd bin Aqil Əl Hadrami (1279-1350 h/1863-1931 m) bu qaydaya münasibət bildirərək deyir:

 

وأما القولُ بوجوبِ تأويل هَفَوَاتِ الصحابة ، وإثباتِ اجتهادِهم فليس ذلك بالنسْبة لمَن شمِله اصطلاحُهم من حاضرٍ وبادٍ ، ذكَرٍ وأنثى حرٍّ وعبدٍ بَرا أو فاجرا ، مُوفيا أو غادِرا

ولكن قال ذلك مَن قاله فيما شجَر بين فاطمةَ وعلي ، وبين أبي بكرٍ وعمرَ وما يُضارِعه ، قالوا : مِن أجْلِ علْمِنا بما لهمْ مِن السوابق الحسنة ، والأيادي البيضِ في الاسلام ونصْرِه ، ووُرودِ الثناءِ عليهم مِن مُشرّفِهم ، وما خدَموا به الاسلام معه ، وبعدَ وفاته ، وثبوتِهم على محَّبتِه وطاعتِه ، وقد وجَدنا لما ثبَت عنهم مِن الهَفَوات احتمالاتٍ قريبةً ، لا تُشبِه المْسخَ والتحريفَ ، فلمَجموعِ ذلك قالوا ما تقدَّم ذكرُه

وبَدِيهِي أنه لا يُشارك هؤلاءِ في هذا مَن اتصفَ بضدِّ صفاتِهم مِن دعاةِ النار والمنافقِين والنواصِب أعداءِ رسول الله وأعداءِ أهلِ بيتِه الذين ثبَت ذمُّ رسولِ الله ولعنُه لهم ، وإخبارُه بمُروقِ مارِقهم، وبغيِ باغِيهم ، وبمَن يكون في تابوتٍ مِن نار في النار ، وبمن يَموت على غيرَ الملة ، وبمَن يكون ضِرْسُه في النار مثلَ أحُدٍ ، {أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ} ، {لا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ} ، فتعْميمُ الخاصّ ، وتفسيرُ ألفاظِ الكتاب والسنة ، بالاصطلاح الحادثِ غلطٌ ، أو غَشٌّ يبتعِد عنه أهل الذِّمَمِ الطاهرة

 

“Səhabələrin yanlış əməllərinin təvil ediləməsinin və onları ictihad əhli saymağın vacibliyi görüşünə gəlincə, bu fikir onların “səhabə” anlayışının əhatə etdiyi hər kəsə şamil edilə bilməz. Onlar şəhərliyə də, çöldə yaşayana da, kişiyə də, qadına da, azad olana da, köləyə də, salihə də, fasiqə də, vəfalıya da, xainə də səhabə adı verirlər...

 

Bu sözü deyən, ƏliFatimə, Əbu BəkrÖmər arasında olan işlər və bənzərləri haqqında deyib. Qəsd etdikləri budur ki, onların gözəl keçmişi, İslam və ona yardımda çoxlu xidmətləri, haqlarında onları şərəfləndirən kimsənin öygüləri var. Peyğəmbərlə bərabər və onun vəfatından sonra İslama xidmət ediblər. Peyğəmbərə məhəbbət və itaətdə səbatları vardır.

Bütün bunları bildiyimizə görə, onların etdiyi xətalara dəyişdirmə və təhrifə oxşamayan yaxın (qəbul edilə biləcək) ehtimallar tapa bilirik.

Təvil və ictihad haqqında dedikləri sözlərin səbəbi bütün bu saydıqlarımızdır.

 

Aydın məsələdir ki, onların bu xüsusiyətlərinə zidd özəlliklərə sahib olanlar (Tuləqa sinfi və bənzərləri) bu siniflə (İlkin səhabələrlə) ortaq sayıla bilməzlər!

Bu sinif, Cəhənnəm dəvətçilərindən, münafiqlərdən, Peyğəmbər və ailəsinin düşməni olan Nasibilərdən ibarətdir. Bunlar elə kimsələrdir ki, haqlarında Peyğəmbərin onları qınayıb lənətləməsi, Dindən çıxacaqlarını, bağiliklərini xəbər verdiyi sabitdir.

Onlardan bəzilərinin Cəhənnəmdə atəşdən bir tabut içərisində olacağını, müsəlman olaraq ölməyəcəyini, dişinin Cəhənnəmdə Uhud dağı qədər olacağını da xəbər vermişdir. Uca Allah buyurur:

“İman edib, salih əməl edənləri, Yer üzündə fəsad çıxaranlara tay tutarıqmı? Yaxud da, müttəqiləri facirlərə tay tutarıqmı?” (Sad: 38/28)

“Cəhənnəm əshabıyla, Cənnət əshabı bir olmaz...” (Əl Həşr: 59/20)

Xass olan dəlilləri ümumiləşdirmək və Kitab və Sünnətdəki sözləri ixtira edilmiş terminlərlə açıqlamağa çalışmaq xəta, yaxud da salah əhlinin çəkinəcəyi bir saxtakarlıqdır!”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Təqviyətul İman: 57-58

Mətbəatul İrfan: 1363

 

 

Muhəmməd bin Aqil bu kitabında Səhabə məsələsinə aid çox önəmli qaydalar təsbit etmiş, bu mövzudakı xətaların bir çoxunu açıqlamışdır. Allahın iznilə onlardan bəzilərini sizə təqdim edəcəyik.

Səhabənin əməllərini təvilə gəlincə, qeyd etdiklərinin doğruluğu barizdir!

Bədrə, Uhuda və bir çox başqa savaşlara qatılan, keçmişi İslama xidmətlərlə dolu birinin, məsələn Hatib bin Əbi Bəltəanın Məkkəlilərə məktub yazması təvil edilə bilər. Bizlər də bunu normal qarşılayarıq.

 

Lakin ömrünü İslamla savaşa həsr etmiş, qılınc boynuna dayandığı zaman məcburən İslama girmiş, Peyğəmbərin sağlığında “Allah qarnını doyurmasın” dediyi, gələcəyə yönəlik “baği”, “Cəhənnəm dəvətçisi” adlandırdığı, başqa sözlə nə keçmişi, nə də gələcəyi olmayan birinin əməlləri niyə təvil edilməlidir? Bir adamın qanını alma bəhanəsiylə Əliylə savaşan, sonra oğlu Həsənin əlindən xilafəti çəkib alaraq, meymun oynadan oğluna miras buraxan bir kimsənin əməllərinin toplamı, onun üçün heç bir təvilə yer qoymur!  

Bizlər bu ayırımın eynisini real həyatımızda da edirik. Məsələn müsəlman və salahıyla bilinən bir qadının yad bir kişinin avtomobilindən endiyini görsək, qadının ümumi halı işığında haqqında yaxşı zənn etməmiz mümkündür.

Lakin, əxlaqsızlığıyla məşhur bir qadın haqqında eyni zənnə yol verməz, gördüyümüzü təvil etmərik.

Digər bir tərəfdən müəllifin də qeyd etdiyi kimi, təvillər təhrif dərəcəsində olmamalıdır. “Allah qarnını doyurmasın” sözünü bir fəzilət olaraq “təvil” etmək, işin astarını üzünə çevirməkdir. Hər şey kimi, təvillərin də bir sərhəddi olmaldır…
 


  • Abdul Hakim, Hənif və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#27 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 12 aprel 2016 - 21:29

Şafilərdən Muhəmməd bin Aqil Əl Hadrami (1279-1350 h/1863-1931 m) bəzi səhabələr haqqında deyir:

 

لم أتعرَّضْ في كتابي هذا لذكْرِ تحامُلِ بعضِهم على عالي مقامِ مولانا أميرِ المؤمنين علي ، والحسَنينِ ، وأمّهِما البَتولِ عليهم سلام الله ، ولا لردّ ما مدَحوا به زوراً عدوَّهم معاويةَ ، وأباه كهْفَ المنافقِين ، وأمَّه آكلةَ الأكبادِ ، وعمرا ابن العاص ، والمغيرةَ بن شعبةَ ، وسَمُرةَ بن جُنْدبٍ ، وأبا الأعْورِ السُّلَمي ، والوليدَ بن عُقبةَ وأضرابَهم ممن لو مُزجَت مياه البِحار بذرَّةٍ مِن كبائر فَظائعِهم لأنتَنَت

وذلك لظهورِ فسادِه للعاقلِ المنصِف ، ولأني قد ذكَرتُ شيئاً مِن ذلك في كتاب "النصائح الكافية" ثم في كتاب "تقوية الإيمان" ، وجمَعتُ في مذكَّرتي الكبرى "ثمرات المطالعة" كثيراً مِن هذا القَبِيل مما نقلَه حُفَّاظُ الحديث وأئمةُ التاريخ مِن أهلِ السنة في كتبِهم المعتبَرة ، تركتُ التعرُّضَ لذلك هنا إيثاراً للاخِتصار

 

“Mən bu kitabımda onlardan bəzilərinin mövlamız, möminlərin əmiri Əlinin, Həsən və Hüseynin, onların anası Bətulun (Fatimənin) – Allahın salamı üzərlərinə olsun - ali məqamına hücumlarına toxunmadım.

Həmçinin onların düşməni olan Muaviyəni, onun münafiqlərin sığınacağı olan atasını (Əbu Sufyanı), ciyər yeyən anasını (Hindi), Amr bin Ası, Muğirə bin Şubəni, Səmurə bin Cundəbi, Əbu Əvar əs Suləmini, Vəlid bin Uqbəni və bu sinifdən olan olan digər insanları yalandan tərifləmələrinə də cavab vermədim. Bu saydıqlarım elə insanlardır ki, onların dəhşətli əməllərinin böyüklərindən bir damla dənizlərin suyuna düşsə iylənər!

Toxunmama səbəbim budur ki, bütün bunların fasid olması ağıllı və insaflı kimsə üçün aydın bir məsələdir. 

Digər bir səbəb isə budur ki, bu haqda bəzi şeyləri “Ən Nəsaihul Kəfiyə” və sonra “Təqviyətul İman” adlı əsərlərimdə qeyd etmişəm.

