Bu mövzudakı ismarıc sayı: 3

[Usuli]

بسم الله الرحمن الرحيم

 

Müsəlmanlara müxtəlif əziyyətlər verənləri iki qismə bölə bilərik. Xarici qüvvələr – Qeyri müsəlmanlar və daxili qüvvələr – müsəlmanların öz arasındakı müxtəlif təmayüllər.

Düşünürəm ki, günümüzdə daxili basqının bayraqdarları - İslam əhlininə haqsız əziyyətlər verən, özlərini digər müsəlmanlardan ayrıcalıqlı sanan, Yəhudilərin iddia etdiyi kimi “Allahın oğulları” mərtəbəsində görən “cihad” əhlidir.

Əlbətdə ki, bizim həqiqi cihada və ya həqiqi mücahidə qarşı heç bir etirazımız yoxdur. Cihad, Allaha yaxınlaşdıran ən böyük ibadətlərdən, mücahid isə İslamda ən çox hörmət edilməsi lazım olan şəxslərdəndir.

Ancaq bu işə əhil olmadığı halda, özünü din qeyrəti çəkən biri kimi tanıdan, İslam üçün ondan qat qat çox çalışan insanlara belə üstdən aşağı baxan, insanlara əziyyət verməkdən başqa bir işi olmayan, bir sözlə cihadın kölgəsində sərinləyən cüvəllağılar, layiq olduqları yerə oturdulmalıdırlar! “Cihad” Cihaddan, “Mücahid” Mücahiddən ayrılmalıdır. 

Sivil həyatda gədə olan, sözündə durmayan, şəxsiyyətə sahib olmayan birisi dağın zirvəsinə çıxdıqda “dağın başındakı gədə”dən başqa bir şey ola bilməz…

 

Riyanın su kimi axdığı “kölgələnmə sahəsi” o qədər genişləndiki cihad istismarçıları hardasa müstəqil bir firqə oldular. Məzhəblərini müəyyən qaydalar halına gətirib hər ölkədə möhkəmləndilər. Özlərini həmişə ön planda tutmaq üçün ortaya müəyyən fikirlər atdılar. Məzhəblərini hücumdan qorumaq üçün, onlara yönəldilən tənqidləri Dinə yönəlmiş kimi göstərərək özlərini toxunulmazlar kastasına aid etməyə çalışdılar. Qoyunlaşmış toplumu otarmaq üçün düşünülmüş bu şüarlar, ağıl düşməni olan insanlara böyük təsirlər göstərdi. Onlar mücahidlərin yox, cihad istismarçılarının saflarına qoşuldular.

 

Allahın tövfiqiylə bu yazımızda get gedə xronikləşən bu firqənin Şəriətlə əlaqəsi olmayan, reklam xarakterli bəzi şüarlarını təhlil edib, ağıl və insaf sahiblərini istismarçılara qarşı xəbərdar edəcəyik.
 

[Usuli]

Mücahidləri Tənqid Caizdir

 

Cihadı yaxından təqib edən hər kəs, cəbhələrimizdəki durumlardan və vəhamətdən yetərincə xəbərdardır. Cihada “ölüb hurilərə qovuşmaq üçün” gedib, hurilərə qovuşmaq üçün qət etdiyi yolu fotosesiyalar halına gətirib, bu zəngin “təcrübəsini” irəlidə bu karvana qatılmaq istəyənlərə nəql edən, ən stratejik postlarda “ribatı” yuxuyla keçirən, müsəlmanların malının tamamını zəkata tabe tutaraq qırxda birini alıb, bunun üzərinədə “hərbi vergi” yükləyən, ödəmədən imtina edənlərin qanını tökən və bura yazacağım halda mövzunun məxrəcindən çıxacağı bir çox özəl vəsflərə sahib mücahidlərə sahib bir ümmətik...