Böyük mülahizələrim sayılan “Səmərətul Mutaləa” adlı əsərimdə bu qəbildən olan bir çox şeyi cəm etdim. Bu məlumatlar Əhli Sünnətdən olan Hədis hafizlərinin və Tarix imamlarının öz mötəbər kitablarında nəql etdikləri şeylərdən ibarətdir. Bu kitabda isə, müxtəsərliyə öncəlik verdiyim üçün o məsələlərə toxunmadım.”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Əl Atbul Cəmil alə Əhlil Cərhi vət Tadil: 25-26

İordaniya: Darul İmamin Nəvəvi: 1425/2004
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#28 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 15 aprel 2016 - 23:54

Şafilərdən Muhəmməd bin Aqil Əl Hadrami (1279-1350 h/1863-1931 m) Səhabələrin başqa ad altında məsumlaşdırılmasından söz açaraq deyir:

 

إنّنا أهلَ السنّة قد أَنكرْنا على الشّيعةِ دعواهُم العصمةَ للأئمّة الاثني عشر ، وجاهَرْناهم بصيْحاتِ النكير ، وسفَّهنا بذلك أحلامَهم ، وردَدنا أدلّتهم بما ردَدنا

 أفبعْدَ ذلك يجمُل بنا أنْ ندَّعي أنّ مائةَ وعشرينَ ألفاً حاضرهم وباديهم ، وعالمهم وجاهلهم ، وذكرهم وأنثاهم ، كلّهم معصومون ، أو كما نقول : محفوظونَ مِن الكِذْب والفسق ، ونجزِم بعدالتهم أجمعين ، فنأخُذ روايةَ كلّ فرْدٍ منهم قضيّةً مسلّمةً ، نُضلّل مَن نازعَ في صحّتها ونُفسّقه ونتصامَم عن كلّ ما ثبَت وصحّ عندنا,  بل وما تواترَ مِن ارتكاب بعضِهم ما يخرِم العدالةَ وينافيها من البغْي , والكذْبِ, والقتلِ بغير حقٍ , وشُرْب الخمْر ، وغيرِ ذلك مع الإصرار عليه ، لا أدري كيف تحَلّ هذه المُعِضِلة, ولا أعرِف تفسيرَ هذهِ المشكلة

 

“Biz Əhli Sünnə, Şiələrin on iki imamın – aleyhimussalam - məsumluğu haqda iddiasını tənqid edir, bunu açıqca deyir, bu səbəblə onların xülyalarını səfehlik adlandırır və dəlillərini öz cavablarımızla rədd edirik.

Bəs bunu dedikdən sonra, 120 min səhabənin şəhərlisiylə, köçərisiylə, alimiylə, cahiliylə, kişisiylə, qadınıyla hamısının məsum olduğunu və ya başqa ifadəylə yalan və fisqdən qorunduqlarını, hamısının ədalətli olduqlarını iddia etməmiz və onlardan hər birinin rəvayətini aksiom saymamız bizə yaraşarmı?

Bunların səhihliyini müzakirə edən hər kəsi zəlalətdə ittiham etməyimiz, fasiq saymağımız, (onların tənqidiylə bağlı) rəvayət edilən və bizə görə səhih və sabit olan şeyləri eşitməməzlikdən gəlməmiz bizə yaraşarmı?

Bu rəvayətlərdən bəzisi nəinki səhih, hətta təvatürən xəbər verir ki, onlardan bəziləri bağilik, yalan, haqsız yerə insan öldürmə, spirtli içki içmə və başqa günahlar etmək və bunun üzərində israr şəklində ədaləti zədələyəcək və ona zidd olan şeylər etmişlər. Mən, bu problemin necə həll ediləcəyini və bu müşkilin açıqlamasını bilmirəm...” 

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Ən Nəsaihul Kəfiyə: 224

Darul Kitəbil İsləmi: 1427/2007

 

 

Bəli! İfadə olaraq “Səhabələr məsumdur” deyilmir. Lakin mahiyyət olaraq bu iddialar, qismi də olsa bir məsumiyyətdir və təbii ki, heç bir ciddi dəlilə əsaslanmır.

Başqa ifadələrlə adlandırılan bu məsumiyyət iki qisimdir.

Hədisçilərin qəsd etdiyi mənada ədalət: Səhabə Peyğəmbər adına yalan danışmaqdan məsumdur. Buna hədis məsumiyyəti adını verə bilərik.

Digər alimlərin “onlardan gələn hər günah təvil edilməlidir” qaydasıyla, dolayı yolla ortaya qoyduqları məsumluq. Bu növü ümumi məsumluq adlandıra bilərik. Ümumi məsumluq sözdə inkar edilsə də, məsələn “Muaviyə fasiqdir” deyildiyi zaman, onun etdiyi çirkin əməllər təvil edilir...

Həqiqətdə bu iddia, Şiələrin 12 imamın məsumluğu iddiasının eynisi, hətta daha tutarsız formasıdır... 12 nəfərə qarşılıq 120 min...
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#29 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 18 aprel 2016 - 01:11

Şafilərdən Muhəmməd bin Aqil Əl Hadrami (1279-1350 h/1863-1931 m) səhabə anlayışındakı yanlışları tənqid edərkən deyir:

 

وإنَّ مِن شرّ المُبْطلِينَ وِمن أضرّ الناسِ بالدين علماءَ السوءِ الذين يُوالون ويُحِبون مَن أمَر الله بعداوتِه وبُغضِه ، كأعادِي موْلى المؤمنين علي سيدِ المسلمين ، فينصُرون مَن يجِب عليهم خِذلانُه ، ويمدَحون ويُعظّمون من يذُمّ ويلعَن أخا نبيهم بل مَن هو كنفسِه ، ويزعَمون نصْحَ مَن قلَّب الدينَ وبدَّله ، ودعا إلى التبرّئ مِن دينِ وصي رسولِ الله وخَتَنِه وأبي أولادِه ، ويناضِلون عن مُتخذي مالِ الله  دُوَلاً ، وعبادِ الله خَوَلاً

وهيهاتَ أن يُغني عنهم فَتِيلا ما يتظاهرون به زُوراً مِن كاذبِ الحُب ، ومِن زعمِهم أنهم ما عظَّموهم إلا امتثالاً لأمرِ الله تعالى ، لأن ذلك باطل بيّنٌ ، وتغريرٌ ظاهرٌ ، ورِداءُ الكذْب شفَّافٌ

ولو كان لدعواهم حَظٌ مِن الصدْق لأبْغضوا في الله امتثالاً لأمره ، فمَن زعَم أنه يُحِب في الله وهو لا يُبغِض في الله فهو كاذبٌ ، ولو كانوا ناصِحين للمؤمنين ، لنفَّروهم عن محبَّةِ مَن حادَّ اللهَ ورسولَه ، وبدَّل الدين ، قال الله تعالى وهو أصدقُ القائلين : لا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ

ولو كانوا مُعظّمين لرسول الله لنزَّهوا جنابَه الرفيعَ عن الصُحبة الخاصة للطُغاة الفجَارِ دُعاةِ النار ، إذ أيُّ تعظيمٍ له - نفسي له الفداء - في نِسبةِ المنافقين القاسطين العُتاة الظالمين المُستبِدّين إلى صُحبته الخاصة ، بل الأمر بالعكس عند مَن لم ينعِكس حالُه ، ولم يستولِ الرانُ على قلبِه ، ويُعمي بصيرتَه

 

“Şübhəsiz ki, yalançıların ən şərliləri və insanlardan Din üçün ən zərərli olanlar pis alimlərdir. O alimlər ki, uca Allahın düşmənliyi və nifrəti əmr etdiyi kimsələri dost tutur və onları sevirlər.

(Allahın düşmən olmamızı istədiyi kimsələrin) örnəyi möminlərin mövlası, müsəlmanların seyyidi Əlinin düşmənləridir. Yardımsız buraxmaları vacib olan kimsələri sevirlər, Peyğəmbərlərinin qardaşı, hətta özü kimi olan Əlinin zəmm edib, ona lənət oxuyan kimsəni öyür və təzim edilər.

Dini dəyişdirib, Peyğəmbərin vəsisi, yeznəsi və nəvələrinin atası olan Əlinin dinindən təbərrü etməyə dəvət edənin (Muaviyənin) qurucu biri olduğunu iddia edirlər.

Uca Allaha aid malları şəxsi mal, Allahın qullarını özünə kölə edən kimsəni müdafiə edirlər.

 

Heyhat! Yalandan nümayiş etdirdikləri saxta sevginin və (Əli düşmənlərini) sadəcə uca Allahın əmrinə uyaraq təzim etdikləri iddiasının onlara heç bir faydası yoxdur!

Çünki, bu açıq bir batil, aydın bir aldatmaca, şəffaf bir yalan paltarıdır. Əgər onların iddialarında doğruluq payı olsaydı, Allah üçün, Onun əmrinə uyaraq buğz edərdilər.

Allah üçün sevdiyini iddia edən, lakin eyni zamanda Allah üçün nifrət etməyən kimsə yalançıdır.

Əgər onlar möminlərin yaxşılığını istəsəydilər, onlara Allah və Rəsuluna qarşı çıxıb, Dini dəyişdirən kimsələrə nifrət etməyi aşılayardılar!

Ən doğru sözlü olan uca Allah buyurur: “Allaha və Axirət gününə inanan elə bir topluluq görməzsən ki, Allaha və Rəsuluna qarşı çıxanları sevsin...” (Əl Mucadələ: 58/22)

Əgər Peyğəmbəri təzim edən kimsələr olsaydılar, onun şərəfli məqamını facirləri, tağutları, Cəhənnəm dəvətçilərini ona xüsusi mənada səhabə saymaqdan tənzih edərdilər.

Münafiqlərin, qasitlərin (Muaviyə tərəfdarlarının), üsyançıların, zalımların, tiranların onun – canım ona fəda olsun – xüsusi səhabələrindən sayılmasında hansı təzim var?

Halı tərsinə çevrilməmiş,  pərdənin qəlbini örtüb, bəsirətini kor etmədiyi kimsələr qatında məsələ tam əksinədir!”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Təqviyətul İman: 7-8

Mətbəatul İrfan: 1363

 

 

Yaxın zamanda qəlbində inanmadığı şeyləri toplumun dəstəyi üçün dilinə gətirən batil bayraqdarlarından biri, haqqımızda belə bir söz işlətmişdi: Hər oğraşlığı səhabəyə nisbət üçün yarışırlar...

Mən deyərdim ki, hal tam əksinədir. Əksinə sizlər Peyğəmbəri yolda görənləri və ya Peyğəmbərin vəfatı əsnasında mumeyyiz olmayan uşaqları belə səhabə sinfinə daxil edərək, onları Peyğəmbərin tərbiyə etdiyi kimsələrdən, səhabələrdən saydınız...

Başqa sözlə səhabə məqamını ləkələyən bizlər yox, hər yoldan keçəni bu şəmsiyyə altına daxil edən sizlərsiniz...

Biz Səhabəyə hər oğraşlığı nisbət etmədik. Əksinə sizlər Mərvan, Busr bir Ərta və bənzəri hər oğraşı və münafiqi səhabə adıyla təltif edərək bu məqamı ləkələdiniz...
 


  • Abdul Hakim, Hənif və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#30 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 19 aprel 2016 - 16:22

Səhabə ədaləti və etdikləri hər şeyin ictihada yozulacağı nəzəriyyəsi artıq hamımıza məlumdur. Lakin, bəziləri bu nağılları artıq “Tabiun” nəslinə də endirmişdir... Yəni İctihad qalxanı, vəfat edən atadan oğula qalır...

Şafilərdən Əbul Xeyr Əl Qəzvini Yezidin müctəhid bir imam olduğunu deyir.

 

İbn Kəsir öz Tarixində,  “590 cı il” başlığında deyir:

 

وفيها توفي من الأعيان : أحمد بن إسماعيل بن يوسف أبو الخير القزْويني الشافعي المفسّر ، قدِم بغدادَ ووعَظ بالنِظامِيَّة ، وكان يذهَب إلى قولِ الأشعري في الأصول

وجلَس في يومِ عاشوراءَ فقيل له : العنْ يزيدَ بن معاوية ، فقال: ذاك إمامٌ مجتهدٌ ، فرماه الناس بالآجُرّ فاختفَى ثم هرَب إلى قَزوِينَ

 

“Bu ildə görkəmli şəxslərdən Əhməd bin İsmail bin Yusuf Əbul Xeyr Əl Qəzvini Əş Şafi vəfat etmişdir. O təfsirçi idi.

Bağdada gəldi və Nizamiyyə mədrəsəsində vaz etdi. Etiqadda Əşari idi. Aşura günü ona deyildi: Muaviyənin oğlu Yezidə lənət oxu. Qəzvini belə cavab verdi: O, müctəhid bir imamdır.

İnsanlar ona kərpiç atmağa başladılar. Qaçıb gizləndi. Sonra isə qəzvinə qaçdı.”

 

Qaynaq: İbn Kəsir: Əl Bidəyə: 13/2

Darul Fikr: 1407/1986

 

Əgər Qəzvini Yezidin Hüseyni öldürmədiyini, bunun üçün yetərli dəlil olmadığını, müəyyən şəxsə lənətdən çəkindiyini desəydi, bunu hardasa anlamaq olardı…

Lakin Qəzviniyə görə bu nanəcib həm imam, həm də müctəhiddir... Üsul elmini şərab kuzələrindən, İctihad mərtəbəsini oynatdığı meymunlardan alan bir imam...

Bildiyimiz kimi, müctəhid ictihadında xəta etsə belə savab qazanır. Başqa sözlə Qəzvininin dediyi budur: Yezid Hüseyni şəhid etdiyi üçün hər bir halda savab qazanıb!

Ama neçə savab? Bir yoxsa iki? Kaş bunu da açıqlayaydı...

Yezid imamdır. Buna söz ola bilməz. Lakin, Peyğəmbər ailəsinə düşmənçiliyi Din halına gətirmiş Nasibilərin imamı. Hər kəs öz imamıyla dirildiləcək.
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#31 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 22 aprel 2016 - 19:25

Şafilərdən Muhəmməd bin Aqil Əl Hadrami (1279-1350 h/1863-1931 m) Səhabələri söymək, daha dəqiq desək səbb etmək məsələsinə toxunur. Səbbin qisimlərini və haqlı səbbin Allaha yaxınlaşdıran vasitələrdən olduğunu tərtibli və tutarlı bir şəkildə izah edir:

 

والصحابة الذين يصدُق عليهم التعريفُ المخترَع الحادث ، وتحوي المعاجِمُ أسماءَ كثيرٍ مِنهم قسمانِ : قسم أخلصَ في الايمان ، وأحسنَ الصحبة ، ووفَى بالحق فهو محمودٌ ممدوحٌ أهلٌ للثناء والتعظيم ، والاحترامِ مِن كل مسلمٍ

وقسمٌ نافقَ وأساءَ الصحبةَ ، وخان وغدَر ، وهو مذمومٌ عند كل مُنصِفٍ

لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ

أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ

ولا يشُك مسلمٌ أن مِن أعلى رؤساءِ القسم الأولِ أخا النبي وسِبطَيه عليهم و آلهم الصلاة والسلام ، وعماراً ، وخيارَ معهم ، كما لا يشك في أن مِن شرّ القسم الثاني أعداءَهم دعاةَ النار وكلابَها ، ومَن تولَّاهم أو أحبَّهم فهو مِنهم ومعهم

ومِن شرّ البدعة ، وأخْبثِ الضلال سبُّ أحدٍ مِن القسم الأول ، ومَن سبَّ أحداً مِنهم فهو مِن شرّ الخَلق ، والنّضال عنه إثمٌ وتغريرٌ

ومِن الطاعات التى يُثِيب الله فاعلَها سبُّ القسم الثاني للبيانِ والتحذيرِ ، والتقرُّبِ إلى الله بذمّ أعدائِه ، واقتداءِ بالنبي ووصِيه ، وأهلِ بيته ، وخيارِ أمته

وحكم سبّ المؤمِن كقتلِه حرامٌ بغيرِ الحق ، قال الله تعالى : وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا

ولا يدخُل في هذا الوعِيد مَن قتَل مؤمِناً قِصاصاً ، أو حداً ، أو لدفْعِ صِيالِه ، أو لبَغيِه ، بل هو ممدوحٌ مأجور ، وقد قتَل سيدُنا و إمامُنا علي في ليلةِ الهَرِير خمسمائة وثلاثة وعشرين رجلاً مِن بُغاة الشام ، وطلَب قتْلَ معاويةَ تقرُّباً إلى الله تعالى وامتثالاً لأمرِه وطاعةً لأمرِ رسوله فحال القضاءُ دون ذلك ، ولا شكَّ في أن فعْلَه هذا مِن أشرفِ الجهاد في سبيل الله تعالى

وبما بيَّناه يتضِح لك أن جدالَ أمثالِ المُصانع عن أئمة البغي والضلال قبيحٌ جداً ، وغشٌّ للإسلام ، وتغريرٌ للعامة

ولا أَخالُهم بمَنْجاةٍ مِن العذاب إلا إن عفا الله ، لأنهم أحبُّوا ونصَروا أوَّلَ سابٍّ ، ولاعنٍ ، لأول الصحابة صحبةً ، وأولَ المسلمين إسلاماً فشاركوا الخبيثَ فيما اقترَف

وحملُ كلام الله تعالى ، وكلامِ رسوله على الاصطلاحات الحادثة لا يجوز ، وقد غلَط في ذلك بعضُ العلماء

 

“Uydurulmuş yeni tərifə görə səhabə sayılan və ensiklopedik kitabların onlardan çoxunun adını əhatə etdiyi səhabələr iki qisimdir:

1. İmanında səmimi, gözəl yoldaşlıq etmiş, haqqa qarşı vəfalı olanlar. Belələri mədh  ediləcək, öyüləcək, tərifə və hər müsəlman tərəfindən təzimə, ehtirama layiq kimsələrdir.

2. Münafiqlik edən, pis yoldaş olan, xəyanət edib, satanlar. Belələri hər insaf sahibi qatında qınanacaq kimsələrdir.

Uca Allah buyurur: “Cəhənnəm əshabıyla, Cənnət əshabı bir olmaz...” (Əl Həşr: 59/20)

“İman edib, salih əməl edənləri, Yer üzündə fəsad çıxaranlara tay tutarıqmı?...” (Sad: 38/28)

Heç bir müsəlman şübhə etməz ki, birinci qisimdən olan səhabələrin öncüləri Peyğəmbərin qardaşı (Əli), iki nəvəsi, Ammar və onlarla bərabər olan xeyirli insanlardır.

Yenə heç bir müsəlman şübhə etməz ki, ikinci qismin ən şərliləri onların düşmənləri, Cəhənnəm dəvətçiləri və Cəhənnəm itləridir. Onları dost tutan və ya sevən də onlardandır və onlarladır!

Birinci qisimdən olan birini səbb etmək (söymək, pisləmək) ən şərli bidətlərdən, ən xəbis zəlalətlərdəndir. Kim onlardan birini səbb edərsə, məxluqatın ən şərlilərindəndir. Belə birisini müdafiə etmək günah və aldanmadır.

Hallarını açıqlamaq, onlardan çəkindirmək, düşmənlərinin qınanmasıyla Allaha yaxınlaşmaq üçün, Peyğəmbərə, Vəsisinə (Əliyə), Əhli beytinə və Ümmətinin ən xeyirlilərinə uyaraq, ikinci qisimdən olanları səbb etmək (söymək, pisləmək) isə, uca Allahın bunu edənə savab verəcəyi itaətlərdəndir.

 

Mömini haqsız yerə səbb etmək, onu öldürmək kimi haramdır. Uca Allah buyurur:

“Kim bir mömini qəsdən öldürərsə, onun cəzası əbədi qalmaq üzrə Cəhənnəmdir. Allah ona qəzəblənər və lənət edər. Onun üçün böyük bir əzab hazırlayar.” (Ən Nisa: 4/93)

Lakin bu təhdid, bir mömini qisas yoluyla, hədd olaraq, hücumunun qarşısını almaq və ya bağiliyi üçün öldürənə aid deyil. Əksinə bu halda öldürən tərifə layiqdir və əcr qazanar.

Seyyidimiz və imamımız Əli (Siffin savaşındakı sadəcə bir döyüş olan) “Leylətul Hərir” də Şam bağilərindən 523 nəfər öldürdü. Uca Allaha yaxınlaşmaq, Onun əmrinə sarılmaq və Onun Peyğəmbərinin əmrinə itaət üçün Muaviyəni öldürməyə çalışdı. Lakin, qədər başqa cür cərəyan etdi.  Şübhə yoxdur ki, onun bu əməli uca Allah yolundakı ən böyük cihadlardandır.

 

Bu izah etdiklərimizdən sənə aydın oldu ki, bu yaltaq kimilərin bağilik və zəlalət imamlarını müdafiə etməsi çox çirkin bir iş, İslama qarşı saxtakarlıq, avamı aldatmaqdır.