 

Bütün bunlara rağmən onların hansısa bir əməlini, hətta haqsız yerə qan tökmələrini belə qınamaq cinayət və nifaqdır. Çünki, onlar cihada çıxmaqla toxunulmazlar sinfinə daxil olublar.

Şərən və ya əqlən sizi toxunulmaz qılan dəlil nədir? Məgər Allah üçün bir ibadəti – doğru və ya yanlış – yerinə yetirməniz sizin tənqidinizə əngəldirmi? Cihad, Namaz, Oruc və digər ibadətlər kimi bir ibadətdir. Məgər bu ibadətləri yerinə yetirənlər bunları etməklə toxunulmazmı olurlar?

Sizdə qəbul edirsiniz ki, insanın namaz qılıb oruc tutması onun tənqidinə əngəl deyildir. Eyni şəkildə cihadda ibadətlərdən bir ibadətdir. Allah üçün bir ibadəti yerinə yetirməniz sizi toxunulmaz etməz!

Allah öz kitabında namazı layiqincə yerinə yetirməyənləri, sədəqəni proseduruna uyğun verməyənləri tənqid etdiyi kimi, cihad əhlinidə müəyyən qüsurlar səbəbilə tənqid etmişdir. Məsələn müsəlmanların arasına fitnə çıxarmaq qəsdilə qatılmaq, sırf qənimət üçün çıxmaq, qənimət olmadığı zaman çıxmamaq və bənzəri şeylər bu tənqidin səbəbləridir və tənqid edilənlərin hamısı zahir etibarıyla mücahidlər idi. Hətta tövbə surəsində Allahın “Üzr istəməyin! Siz imandan sonra küfrə düşdünüz” dediyi kimsələr belə zahirən cihad üçün çıxmışdılar. ..

Eyni şəkildə hədislərdə mücahidlərin haqlı şəkildə tənqid edilməsinin örnəkləri çoxdur. Bunlardan ən məşhuru riya üçün savaşanın Cəhənnəmə kafir və münafiqlərdən öncə girəcəyini müjdələyən hədisdir. Bunun xaricində Rəsulullahın müəyyən olaraq müxtəlif səbəblərlə Cəhənnəmlə müjdələdiyi və ya davranışlarını tənqid etdiyi bir çox mücahid vardır. Buna misal olaraq, qəhraman deyilsin deyə döyüşən, intihar edən, qənimətdən bir ip oğurlayan, stratejik mövqeyləri icazəsiz tərk edən, şəhadət gətirənləri öldürən kimsələri göstərmək olar.

Allah və rəsulu bu tənqidlərlə mücahidlərin “toxunulmaz” kastadan olmadığını bildirmiş və səhabədə buna müvafiq davranaraq - batinə vaqif olmasalarda zahiri səbəblərdən dolayı - öz zamanlarındakı yanlışları tənqid etmişlər. Bunun örnəkləri sayılmayacaq qədər çox və məşhurdur.

 

Öz toxunulmazlığınızı qismən də olsa təmin etmək üçün etdiyiniz etirazlardan məşhuru, sizi tənqid edənlərin özlərinin cihad etmədiyidir.

Etirazınıza bu şəkildə cavab verilə bilər: Öncəliklə bu tənqidlərin bir qismi məhz cihad cəbhələrində çox zaman keçirmiş insanlardan gəlir və diqqətə alınmır. Daha sonra insanların cihad və mübarizə metodları haqqında fikirləri müxtəlifdir və fiziki cihadda bu səbəblərdən iştirak etməyib, başqa mübarizə metodlarından istifadə edənlərin, sizi mallarıyla dəstəkləyənlərin  tənqidi öz səviyyənizdə birindən gələn tənqiddir. Ayrıca bu insanların bir qisminin cihadı tərkdə şəri üzrləri mövcuddur.  Cihaddan ümumiyətlə uzaq olanların tənqidinə gəlincə, əsl etibarıyla bu cür insanların tənqid etməsini qadağan edən heç bir dəlil yoxdur. Və buna etiraz etməniz, namaz qılmayan birisinin, arxası qibləyə namaz qılan kimsəni bu əməlinə görə tənqid etdiyi zaman, ikincinin “sən özün namaz qılmadığın üçün mənim arxası qibləyə namaz qılmağımı tənqid edə bilməzsən” deməsinə bənzəyir və əqlən batildir.