Allahın bağışlaması müstəsna, onların əzabdan qurtula biləcəyini düşünmürəm. Çünki, onlar Peyğəmbərin ilk səhabəsini, ilk müsəlman olan kimsəni ilk söyüb lənətləyəni sevir və dəstəkləyir, işlədiyi cinayətdə o xəbisə ortaq olurlar.

Allah və Rəsulunun sözlərinin yeni çıxmış istilahlar işığında anlaşılması caiz deyil! Bəzi alimlər bu nöqtədə xəta etmişlər.”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Təqviyətul İman: 9-10

Mətbəatul İrfan: 1363

 

سبُّ مَن يُسمونهم الصحابةَ حسبِ اصطلاحهم الحادثِ بعضُهم لبعضٍ قد وقَع قطعاً ، ولا سبيل لتأثيمِهم كلّهم ، كما لا سبيلَ إلى القول بضِد ذلك ، وحيث أنه لم يقلْ أحدٌ يُعتد بقوله بتخطئةِ علي تحقَّقنا أن سبَّه لأعدائه كان طاعةً لله فهو فيه مثابٌ ، ومثلُه مَن شاركه وناصرَه واتَّبعه كما تيقَّنا أن سبَّ أعدائه له كان ظلماً وإثماً ، ونفاقاً وفسوقاً

فما يُفهِمه قولُهم مِن ذمّ كلّ سابّ لأي فردٍ ممَّن سمَّوهم باصطلاحهم صحابةَ باطلٌ قطعاً ، وإلا لدخَل فيه علي مِن جهتَين مُتقابلتَين ففي إثباته إبطاله فتأمل

 

“Öz uydurma istilahlarına görə “Səhabə” adlandırdıqları kimsələrin bir birini səbb etməsi məsələsi qətidir. Onların hamısını (bu səbb səbəbilə) günahkar saya bilmərik. Eyni şəkildə bunun əksini də deyə bilmərik.

Sözünə etibar ediləcək kimsələrdən bir nəfər belə, Əlinin haqsız olduğunu deməyib. Elə isə, Əlinin öz düşmənlərini səbb etməsinin uca Allaha itaət olduğuna və buna görə savab qazandığına əmin olarıq. Onunla ortaq olan, yardım edən və ona tabe olanlar da onun kimidir.

Eyni şəkildə düşmənlərinin ona söyməsinin zülm, günah, nifaq və fisq olduğuna da əmin olarıq.

Onların sözündən anlaşılan “öz istilahlarına görə səhabə adlandırdıqları kimsələrdən hər hansı bir fərdin səbb edilməsinin qınanacaq bir şey olduğu” fikri qəti şəkildə batildir!

Əks halda Əli bu anlayışa hər iki yöndən də (həm səhabə, həm səhabəni söyən olaraq) daxil olmalıdır. Həm isbat, həm də ibtalda. Düşün!”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Təqviyətul İman: 57

Mətbəatul İrfan: 1363

 

ومعنى السب : نِسبةُ القبيح إلى أخرَ ، وهو قسمانِ : حقٌ وباطلٌ ، فما كان مِنْه بحقٍ فهو محمودٌ ، ومنه سبُّ النبي وأخيه عليهما و آلهما الصلاة والسلام للمشركين كأبي سفيانَ وأصحابِه أو للبُغاة القاسطين كمعاويةَ وأذنابِه ، لتبيين حالِهم ، وتحذير الأمة مِن غَوايتهم وضَلالهم

وما كان منه بغيرِ حقٍّ فهو مذمومٌ كسبّ أبي سفيان ، وابنِه معاويةَ وأذنابِهم للهِ ولرسوله ولأخيه

 

“Səbb etmək, birinə çirkin şeylər nisbət etməkdir. Səbb iki qismdir: Haqlı və haqsız. Haqlı yerə səbb etmək öyülən bir şeydir.

Peyğəmbərimizin və qardaşının (Əlinin) – hər ikisinin və ailələrinin üzərinə salat və salam olsun – Əbu Sufyan və əshabı kimi müşrikləri və ya Muaviyə və quyruqları kimi baği zalımları səbb etməsi bu qisimdəndir. Bu səbbin məqsədi onların hallarını açıqlamaq, Ümməti onların günah və zəlalətlərindən çəkindirməkdir.

Haqsız səbb etməyə gəlincə, bu qınanacaq bir şeydir. Əbu Sufyanın, oğlu Muaviyə və onun quyruqlarının Allahı, Rəsulunu, onun qardaşını söyməsi bu qəbildəndir.”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Təqviyətul İman: 9

Mətbəatul İrfan: 1363
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#32 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 23 aprel 2016 - 14:38

Daha öncə sizlərə müxaliflərin Səhabələr haqqında ikili standarta yol verdiyini örnəkləndirmişdik.

Bunun ən gözəl örnəyi Osmana qarşı qiyamın liderlərindən olan Abdur Rahman bin Udeysdir.

İbn Udeys Ridvan beyətinə qatılanlardandır. O beyət ki, uca Allah oradakılardan razılığını bildirib.

Lakin, buna baxmayaraq Zəhəbi, İbnul Cəvzi, Suyuti və digərləri ona yalançı, iftiraçı deyərək açıq şəkildə səbb edirlər ...

Zəhəbi özü aşağıdakı yazıda onun Ridvani olduğunu etiraf etdiyi halda, onu səbb etməkdən çəkinmir. Lakin, Tulaqadan birinə fasiq deyənlər isə avtomatik Rafizi olur...

 

Şəmsuddin Əz Zəhəbi isə onun tərcümeyi halında deyir:

 

عبد الرحمن بن عُدَيْسٍ ، أَبُو محمد البَلَويّ المتوفى : 36 ه

له صُحْبة ، وبايع تحت الشجرة . وله رواية . سكَن مصر . وكان ممن خرَج على عثمان وسار إلى قتاله - نسأل الله العافية - ثمّ ظفِر به معاوية فسجَنه بفلِسطين في جماعة ، ثمّ هرُب مِن السّجن ، فأدركوه بجبل لبنان فقُتِلَ . ولمّا أدركوه قَالَ لمن قتَله : وَيْحَكَ اتّقِ الله في دمي ، فإنّي مِن أصحاب الشَّجرة ، فقال : الشَّجَرُ بالجبلِ كثيرٌ ، وقتَله

قَالَ ابن يونس : كان رئيسَ الخيْل التي سارت مِن مصر إلى عثمان

وعن محمد بن يحيى الذُّهْلي قال : لَا يحلّ أن يُحدّث عنه بشيء ، هو رأس الفتنة

 

“Abdur Rahman bin Udeys, Əbu Muhəmməd Əl Bələvi. Hicri 36 cı ildə vəfat etmişdir.

Səhabədir. Ağac altında beyət edənlərdəndir. Rəvayətləri vardır. Misir sakinidir. Osmana qarşı çıxan və onunla savaşmaq üçün gələnlərdən idi. Allahdan afiyət diləyirik.

Sonra Muaviyə onu yaxalayıb, Fələstində bir qrupla bərabər həbsə atdı. O isə həbsdən qaçdı. Lübnan dağında yaxalanıb öldürüldü. Yaxalandığı zaman onu öldürəcək şəxsə belə demişdi: Vay halına! Allahdan qorx! Mən (Quranda təriflənən) ağac əshabındanam. O isə belə cavab verərək onu öldürmüşdü: Dağda ağac çoxdur.

İbn Yunus deyir: İbn Udeys Misirdən Osmanın üzərinə gələn ordunun rəisi idi.

Muhəmməd bin Yahya Əz Zuhli deyir: Ondan hədis rəvayəti caiz deyil. O, fitnənin başıdır.”

 

Qaynaq: Şəmsuddin Əz Zəhəbi: Tarixul İsləm: 2/298

Darul Ğarbil İsləmi: 2003

 

Bu nəqlin sonunda Zuhlinin sözləri zikr edilir. Zuhli ən böyük hədis imamlarından biridir. Buxarinin şeyxlərindən sayılacaq qədər…

Sizlər səhabənin hamısının mütləq şəkildə adil olduğunu, cərhə tabe tutulmayacaqlarını dediyiniz halda, bu Ridvani səhabəni niyə cərh edirsiniz? Ondan rəvayət etmək niyə halal deyil? Niyə ona yalan nisbət edirsiniz? Məgər Allah Quranda səhabəni öyməyibmi? Uğruna savaş verdiyiniz o qayda harda qaldı?

 

Yox əgər səhabənin cərh edilməsi, yalançı adlandırılması caizdirsə, o zaman müxaliflərin Muaviyə və bənzərlərini fasiq adlandırmasını niyə Rafizilik sayır və “Səhabənin hamısı adildir” deyirsiniz? Bu ikili standart deyimli?

Osmana qarşı qiyam etmək Səhabəni cərh etməyə yetirsə, Əliyə qarşı qiyam edib, on minlərcə insanın ölümünə bais olmaq, Mühacir və Ənsarın beyət etdiyi Həsənə qarşı savaş açıb, Xilafəti əlindən almaq, öləndə yerinə Yezidi keçirmək niyə yetməsin?

Digər bir yandan, Osmanın ölümündə heç bir səhabənin iştirak etmədiyini deyirsiniz… Elə isə, İbn Udeys hansı fitnənin başıdır? Əgər onun bu hadisələrdə əli yoxdursa, hansı günah səbəbilə cərh edilir?
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#33 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 27 may 2016 - 08:58

Səhabəni Tənqid və Quran Müdafiəsi. Yaxud “Neo Mizraq” Əməliyyatı

 

Müxaliflərimizin bizə qarşı irəli sürdüyü belə bir ittiham vardır: Sizlər Səhabəni tənqid etməklə, Quranın ravilərini cərh etmiş olursunuz. Bu isə dolayısıyla Qurana hücum, onu kölgə altında buraxmaqdır.

Öz fikirlərinə dəstək üçün Əbu Zura Ər Razidən önüylə sonu bir birini yalanlayan bir söz də nəql edirlər:

 

إذا رأيت الرجل ينتقص أحدا من أصحاب رسول الله - صلى الله عليه وسلم - فاعلم أنه زنديق ; وذلك أن الرسول - صلى الله عليه وسلم – حق ، والقرآن حق ، وما جاء به حق ، وإنما أدى إلينا ذلك كله الصحابة ، وهؤلاء يريدون أن يجرحوا شهودنا ; ليبطلوا الكتاب والسنة . والجرح بهم أولى ، وهم زنادقة

 

“Bir kimsənin, Rəsulullahın əshabından birinə nöqsan izafə etdiyini görsən, bil ki, o zındıqdır.