Cihadı tərk edərək günah işləyən birinin, cihadda riyakarlıq edəni tənqid etməsi aşağıdakının yuxarıdakını tənqidi deyil, əksinə yuxarıdakının aşağıdakı tənqididir. Çünki riya, cihadı tərkdən fərqli olaraq şirkə bənzədilib! Və buğza layiq olma etibarıyla cihadı tərkdən daha çirkindir.

Sizə də düşən digər müsəlmanlar kimi tənqidə qulaq verib, xətalarınızı düzəltmək üçün bunu bir vəsilə bilmənizdir, seçilmişlik havasına girmək deyil! Allahın dini üçün savaşmanız sizi Din tərəzisində ölçməyə əngəl deyildir. Nəticədə bu, hakim olması üçün canınızdan keçdiyiniz bir tərəzidir və buna binaən orada ölçülməyə ən çox can atan sizlər olmalısınız…
 

[Usuli]

"İxtilafa düşdükdə mücahidlərə sorun" şübhəsi

Məlum firqənin layiq olmadığı hökm məqamını işğal etmək, "elmi asılılıqdan" qurtulmaq üçün arxasına sığınıb, sui istifadə etməyə çalışdıqları bir deyimin üzərində durmaq, təhlil etmək istəyirəm:

 

إذا اختلَف الناسُ فانْظُروا ما عليه أهلُ الثَّغْر , فإنّ اللهَ سبحانه وتعالى يقول : وَالَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا

 

İnsanlar ixtilaf etdikdə (cihad və müsəlman torpaqlarını qorumaq üçün orada olan) sərhəd əhlinin görüşünə baxın/onu alın. Çünki Allah – subhənəhu və təalə - buyurur: “Uğrumuzda cihad edənləri yollarımıza hidayət edərik.” (Əl Ankəbut: 29/69).

 

         إذا رأيتَ الناسَ قد اختلَفوا فعليك بالمجاهدينَ وأهلِ الثُّغور , فإنَّ الله تعالى يقول : لَنَهْدِيَنَّهُمْ

 

İnsanların ixtilaf etdiyini gördükdə mücahidlərin və (cihad və müsəlman torpaqlarını qorumaq üçün orada olan) sərhəd əhlinə müraciət edin. Çünki uca Allah buyurur: (“Uğrumuzda cihad edənləri yollarımıza) hidayət edərik.” (Əl Ankəbut: 29/69).

 

Bu deyim, müxtəlif kitablarda Əvzai, İbn Mubarək, Sufyan bin Uyeynə, Əhməd bin Hənbəl və digərlərinə nisbət olunur və bu sözü Tabəri, Qurtubi, İbn Qeyyim, İbn Teymiyyə, Sələbi, İbn Muflih və başqaları nəql etmişlər.

Bu sözü əsas alan bir çox kimsə, ixtilaf halında hal hazırda cihadla məşğul olanlara müraciət edilib, onların görüşlərinin əsasa alınmasını, fətva üçün onlara baş vurulmasını tələb edirlər.

 

Bu deyimin  təhlili və təhlükəsi haqqında:

 

Deyimi iki yöndən təhlil etmək istəyirəm: Sənəd və mətn etibarıyla.

A ) Sənəd. Nəql edildiyi kitablarda bu sözün hər hansı bir ciddi sənədinə rastlamadım. Sübut cəhətdən problemli olan bir söz necə ola bilərki bir Dini şüar və prinsip halına gətirilsin, müsəlmanların fətva kimi stratejik məqamı bu sözə əsasən təyin edilsin? Özəlliklə bunu “dinini ancaq səhihlər üzərində quran” bir firqə mənsublarının etməsi daha paradoksaldır....