Zındıqlığının səbəbi budur: Allahın elçisi haqdır, Quran haqqdır, orada gələnlər haqqdır. Bütün bunları isə, bizə Səhabələr nəql ediblər.

(Səhabələri tənqid edənlər) bizim şahidlərimizi cərh etmək istəyirlər ki, beləcə Quranı və Sünnəni ibtal etsinlər. Elə isə, özlərinin cərh olunması daha uyğundur və onlar zındıqdırlar.”

 

Cavabımız: Bizdən öncə bu iddiaya Yəmənli üsulçu Abdur Rahman bin Şihəbiddin (1262-1341 h/1846-1922 m) münasibət bildirərək belə demişdir:

 

يقولون : إن الصحابةَ حَملةُ الدين , وإن الطعنَ فيهم طعنٌ في الدين . وهذا إجمالٌ في محلّ تفصيلٍ

فإنه إن كان الطعنُ في كل الصحابةِ فصحيحٌ ما قالوا . وإن كان الطعن فيمن لم يؤتمَن على الدين لارتكابه الكبائرَ وإصرارِه عليها فلا

وكذا يقال في التابعين . فإن الطعن فيهم جميعاً فهو طعنٌ في الدين كذلك . وإن كان الطعنُ في كذَّابِيهم وفسَقتِهم فلا يُؤثّر على الدين شيئاً

وإن كان الصحابة أصلاً في حمْلِ الدين بالنسبةِ إلى التابعين فالتابعون أصلٌ في حملِه كذلك إلى تابعي التابعين

وهكذا كلُّ طبقةٍ أصلٌ في حمْلِه لمَن بعدَها . وإذا أمْعنَ المُنصِفُ النظرَ اتَّضح له ما التبَس على كثيرين

 

“(Müxaliflər) deyirlər: “Səhabə nəsli Dinin daşıyıcılarıdır. Onlara tən etmək, Dinə tən etməkdir.”

Bu, təfsilatın gərəkli olduğu yerdə, ümumi sözlərlə kifayətlənməkdir. Çünki, əgər bu tən Səhabələrin hamısı haqda olarsa, o zaman dedikləri doğrudur. Yox əgər edilən tən, böyük günahlar etməsi və bunda israrlı davranması səbəbilə dini etibarını itirmiş kimsə haqqında olarsa, o zaman dedikləri yanlışdır.

Tabiun nəsli haqqında deyiləcək söz də eynidir. Çünki, onların hamısına tən etmək eyni şəkildə Dinə təndir. Yox əgər bu tən onların yalançılarına və fasiqlərinə yönəlik olarsa, bunun Dinə heç bir (mənfi) təsiri yoxdur.

Əgər Səhabə nəsli Dini daşımaqda Tabiuna nisbətdə bir əsl/dayanaqdırsa, Tabiun nəsli də daşıyıcılıqda eyni şəkildə Tabiut Tabiin nəsli üçün bir əsl/dayanaqdır.

Bütün təbəqələr/nəsillər eyni qaydada daşıyıcılıqda özündən sonrakılar üçün bir əsldir. İnsaflı kimsə, (məsələ üzərində) diqqətli bir şəkildə düşünərsə, bir çoxlarına qapalı qalan şeylər, onun üçün aydın olar.”

 

Qaynaq: Abdur Rahman bin Şihəbiddin: Vucubul Himyə an Mədarrir Ruqyə: 34-35

Sinqapur: Mətbəatul İməm: 1910/1328

 

Bu müxtəsər cavaba bəzi əlavələr edərək, mövqeyimizi daha da möhkəmləndirmək üçün deyirik:

 

Bizlər ümumilikdə Səhabəni təzim etdiyimizi, Mühacir və Ənsarın bu dinin daşıyıcıları olduğu fikrini dəfələrlə vurğulamışıq. Lakin, qarşı tərəf israrla bizə görüş yamamağa və bu yolla bizi ucuz bir şəkildə xərcləməyə çalışır.

Demədiyimiz bir sözün bizə nisbət edilməsi və onun üzərinə hökmlər qurulması əlbətdə keçərsizdir.

Bizlərə sadəcə bir neçə Səhabəni qınama görüşü nisbət edilə bilər. O zaman müzakirəmizi bu sual üzərindən davam etdirməliyik: “Səhabədən bir neçəsini etibardan düşürmək Qurana zərər verərmi?”

 

Bəli bizlər bəzi səhabələri tənqid edir və bunun Qurana və Sünnətə heç bir zərər verməyəcəyini deyirik! Əsaslarımız isə aşağıdakılardır:

 

1. Rəsulullahın sağlığında vəhy katiblərindən mürtədd olanlar vardı. Bütün bunlar səhih rəvayətlərlə sabitdir və müxaliflər qatında da məqbuldur. Quran üçün ən böyük təhlükə, vəhy katibinin mürtədd olub, “Muhəmməd bu sözləri özündən uydurur” deməsidir. Əgər vəhy katibinin mürtəddliyi Qurana zərər vermirsə, sıradan bir səhabənin fasiqliyinin zərərsiz olması daha öncəliklidir.

 

2. İlk Həbəşistan mühacirlərindən belə, mürtədd olanlar vardır. Efiopiyada Xristian olan Ubeydullah bin Cahş bunun örnəyidir. Mühacirin irtidadı, Qurana zərər vermirsə, Tuləqadan birinin fasiqliyi daha zərərsizdir.

 

3. Peyğəmbərin vəfatından sonra, bir qrup səhabənin bəzi şeyləri dəyişdirəcəyi haqqında varid olan məşhur və səhih “Hovuz” hədisi vardır. Belə bir qrupun varlığı Quranı zədələmədisə, bir neçə səhabənin fisqə bulaşmasının zədələmə ehtimalı daha azdır.

 

4. Bu gün topdan Səhabə adlandırdığımız nəslin içində, Peyğəmbərin belə tanımadığı, Ənsardan olan münafiqlər vardı. Uca Allah bu haqda buyurur:

 

وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ

 

“Ətraf bölgələrdəki bədəvilərdən və Mədinə əhlindən nifaqa vərdiş etmiş münafiqlər var. Sən onları tanımırsan, biz tanıyırıq...” (Ət Tövbə: 9/101)

 

Quranın raviləri olan Səhabələrin içində tanınmayan münafiqlərin varlığı Qurana zərər verməyibsə, tanınan fasiqlərin varlığı heç zərər verməz.

Digər tərəfdən, Peyğəmbərin tanıdığı, bizim tanımadığımız bir qrup münafiq də vardır ki, işin həqiqətini bilmədiyimiz üçün, bizlər onları ümumi Səhabə kateqoriyasına daxil edirik. Bunu da nəzərə alsaq, məsələ daha da qəlizləşir…

 

5. Uca Allah Qurani Kərimdə bir çox yerdə Səhabədən müəyyən kimsələri tənqid etmiş, hətta açıq şəkildə fasiq adlandırmışdır:

 

إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا

 

“Fasiq sizə bir xəbər gətirərsə araşdırın!” (Əl Hucurat: 49/6)

 

Qurani Kərimdə Səhabələrdən müəyyən fərdlərə yönəldilmiş başqa tənqidlər də mövcuddur. Həmçinin hədislərdə Səhabələrin bir çox günaha bulaşdığı, zina etdiyi, cihaddan geri qaldığı, hətta qənimətdən oğurladığı üçün Peyğəmbər tərəfindən Cəhənnəmlə müjdələndiyi mövcuddur. Məqsədimiz Səhabə nəslinin gözdən salınması olmadığı üçün, misallarla kifayətlənirik. Lakin, Səhabədən bəzi kimsələrin günahkar olması, fisqə bulaşması Qurana zərər vermədi. Əgər bu Quran üçün zərərli olsaydı, uca Allah bütün bu tənqidləri Quranda zikr etməzdi.

 

6. Səhabələrin bir birini təfsiqi, nifaqda ittiham etməsi örnəkləri sayılmayacaq qədər çoxdur. Ömərin “izin ver bu münafiqin boynunu vurum” sözü məşhurdur… Muaviyənin Əliyə qarşı çıxmasının zahiri səbəbi, Əlinin Allahın hökmünü yerinə yetirməyərək, Osmanın qatillərini himayə etdiyi iddiasıdır. O zaman vəhy katibi olan Əliyə belə bir şey nisbət edərək, Quranın təhrifinə ilk addımı Muaviyə atmışdır... Bizə nisbət etdiyiniz zındıq adına o daha layiqdir.

 

7. Xavariclər o zaman yaşayan bütün Səhabələri kafir sayırdılar. Nə Əli, nə də digərləri Xavariclərə xitabən,“məni tənqid Qurana kölgə salar və sizi zındıq edər” demədi. Xavariclər səhabəni təkfir etdikləri halda, Qurana ən çox öncəlik verən kimsələr idi. Əli, Abdullah İbn Abbas kimi səhabələrin haqsız təkfiri Qurana zərər vermədi. O zaman haqlı olaraq bir neçə səhabənin fasiq sayılması Qurana necə kölgə salır?

 

8. Eyni sözləri Quranı bizə rəvayət edən hər təbəqə üçün demək mümkündür. Çünki, hər təbəqə Quranın rəvayətində zəncirin bir halqası kimidir.

Bu zəncirin ilk halqası olan Səhabələrdən müəyyən şəxlərin tənqidi Quranı şübhə altına alırsa, digər halqalar olan sonrakı nəsillərin tənqidi də eyni nəticəni verməlidir. Bu baxımdan müəyyən bir səhabənin cərh edilməsilə, digər təbəqələrdən birinin cərh edilməsi arasında təsir edici bir fərq yoxdur.

 

Əbu Zuranın sözlərinə birbaşa münasibətə gəlincə:

 

1. Əgər bu sözləri zikr edirsinizsə, zahiriylə əməl edərək bizi təkfir etməniz lazımdır. Lakin təcrübədə bunu etməyə insafınız əl vermir… Çünki bir çoxunuz “o zaman yaşasaydıq Əlinin safında yer alardıq” deyən insanlarsınız… Sağlığında safında, şəhdətindən sonra qarşısında…

 

2. Əgər Səhabədən kimisə tənqid etmək zındıqlıqdırsa, bu sözün ilk muxatabı Allah, Rəsulu və Səhabələrdir. Çünki, uca Allah öz Kitabında bəzi səhabələri tənqid etdiyi kimi, Rəsulu da bu şəkildə davranmışdır. Həmçinin Muaviyənin Əliyə yönləndirdiyi ittiham səbəbilə zındıq olması daha öncəliklidir. Səhabələr arasındakı digər ittihamlar da buna örnəkdir. Əgər Səhabəyə nöqsan izafəsi zındıqlıqdırsa, bu söz sahibi də eyni qaydaya tabedir. Çünki bu sözlərilə bizim tən etdiyimizdən daha çox və daha böyük səhabələrə tən etmişdir.