B ) Mətn. Bu sözün doğrudanda sözü gedən kimsələr tərəfindən deyildiyini fərz etsək belə, batilliyi bir çox yöndən barizdir. İndi sırasıyla bu yönlərə nəzər salaq:

 

1. Bu söz vaqiəyə ziddir! Hal hazırda cihadla məşğul olanların əksəriyyətinə nəinki fətva və müşkillərin həlli üçün müraciət edilməz, hətta onların bir çoxu üzərlərinə fərz olan zəruri bilgilərdən, ixtilaflar bir yana, icmalardan belə xəbərsizdirlər. Müsəlmanları din mövzusunda cahil olanlara yönləndirmək onları həlaka sürükləməkdir. Ümmət bunun zərərini yetərincə çəkib və çəkir...
 

2. Bu sözü Din şüarı halına gətirənlər özləri belə buna müvafiq davranmırlar. Tətbiq etməsinə üsul olaraq qəti qarşı çıxdıqları şeyi, digərlərinə bir din prinsipi olaraq hansı haqla yamaya bilərlər? Məsələn sələfiliyə mənsub olub evində oturan birisi, cihadla məşğul olan Hənəfi-Matrudi Talibana fətva və dini mərci olaraq müraciət edərmi? Onların görüşlərinə önəm verərmi? Cavab birmənalı olaraq mənfidir. Nəinki onların görüşlərinə baş vurmaq, bir çoxu onları bidətçi, hətta kafir sayır.

Ümumiyyətlə bu cür yanaşma imkansızdır. Heç kim doğru gördüyü şeyi, başqası sırf cihadla məşğul olur deyə tərk etməz və yerində bir davranışdır.
 

3. Ayə həm cihad, həm hidayət yönündən ümumidir. Cihad kəliməsi hər cür mücahədəni içinə alır. Namaz, Oruc, Həcc və sair ibadətləri yerinə yetirənlərin hamısı Allah yolunda ümumi mənada cihad edən kimsələrdir. Bunların içindən sadəcə fiziki savaşla məşğul olanları xüsusiləşdirib digərlərindən ayırmanın dəlili nədir? Savaşçılar fətva mərcisi olunca, eyni şey namaz qılanlar, oruc tutanlar üçündə caiz olar ki, bunun batilliyi və necə bir anarxiyaya səbəb olacağı aşikardır.

Həmçinin ayədəki hidayət ümumidir. Bunu elmi mərci olaraq xüsusiləşdirmək dəlil tələb edir.

Quranda uca Allah möminləri hidayətə çatdırdığını dəfələrlə bildirib. Əgər mücərrəd bir hidayətə çatma, fətva vermək üçün yetərli olsaydı o zaman qayda gərəyi bütün möminlərin fətva mərcisi olması lazım gələrdi. Bunun batilliyi isə digərləri kimi açıqdır. Batilə aparan şeydə batildir.

 

4. Uca Allah öz kitabında bilmədiyimiz bir şeyi o işin əhlindən öyrənməyə yönləndirərək buyurur: “Bilmirsinizsə zikr əhlindən soruşun” (Ən Nəhl: 16/43). Bu ayə, dinin ümumi prinsiplərindəndir  və yaradılış qayəsi üzrə işlədilən ağlın gərəyidir. Hər iş əhlinə soruşular. Savaşçıların fətvaya əhil olduqlarına dair nə şəri, nə də əqli bir dəlil yoxdur. Sözü gedən ayə isə onların elm əhli olduğuna heç bir vəchlə dəlalət etmir. Hətta vaqiə və şəri dəlillər bunun əksinə dəlalət edir. Dolayısıyla onlara müraciət etmək, işi əhlindən başqasına verməkdir.
 

5. Uca Allah öz kitabında buyurur:  “Möminlər cihada hamılıqla çıxmamalıdır! Hər firqədən bir qrup, dini dərindən öyrənmək və döndükləri zaman qövmlərini inzar etmək üçün geridə qalmalıdır. Bəlkə beləcə çəkinələr.” (Ət Tövbə: 9/122).