 

3. Bu sözlərdə bir hiylə mövcuddur. Səhabə nəslinin ittiham edilməsinin Qurana kölgə salacağı müqəddiməsindən sonra, səhabənin tamamını deyil, onlardan bir nəfəri tənqid edən zındıqlığa nisbət edilir. Halbuki, müqəddimənin gərəyi, bir səhabəni deyil, bütün Səhabələri ittiham edənlərin zındıqlığa nisbət edilməsidir. Bu baxımdan bu sitat özlüyündə ziddiyyətli və əsassızdır.

 

4. Yuxarıda da qeyd etdiyimiz kimi, bizimlə səhabələr arasında təbəqələr mövcuddur. Sadəcə səhabənin deyil, bunlardan birinin ittiham edilməsi də eyni nəticəni doğurmalıdır. Dolayısıyla eyni məntiqlə, “istənilən təbəqəni tənqid etmək Qurana kölgə salar” nəticəsi çıxar. Eyni şəkildə, “kim tabiundan və s. təbəqələrdən bir adamı tənqid edərsə, bilin ki o bir zındıqdır” deyilməlidir. Bu sözün batilliyi isə aşkardır. Çünki Əbu Zuranın özü digər təbəqələrin tənqidi və cərhiylə məşğuldur.

 

5. Onunla eyni düşünməyən müsəlmanları, tamamilə əsassız bir şəkildə zındıqlıqla ittiham edən birisi, bu ada daha layiqdir!

 

Yox əgər bütün bunlara rağmən öz boş xülyanızda davam edər, bir neçə səhabənin fasiqliyinin Qurana kölgə düşürəcəyi iddianızı sürdürərsinizsə, o zaman saydığımız səbəblərə görə Qurana ən böyük kölgə məhz sizin tərəfinizdən düşmüş olur və bunun məsuliyyəti və zındıq ismi sizə daha çox yaraşar. Muaviyənin fisqiylə Qurana kölgə salan birisi, vəhy katiblərinin irtidadıyla Qurandan tamamilə şübhə etməlidir. Nəticə etibarıyla, həmişəki kimi sizin üçün ən uyğun yol, “tüpürdüyünüzü yalamaqdan” keçir…

 

Bütün bu incələmələr və təhlillər üzərində düşünən kimsə, müxaliflərin sadəcə Quranın arxasına gizləndiklərini, Quranın qoyduğu prinsiplər gərəyi əməl etmədiklərini açıqca görər.

Eynilə babalarının Siffində Quran əhkamını tapdalayıb, səhifələrini mizraqlarına taxaraq Allahın hökmünə dəvət etməsi kimi... Bu iddia əsrimizdə Quranı mizraqlara taxaraq Muaviyəni qurtarma cəhdindən başqa bir şey deyil! 
 


  • Hənif, General və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#34 Muslih

Muslih

    Mütəxəssis

  • Moderators
  • 886 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 18 iyun 2016 - 22:25

Şafi alimlərindən Abdul Qahir Əl Bağdadi (v. 429 h/1037 m) Osmanın qətlindən danışarkən deyir:

 

وأجمعوا على أن قاتلِيهِ قتَلوه ظُلمًا ، فإن كان فيهم مَن استحلَّ دمَه فقد كفَر‏ .‏ ومَن تعمَّد قتلَه مِن غير استحلالٍ كان فاسقًا غيرَ كافرٍ

والذين هجَموا عليه واشترَكوا في دمِه معروفونَ بقطعِ بفسقهم ، منهم : محمد بن أبي بكرٍ، ورِفاعةُ بن رافعٍ ، والحجاجُ بن غَزْنة ، وعبد الرحمن بن خِصْل الجُمَحي ، وكنانة بن بشرٍ النخَعي، وسَنْدانُ بن حُمرانَ المُرادي ، وبسْرة بنُ رُهْمٍ ، ومحمد بن أبي حذيفةَ ، وابن عُتَيبة ، وعمرُو بن الحمِق الخُزاعي

 

“(Əhli Sünnət) icma etmişdir: Osmanın qatilləri onu zülmən/haqsızlıqla öldürmüşlər. Əgər qatillərin arasında onun qətlini halal sayan vardısa o kafirdir. Kim halal görmədən onu öldürməyə əzm etmişsə kafir yox fasiqdir.

Osmana hücum edənlər və qanına ortaq olanlar fisqlərilə bilinən kimsələrdir. Onlardan bəziləri: Muhəmməd bin Əbi Bəkr, Rifa bin Rafi, Həccac bin Ğaznə, Abdur Rahman bin Xisl Əl Cumahi, Kinanə bin Bişr Ən Nəxai, Səndan bin Humran Əl Muradi, Busra bin Ruhm, Muhəmməd bin Əbi Huzeyfə, İbn Uteybə, Amr bin Əl Hamiq Əl Xuzai.”

 

Qaynaq: Abdul Qahir Əl Bağdadi: Usulud Din: 287

İstanbul: 1928/1346

 

 

Təliq: Gördüyümüz üzrə Abdul Qahir Əl Bağdadi Osmanın qatilləri üçün heç bir üzr, ictihad və təvil şübhəsi tanımır. Onların ən yaxşı halda qəti şəkildə fasiq olduqlarını deyir. Baxaq görək bir abzasa toplanmış bu fasiqlər kimlərdir...

Muhəmməd bin Əbi Bəkr. Əbu Bəkr Əs Siddiqin oğludur. Əlinin Misir valisi olmuşdur. Muaviyənin adamları tərəfində öldürülərək cəsədi eşşək leşinin içinə qoyulmuş və yandırılmışdır.

Rifa bin Rafi. Səhabədir. Bədr əhlindəndir.

Həccac bin Ğaznə. Məşhur adı Həccac bin Amr bin Ğaziyyədir. Səhabədir. Əliylə bərabər Siffinə qatılmışdır.

Abdur Rahman bin Xisl. Abdur Rahman bin Hənbəl adıyla bilinir. Səhabədir.

Muhəmməd bin Əbi Huzeyfə. Səhabədir. Əlinin Misir valisi olmuşdur.

Amr bin Əl Hamiq Əl Xuzai. Mühacirlərdəndir.

 

Əliyə qarşı çıxmaq ictihad və savab fürsəti olduğu halda, Osmana qarşı çıxmaqda heç bir üzr qəbul edilmir. Mühacir, Ənsar hətta Bədr əhlindən olsanız belə fasiq adından qurtula bilməzsiniz.

Bədr əhlinə fasiq deyənlərin tuləqadan olan kimsələrə fasiq adını yaraşdırmaması, səhabəni “qoruması” ikili standart deyilsə nədir?

Allahın Səhabələri təzkiyəsi, onlardan razılıq bildirməsi prinsiplərinizə nə oldu? “Səhabəyə tən edən Qurana tən etmişdir” deyənlər, Mühacirə, Ənsara və Bədrilərə fasiq deyən kimə tən etmişdir?
 


  • Abdul Hakim, General və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər

Hədis: "İnsanlar dəvələr kimidir. Yüz nəfərdən işə yarayan bir nəfər belə tapa bilməzsən" (Səhih Muslim)


#35 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 14 sentyabr 2016 - 05:03

Hakim Ən Neysəburi (321-405 h/933-1015 m) “Əl Mustədrək” adlı əsərində rəvayət edir:

 

عن أبي هريرة رضي الله عنه ، قال : قال لي عم ر: يا عدوَّ الله وعدوَّ الإسلام خُنْتَ مالَ اللهِ ، قال : قلتُ : لستُ عدوَّ الله، ولا عدوَّ الإسلام ، ولكني عدوُّ مَن عاداهما ، ولم أخُن مالَ الله

 

هذا حديث بإسناد صحيحٍ على شرط الشيخينِ ولم يخرجاه

التعليق من تلخيص الذهبي : على شرط البخاري ومسلم

 

“3327: ... Əbu Hureyrədən: Ömər mənə dedi: Ey Allahın və İslamın düşməni! Beytul mala xəyanət etdin!

Mən ona belə cavab verdim: Mən nə Allahın nə də İslamın düşməni deyiləm. Əksinə, onların düşməninə düşmənəm. Beytul mala xəyanət etmədim...”

 

Bu hədis Buxari və Muslim şərtlərinə görə səhih olduğu halda onlar bunu təxric etməmişlər.

(Zəhəbinin qeydi) Buxari və Muslim şərtləri üzrə (səhihdir).”

 

Qaynaq: Hakim Ən Neysəburi: Əl Mustədrək: 2/378

Beyrut: Darul Kutubil İlmiyyə: 1411/1990

 

 

Qeyd: Hədisin davamı mövcuddur. Əbu Hureyrə beytul maldakı boşluğu izah etsə də, hər iki tərəf öz mövqeyində qalır və Ömər ona 12 min cəza yazır... Daha sonra isə, Əbu Hureyrə Ömər tərəfindən verilən vəzifələrdən imtina edir.

Məqsədimiz onlardan hansının haqlı olduğunu təsbit etmək deyil. Diqqət çəkmək istədiyim nöqtə başqadır. Belə ki, Ömər çəkinmədən Əbu Hureyrəni Allah və İslam düşməni adlandırır, beytul mala xəyanət etdiyi iddiasını irəli sürür.

Səhabə haqqında ümumi ayələr ona belə ittihamlar irəli sürməyə mane deyildi. Çünki, hər bir ağıl sahibi kimi, o da bu ayələrin ümumi təriflərdən ibarət olduğunu, səhabədən birinin Allaha və İslama xəyanət etməsinin mümkünlüyünü anlayırdı. Bu nöqteyi nəzəri “Səhabə Ədaləti Səhabə Tərəzisində” adlandıra bilərik... Səhabənin özünün belə israrla rədd etdiyi “Səhabə Ədaləti” nəzəriyyəsi…
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#36 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 29 oktyabr 2016 - 23:59

Tabiunun Ədaləti

 

Əgər bir kimsə “Səhabə Ədaləti” Nəzəriyyəsinin bir bənzəri olaraq “Tabiunun hamısı adildir” deyərsə, bu söz hamı tərəfindən absurd olaraq qarşılanar... Halbuki, Tabiun təbəqəsinin hamısının adil olduğunu iddia etmək, Səhabə təbəqəsinin adilliyi fikrinə nisbətdə daha tutarlıdır...

Belə ki, uca Allah Qurani Kərimdə zahirən Səhabə dediyimiz kimsələrin içində münafiqlərin, qəlbi xəstələrin və bənzəri kimsələrin olduğunu açıq şəkildə xəbər vermişdir. Eyni zamanda onlardan bəzilərini Peyğəmbərin belə tanımadığını bildirmişdir. Bizlər isə, bu sinifdən Peyğəmbərin tanıdığı kimsələrin belə bir çoxunu tanımırıq... Elm tələbələrin bir çoxundan üç münafiq adı zikr etmələrini tələb etsəniz buna şahid olarsınız...

 

Xəbər verən, qəlbləri bilən uca Allah, xəbərin verildiyi yer isə ən möhkəm qaynaq olan Allahın Kitabı...

Lakin, Tabiun təbəqəsində münafiqlərin, qəlbi xəstələrin varlığı haqqında bənzəri səviyyədə bir qaynağımız yoxdur.

Elə isə, Tabiunun təbəqəsinin ədalətini iddia etmək, Səhabə təbəqəsinin ədaləti fikrinə nisbətdə daha tutarlıdır... Eyni şəkildə Səhabə təbəqəsinin ədalətini iddia etmək, Tabiun təbəqəsinin ədaləti iddiasından daha tutarsızdır... 


Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#37 Muslih

Muslih

    Mütəxəssis

  • Moderators
  • 886 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 01 yanvar 2017 - 20:05

Adillər Şəhəri

 

Aşağıdakı sözlərin sahibinə münasibətiniz necə olardı? Şamaxılılar yaxşı insanlardır. Lakin, onların içində oğurluq, yalan, zina və içki aludəliyi kimi müxtəlif günahlar edən bir qrup insan da vardır. Ancaq heç bir Şamaxılı haqqında mənfi fikir daşımaq, onlardan heç birinə günahkar demək olmaz! Onlardan birinə oğru və yalançı deyən cəzalandırılmalıdır. Çünki, Şamaxılılar ümumi olaraq yaxşı adamlardır...

Yəqin ki, bu sözlərin müəllifinin ağlından şübhə edər, hətta bu absurda gülərsiniz. Çünki, sözün sahibi günahkarların varlığını eyni zamanda həm etiraf, həm rədd edir... Heç bir ağıl sahibi bu cür bir səfehliyi qəbul etməz...

Lakin Şamaxı örnəyinə gülən adamların bir çoxu, başqa sahədə bənzəri bir nəzəriyyəni qəbul və müdafiə edir, hətta bu nəzəriyyəni qəbul etməyənləri bidətlə ittiham edir...

 

Qurani Kərim ümumilikdə Mühacir və Ənsarı öymüş, lakin bununla yanaşı məsələn bizim Ənsar adlandırdığımız kimsələrin bir qisminin, nəinki günahkar, hətta münafiq olduğunu bəzi ayələrdə açıq şəkildə vurğulamışdır:

 

وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ

 

“Ətraf bölgələrdəki bədəvilərdən və Mədinə əhlindən nifaqa vərdiş etmiş münafiqlər var. Sən onları tanımırsan, biz tanıyırıq...” (Ət Tövbə: 9/101)

 

Uca Allah şəhər əhlindən (Ənsardan) bir qisminin münafiq olduğunu bildirsə də, bizlər şəhər əhlindən (səhabələrdən) hər birinin ayrılıqda Peyğəmbər adına yalan deməyəcək miqdarda adil/məsum olduğunu deyirik. Bir qisminin münafiq olduğuna Uca Allahın şahid durduğu bir toplumda, Peyğəmbər adına yalan danışacaq bir nəfərin belə olmadığına (yalançı) şahidlik edirik...

Bu örnək Şamaxı örnəyinin eynisi olsa da, təəssüb bizi bir sahədə güldüyümüz fikri, başqa sahədə “tək doğru” qəbul edəcək qədər rəzil və gülünc bir hala salır... Eynilə bizdən öncəkiləri rəzil etdiyi kimi...


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər

Hədis: "İnsanlar dəvələr kimidir. Yüz nəfərdən işə yarayan bir nəfər belə tapa bilməzsən" (Səhih Muslim)


#38 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 01 mart 2017 - 02:52

Bənu Leys Qəbiləsindən Olan Səhabələrin “Adil” Davranışları:

 

Allah Rəsulundan rəvayət edilən bir hədisdə Bənu Leys Müsəlmanlarının Peyğəmbərlə davranışından söz açılır:

 

عن عائشةَ ، أن النبي صلى الله عليه وسلم بعَث أبا جَهْمٍ بنِ حُذيفةَ مُصَدِّقاً فلَاجَّه رجلٌ في صدقتِه ، فضَرَبه أبو جهْمٍ فشجَّه ، فأتوا النبيَّ صلى الله عليه وسلم، فقالوا : القَوَدَ يا رسولَ الله ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : «لكمْ كذا وكذا» ، فلمْ يرْضَوْا ، قال : «فلكمْ كذا وكذا» ، فلمْ يرضَوْا ، قال : «فلكمْ كذا وكذا» ، فرَضُوا

فقال النبي صلى الله عليه وسلم: إني خاطبٌ على الناس ، ومُخبِرهم برِضاكم ، قالوا: نعم ، فخطَب النبيُّ صلى الله عليه وسلم فقال : «إن هؤلاءِ الليثِيّينَ أتوني يُريدون القَوَدَ ، فعرَضتُ عليهم كذا وكذا ، فرَضُوا ، أرضيتم ؟» قالوا : لا

فهَمَّ المهاجِرونَ بهم ، فأمَر النبي صلى الله عليه وسلم أن يكُفُّوا فكَفُّوا ، ثم دعاهم فزادَهم ، وقال: «أرَضِيتُم؟» قالوا: نعم ، قال: «فإني خاطبٌ على الناس ، ومُخبِرهم بِرِضاكم» ، قالوا : نعمْ ، فخطَب النبي صلى الله عليه وسلم، ثم قال: «أرَضِيتُم؟» قالوا : نعم

 

“...Aişədən: Nəbi – sallallahu aleyhi və səlləm – Əbu Cəhm bin Huzeyfəni zəkat toplayıcısı olaraq göndərdi. (Leysilərdən) Bir adam zəkatı xüsusunda onunla mübahisə etdi.

Əbu Cəhm vurub onun başını yardı. Onlar (Leyslilər) Peyğəmbərin yanına gəlib, qisas tələb etdilər.

Peyğəmbər onlara (qisasa qarşılıq olaraq) mal təklif etdi. Onlar bu miqdarla razılaşmadılar. Sonra daha çox mal təklif etdi. Bununla da razılaşmadılar. Sonra daha çox mal təklif etdi. Nəhayət bu miqdarla razılaşdılar.

Peyğəmbər buyurdu: Mən insanlara müraciət edib, onlara sizin (filan məbləğə) razı olduğunuzu deyəcəyəm. Onlar (Leyslilər) razılaşdılar.

Peyğəmbər insanlara müraciət edib buyurdu: Bu Leyslilər mənim yanıma gəlib, qisas tələb etdilər. Onlara müəyyən məbləğ təklif etdim və onlar da razılaşdılar. (Ey Leysililər) Razılaşdınızmı? Onlar (Leyslilər) “yox” dedilər.

(Bu hərəkətləri səbəbilə) Mühacirlər onların üstünə yeridilər. Peyğəmbər onlara toxunmamalarını əmr etdi və onlar da toxunmadı.

Daha sonra onları (Leysliləri) çağırıb, əlavə mal təklif etdi. Razı olub olmadıqlarını soruşdu. Onlar da razılaşdılar.

Peyğəmbər buyurdu: Mən insanlara müraciət edib, onlara sizin (filan məbləğə) razı olduğunuzu deyəcəyəm. Onlar (Leyslilər) razılaşdılar.

Peyğəmbər insanlara müraciət etdi və (Leyslilərə) dedi: Razı oldunuzmu? “Bəli” deyə cavab verdilər.”

 

Qaynaq: Əhməd bin Hənbəl: Əl Musnəd: 43/110

Muəssəsətur Risələ: 1421/2001

 

 

Qeydlər: Təhlil üçün hədisin sübutuna və mənasına nəzər salaq.

Hədisin Dərəcəsi: Hədis Səhihdir. Eyni zamanda, Nəsai, İbn Macə, Əbu Davud, Abdur Rəzzaq, Beyhaqi və digərləri də rəvayət etmişlər.

Səhihliyini Şuayb Əl Arnaut Musnəd, İbn Hibban, Əbu Davud və İbn Macəyə yazdığı qeydlərdə, Əlbəni İbn Macə, Əbu Davud və Nəsaiyə yazdığı qeydlərdə bildirmişdir.

Hədisdə mövzumuzla əlaqəli olan qismə gəlincə, Leys qəbiləsinə mənsub səhabələrin Peyğəmbərlə razılaşıb, toplum içində onu bir mənada yalançı çıxarmalarıdır. Bu hərəkətləri o qədər çirkin qarşılandı ki, Mühacirlər onların üstünə hücum etdilər. Mühacirlərin bu reaksiyası Peyğəmbərlə görüşən hər kəsin səhabə olmayacağı, olsa belə etdikləri hər münkərin "ictihadla" ört basdır edilməyəcəyinə dəlalət edir. 

Hətta, İbn Hazm Leysilərin bu əməlini Peyğəmbəri yalanlamaq və küfr adlandırmış, Bədəvilikləri səbəbilə bağışlandıqlarını və üzr sahibi olduqlarını demişdir.

Zənnimcə bu Bədəvilik yox, imanın qəlbdə oturmaması, formal imanla bağlı bir problemdir və mal mövzusundakı hərisliklə bariz bir şəkildə ortaya çıxır…

Peyğəmbər sağkən gözünün içinə baxa baxa sözünü yalanlayan kimsələr haqqında, vəfatından sonra əsla Peyğəmbər adına yalan danışmayacaqlarını düşünmək ağılsızlıqdır…

Səhabə termininin sərhədlərini genişlədərək, Peyğəmbərlə bir dəfə görüşən hər kəsi bu istilahın çərçivəsinə daxil etmək, Dini qaynaqların mühafizəsinə deyil, əksinə ciddiyətinin şübhə altına alınmasından başqa bir şeyə yaramır…

Bu davranış Peyğəmbərin irsini qorumaq yox, əksinə müxtəlif tənqidlər üçün yol açmaqdır…
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#39 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 11 mart 2017 - 21:21

Buynuzu Qulağını Keçənlərə

 

Səhabələrin bəzilərini fisqə nisbət edən kimsələrdən təbərrü edənlər gərək öncə Allahdan təbərri etsinlər...