Uca Rəbbimiz, bu ayədə müsəlmanları “hər kəsin lazımi bir işi üstləndiyi” sistemli çalışmaya yönləndirmişdir. Bir qrup elmlə, digərləri cihadla məşğul olar. Bu ayənin geniş yelpazədə anlaşılması, ümumiyyətlə bütün işlərin paylaşdırılaraq, sistemli bir şəkildə görülməsi müsəlmanların ən çox ehtiyac duyduğu məsələlərdəndir.

Mövzumuza yönəlik olaraq bu ayə, geridə qalanların mücahidlər üçün bir elm qaynağı olduğunu açıq şəkildə ifadə edir və haqqında danışdığımız deyimi çürüdən ən güclü dəlillərdəndir. Bəzi müfəssirlər dində dərinləşənlərin mücahidlər olduğunu nəql etsələrdə, - yenə öz iqrarları üzrə - bu dərinləşmə cihadda Allahın nüsrətini görüb bu məlumatları digərlərinə çatdırmaqdan ibarətdir, elmi məsələlərlə heç bir əlaqəsi yoxdur. Müxalif üçün bu ayədə tutuna biləcəyi bir budaq yoxdur.
 

6. Müsəlmanların İslam tarixi boyu tətbiqatı bunun ziddinədir. Səhabədən etibarən heç bir əsrdə fətva və müşkillərin həlli üçün cihad əhlinə müraciət edilməyib. Əksinə onlar məktub yazaraq geridə qalan fəqihlərdən fətva tələb ediblər. Hətta bu sözü dediyi iddia edilənlər və nəql edənlər belə bu cür davranmayıblar. Məsələn sizə görə cənazəsinin yuyulduğu sudan belə bərəkət umulan İbn Teymiyyənin zamanında sərhəd əhalisi adətən Əşarilərdən ibarət idi. İbn Teymiyyə doğru görüşü təsbit üçün onlara müraciət etməz, hətta onlara rəddiyələr yazardı. Həmçinin bu sözün isnadındakı son halqadan olan Əhməd bin Hənbəl kimiləri də praktikada müşkillərini çözmək üçün onlara baş vurmamışlar. Əksinə yer yer mücahidlər onlara baş vurmuşdur. Hətta bu barədə İmam Əşarinin “Risələ ilə Əhlis Sağr” adlı əqidə risaləsi vardır...
 

7. Alimlərin bir qisminə görə Ankəbut surəsi Məkkədə nazil olmuşdur. Məkkə dönəmində isə silahlı bir cihadın olmadığını qəti şəkildə bilirik. Bu təqdirdə sözü gedən ayədə silahlı cihadın qəsd edilmədiyi qətiləşər.

 

Kimə aid olduğu tam bilinməyən, məsuliyyətsizcə söylənmiş bu deyimin batilliyi haqqında zikr etdiklərim ağıl sahibi üçün yetərlidir. Bununla yanaşı, belə girişimlərin İslama nə qədər ciddi zərər verdiyinə diqqət çəkmək istərdim. Uca Allahın öz dinində doğrunu yanlışdan ayırd etmək üçün qoyduğu tərəzilər vardır. İnsanların özlərindən yeni tərəzilər icad edib, onlara müvafiq aldığı hər qərar dinin bir ilməyinin sökülməsidir. Çünki, tərəzisi yanlış olanın varacağı nəticə də yanlış olar. Hal hazırda müsəlmanlar arasında bu cür uydurma tərəzilər çoxdur və doğal olaraq sapıq görüşlərin sayı bu tərəzilərlə düz mütənasib olaraq artır... 
 