Adəmin səhabəsi Qabilin fasiqliyini Quranda zikr etdiyi üçün…

Yaqubun səhabələri olan oğlanlarının fasiqliyini Quranda zikr etdiyi üçün…

Musanın əshabının buzova ibadətə döndüyünü zikr etdiyi üçün...

Ən önəmlisi isə, Quranın bir çox ayəsində Peyğəmbər səhabəsindən bəzilərini müxtəlif günahlara, qəlb xəstəliklərinə və nifaqa nisbət etdiyi üçün. “Bir fasiq sizə xəbər gətirərsə…” ayəsiylə bu adı bəzi səhabələr üçün qanuniləşdirdiyi üçün…

Qurduğunuz Dinin ilk inkarçısı uca Allahdırsa, tərs istiqamətdəsiniz...


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...

#40 Usuli

Usuli

    Forum Əhli

  • Moderators
  • 1.265 ismarıc
  • Məzhəb:Hənəfi

Yerləşdirilmə tarixi: 08 aprel 2017 - 02:23

Aişə Anamızın Səhabədən sayılan Amr bin Əl Asa lənət oxuması.

 

Hakim Ən Neysəburi (321-405 h/933-1015 m) “Əl Mustədrək”adlı əsərində hadisəni belə nəql edir:

 

عن مَسروقٍ ، قال : قالتْ لي عائشةُ رضي الله عنها : إنّي رأيتُنِي على تَلٍّ وحولي بقرٌ تُنحَر

فقلتُ لها : لئِنْ صدَقتْ رؤياكِ لتكونَنَّ حولَكِ مَلْحَمَةٌ

قالتْ : أعُوذ باللهِ مِن شرِّك ، بئسَ ما قلتَ

فقلتُ لها : فلعلَّه إن كان أمْراً سيَسُوءُك

فقالتْ: والله لأنْ أخِرَّ مِن السماءِ أحبُّ إليَّ مِن أن أفعَلَ ذلك

 

فلمَّا كان بعدُ ذُكِر عندَها أن عليًّا رضي الله عنه قتَل ذا الثُّدَيَّة ، فقالت لي : إذا أنت قدِمتَ الكوفةَ فاكتُبْ لي ناساً ممن شهِد ذلك ممن تعرِف مِن أهل البلد

فلما قدِمتُ وجَدتُ الناس أشْياعاً فكتَبتُ لها مِن كلِّ شيَعٍ عشرةً ممن شهِد ذلك

قال: فأتيْتُها بشهادِتهم فقالتْ : لعَن اللهُ عمرَو بنَ العاصِ ، فإنه زعَم لي أنه قتَله بمصْرَ

 

هذا حديث صحيح على شرط الشيخين ولم يخرجاه

التعليق من تلخيص الذهبي - على شرط البخاري ومسلم

 

“6744: ... Məsruq: Aişə - Allah ondan razı olsun – mənə dedi: Mən (yuxuda) özümü bir təpənin üzərində gördüm və ətrafımda kəsilən inəklər vardı.

Ona dedim: Əgər yuxun doğru çıxsa, mütləq ətrafında məlhəmə/savaş olacaq!

Aişə dedi: Sənin şərrindən Allah sığınıram! Nə pis danışdın!

Ona dedim: Bəlkə də o sənin üçün xoşa gəlməz bir şey olacaq.

Aişə dedi: Allah and olsun ki, səmadan yerə düşməm mənim üçün bunu etməkdən daha sevimlidir.

 

Bundan sonra onun yanında Əlinin – Allah ondan razı olsun – Zul Sudeyyəni öldürdüyü qeyd edildi və Aişə mənə belə dedi: Sən Kufəyə getdiyin zaman bölgə xalqı içərisindəki tanışlarından buna şahid olan adamlardan yazı (onların şahidlik etdiyinin vəsiqəsini) göndər.

Mən (Kufəyə) gəldiyim zaman oranın əhalisini qruplaşmış olaraq gördüm. Bu qrupların hər birindən buna (onu məhz Əlinin öldürdüyünə dair) şahidlik edən on nəfərin şahidliyini yazdım.

Bu şahidlikləri Aişəyə gətirdim və mənə belə dedi: Allah Amr bin Əl Asa lənət etsin! Çünki, o mənə onu (Zul Sudeyyəni) Misirdə öldürdüyünü dedi.”

 

Hakimin hədis haqda hökmü: Bu Buxari və Muslim şərtlərinə görə səhih olan hədisdir. Lakin, onu təxric etməmişlər.

Zəhəbinin hədis haqda hökmü: Hədis Buxari və Muslim şərtləri üzrədir (səhihdir).”

 

Qaynaq: Hakim Ən Neysəburi: Əl Mustədrək: 4/14

Beyrut: Darul Kutubil İlmiyyə: 1411/1990

 

 

Hədisi həmçinin Beyhəqi “Dələilun Nubuvvə” adlı əsərində eyni məzmunla və başqa sənədlə zikr etmişdir. Lakin, “məsləhət” gərəyi Amr bin Əl Asın adı yerinə “fulan” sözü yazılmışdır:

 

قالت : لعن الله فلانا فإنه كتب إلي أنه أصابهم بنيل مصر

 

“Aişə dedi: Allah filankəsə lənət etsin! Mənə onları Misirdə, Nil çayında öldürdüyünü yazmışdı…”

 

Hədisin isnadı Hakim və Zəhəbinin iqrarıyla Buxari və Muslim şərtlərinə müvafiqdir. Beyhəqinin rəvayəti də hədis üçün dəstək sayıla bilər.

Bütün bunlarla yanaşı Aişə anamızın Amra bəddua etdiyi Tarix qaynaqlarında da sabitdir. Bunun səbəbi Aişənin qardaşı Muhəmməd bin Əbi Bəkrin Muaviyə bin Əbi Sufyan hökümətinin yerli hakimləri Muaviyə bin Xudeyc və Amr bin Əl As tərəfindən çirkin şəkildə öldürülməsi idi.

İbnul Əsir Hicri 38 ci ilin hadisələrini və Muaviyənin Misir bölgəsini qanuni xəlifədən zorla almasını nəql edərkən, məsələnin müvafiq qismində deyir:

 

قتله ثم ألقاه في جيفة حمار ، ثم أحرقه بالنار . فلما بلغ ذلك عائشة جزِعت عليه جزَعا شديدا ، وقنتت في دبر الصلاة تدعو على معاوية وعمرو

 

“... (Səhabədən olan) Muaviyə bin Xudeyc (Aişənin qardaşı olan) Muhəmmədi öldürdü. Sonra onun cəsədini uzunqulağın qarnına soxub yandırdı.

Bu xəbər Aişəyə çatanda çox sarsıldı! Hər namazdan sonra qunut tutub Muaviyəyə və Amra bəddua etdi!”

 

Bu hadisəni başda İbn Cərir Ət Təbəri, İbnul Cəvzi olmaqla bir çox tarixçi nəql etmişdir.

 

İsnadın doğruluğu və möhkəmliyi sabit olduqdan sonra, Hədisin mətnindən aşağıdakı faydaları çıxarmaq olar:

1. Aişə anamız müəyyən şəxsin lənətini caiz sayardı.

2. Cinayət işləyənin səhabə olmasını lənət oxumağa əngəl saymazdı.

3. Amr bin Əl As lənətə layiq hərəkətlər etmişdir. Əks halda Aişənin keyfi olaraq lənət oxuduğu nəticəsini qəbul etməli olarsınız!

4. Amr bin Əl As hadisələrin gedişini dəyişdirmək üçün böyük yalanlar söyləməkdən çəkinmirdi. Üzərində olduğu batili haqq olaraq qələmə vermək üçün hər vasitəyə əl atırdı. Belə birisinin rəvayət ədalətindən bəhs etmək gülməlidir.

5. Bu lənətin səbəbinə gəlincə, Amr Aişəyə Zul Sudeyyə ləqəbli şəxsi öldürdüyünü yazmışdı. Bəs bu şəxsin öldürülməsi niyə önəmlidir? Rəvayətlərə görə Peyğəmbər o şəxsin içində olduğu qrup haqqında “Bu qrupu Ümmətimin ən xeyirlisi öldürəcək” buyurmuşdur. Digər bir rəvayətdə isə onları haqqa daha yaxın olan qrupun öldürəcəyi xəbər verilmişdir.
Başqa sözlə Zul Sudeyyə bir növ haqq kriteriyası idi. Onun içində olduğu Xavaricləri öldürənin haqq üzrə olduğu xəbərlər vasitəsilə dəstəklənirdi. Amrın yalanı da məhz bu səbəbə dayanırdı. Onu biz öldürdük. Deməli haqq üzrə olan Əli deyil bizik…

Lakin, bu davranış qəribə qarşılanmamalıdır. Çünki, Amr bin Əl Asın qulluq etdiyi Muaviyənin də siyasəti bu cür yalanlar üzərinə qurulmuşdu. Batil bir mübarizə başqa nə üzərinə qurula bilər?

Muaviyəyə Ammarın öldürüldüyü və Peyğəmbərin “Ammarı baği bir tayfa öldürəcək” buyurduğu haqda məlumat verildikdə belə cavab verdi: Onun qatili Əlidir. Çünki, onu döyüş meydanına gətirən odur…

Əlinin bu şarlatanlığa cavabı isə belə oldu: O zaman Həmzənin qatili Peyğəmbərdir. Çünki, onu Uhuda gətirən o idi…

Hər kim qəlbini həbs etmiş təəssüb pərdəsini yırtarsa, haqqla batilin gecəylə gündüz qədər seçildiyinə şahid olar. Kor kimsə isə, gecəni gündüzdən seçə bilməz… 
 


  • Abdul Hakim və Qafqazi bu ismarıcı bəyəndilər
Ən çətin yıxılan büt, insanın öz nəfsidir...




Bu mövzunu oxuyan istifadəçi sayı: 2

0 İstifadəçi, 2 Qonaq, 0 Anonim