Məsələn bəzilərinə görə Rəsulullahın soyundan gələn insanlar məsum imamlardır və onların görüşü dində tərəzidir, digərlərinə görə sağını solundan ayıra bilməyən kimsə, sırf üçüncü əsrdə yaşayıb deyə görüşü hüccət sayılır, bəzilərinə görə mənasını anlamaqdan aciz olduğu hədislərlə məşğul olmaq, hədis sahibinin görüşünün üstünlüyünü tələb edir, bəzilərinə görə tövhid Nəcdilərə xas bir elmdir və o mövzuda son sözün sahibləri ancaq onlardır, digər bir beyinsiz qrupa görə öz qavslarının yuxuda gördüyü hər şey dindir... Örnəkləri çoxaltmaq mümkündür. Lakin bütün bu sapıqlıqların ortaq nöqtəsi uca Allahın dində tərəzi qılmadığı şeyləri tərəzi etməkdir. Bu sindrom insanlar arasında yayğın olduğu üçün uca Allah öz kitabında bu xəstəliyə işarə edərək buyurur:

“Yoxsa Allahın izin vermədiyi şeyləri dində onlara məşru/caiz qılan ortaqlarımı var?” (Əş Şura: 42/21)

Uca Allahın dində tərəzi qılmadığı hər hansı bir şeyi, dində tərəzi halına gətirən hər kəsin bu ayədən nəsibi vardır...

 

Bir müsəlman üçün tərəzi ən stratejik nöqtədir. O nöqtədə aldadılan insanın doğru yoldan sapması qaçınılmazdır. İslamda bu cür sui istifadəyə münasib/mütəşabih nasslar vardır. Məsələn fətva üçün qəlbə müraciət edilməsi, rəşidi xəlifələrin yoluna uymaq, müsəlmanların gözəl gördüyü şeyin Allah qatında da gözəl olması, səhabələrin ulduz kimi olub onlara uyanların hidayət olacağı və bənzəri nasslar bunun ən bariz misallarıdır. Dolayısıyla bu kimi şeylərin dinin ümumi prinsipləri işığında anlaşılması qaçınılmazdır. Əks halda qaçınılmaz olan həlakdır.

 

İnsanlıq tarixi üzərində düşünən kimsə, bütün dinlərdə bu cür sui istifadə metodlarının olduğunu görər. Çünki insanların çoxu – uca Allahın Quranda xəbər verdiyi üzrə - görməz, eşitməz və düşünməz/analiz etməzlər. Məsələn bizə ən yaxın qövmlərdən yəhudi və xristianların uydurma tərəzilərindən biri, öz din adamlarını məqamlarının üstünə çıxarıb illegal tərəzilər qurmalarıydı. Bu səbəblə uca Allah onları qınayaraq buyurur: “Əxbar və ruhbanlarını rəbblər etdilər...” (Ət Tövbə: 9/31)

 

Bütün bu dediklərimiz cihada və onu haqqıyla yerinə yetirən şərəf sahibi qullara qarşı hər hansı bir mənfi münasibətdən qaynaqlanmır. Çünki cihad, qulu Allaha yaxınlaşdıran ən optimal vasitələrdən biri, ibadətini Allahın istədiyi şəkildə yerinə yetirən mücahid isə Allaha ən yaxın qullardandır.

Məqsədimiz sadəcə hər şeyi Allahın təyin etdiyi yerə oturdub, müsəlmanları uçuruma getməkdən qorumaqdır. Hər şey öz yerində gözəldir...

Tövfiq ancaq Allahdandır. Müvəffəqiyyətlər üçün Ona şükürlər olsun! 
 

[Usuli]

“Torpaqları ələ keçiriblərsə haqq üzrədirlər” şübhəsi

 

Əslində bu cür şübhələri ancaq əqli qüsur sahibləri ortaya atar, və ancaq əqlən üzürlü insanlar bu kimi şeylərdən şübhəyə düşər. Bu cür sözlər, cavab verilməyə iltifat edilməyəcək qədər düşükdürlər.

Ancaq reallıq bizim düşündüyümüz kimi deyil... Bizə çatan xəbərlərə görə insanları İŞİD in haqlı olduğuna inandırmaq üçün istifadə edilən “dəlillərdən” biri də məhz “qələbə = haqlılıq” düsturudur. Və bir çox “beyin yüklü” qardaşlarımız bu “dəlil” qarşısında susmaqdan  başqa çarə tapmayıb... Bu səbəblə “dəlili” incələmək bizə düşdü…

 

Cihad istismarçıları deyirlər: “İŞİD bir çox şəhəri ələ keçirdi, müzəffər oldu. Demək ki onlar haqq üzrədir. Əgər elə olmasaydı Allah onları müzəffər etməzdi.”

 

Ən güclü dəlalət yönü, sahibinin ya axmaq ya da fırıldaqçı olduğuna işarə edən bu sözlərə cavabımız iki yöndəndir:

1. Heç bir əqli və ya nəqli dəlillə dəstəkləyə bilmədiyiniz bu kombinasiya batildir, boş bir sözdür.

Uca Allah, Uhudda məğlub olan müsəlmanlara müraciətlə  buyurur: “Sizə bir yara toxundusa, o qövmə də bunun kimi bir yara toxunmuşdu. Bu günləri beləcə insanlar arasında dövr etdirərik...” (Ali İmran: 3/140)

Bu ayədə uca Allah zahiri zəfər və məğlubiyyətin möminlərə xas olmadığını, bəzən kafirlərin və bəzən müsəlmanların qalib gələcəyini açıq şəkildə bildirir. Bu qayda peyğəmbərin ordusu üçün keçərliydisə sizin üçün öncəliklə keçərlidir! Məğlubiyyət haqsızlığın, zəfər haqlılığın ölçüsü deyil! Zəfər haqqın ölçüsü olsaydı, buna ən layiq olan ordu, Peyğəmbərlərin ordusu olardı!

Müsəlmanlar Huneyn günündə də məğlubiyyətə uğramışdılar. Səhabənin qatıldığı savaşlarda bəzən məğlub olduqları bəllidir.

İslam tarixində bir çox döyüşlərdə batinilər və ya xavariclər ədalət əhlinə qalib gəlmişdir. Nass və tarix, sizin bu ölçünüzü yalanlayır. Xavariclər, Batinilər haqlı olduqları üçünmü müzəffər qılındılar? Amerika və ya Rusya Allahın seçkin qullarının ölkəsi olduğu üçünmü dünya gücünə çevrildi? Bu iddianın sizi dolayısıyla küfrə apardığının fərqindəsizmi?
Bu qaydanızı istər müsəlmanlar xas qılın, istər mütləq qəbul edin hər iki haldada batildir.

2. Səmimiyyətsizlik və ikili standartınız. Səmimi bir insan qayda qoyduqda ona lehinə və ya əleyhinə olsun əməl edər. Bunun əksi yəhudilikdir.

Öncəliklə siz tarixdə müsəlmanlara qalib gəmiş xavariclərin, Fatimilərin haqlılığını qəbul edirsizmi? Qaydaya əsasən etməlisiniz. Əgər etmirsinizsə bu sizin iki üzlülüyünüzün göstəricisidir.

Daha sonra, bu yeyici əqidəylə bir bir birinizi Allaha yaxınlaşmaq üçün qurban kəsib zəiflədikdə, məsələn “Nüsrət Cəbhəsi” müəyyən torpaqları ələ keçirib, dövlət qursa bu səfər onların haqq üzrə olduğuna qərar verəcəksinizmi?

Bir birinə müxalif düşünən iki fərqli qrup dövlət qursa eyni anda ikisinində haqlı olduğuna qərar verəcəksinizmi?

Əməl etməyəcəyiniz qaydalar qoymayın! Qoymusuzsa axmaq vəziyyətinə düşsəniz belə onunla əməl edin. Onsuzda ağıl sahibləri qatında axmaqlığınız gizli deyil! İtirəcəyiniz bir şey yoxdur…