Bu mövzudakı ismarıc sayı: 22

[Muslih]

Müasir sələfilərin allamə saydıqları sələfi şeyx Abdul Muhsin Əl Abbad Əl Bədr ölüdən şəfaət istəməyin hökmü haqqında ixtilafı etiraf edərək deyir:

 

السؤال : يقول : من جاء إلى قبر النبي صلى الله عليه وسلم وطلب منه الدعاء أو الشفاعة ، هل يقال عن هذا شرك أكبر

الجواب : هذا فيه خلاف بين العلماء ، منهم من يقول إنه شرك وأنه لا يجوز أن يطلب من الميت أي شيء ولا الدعاء ولا الشفاعة ولا غير ذلك

 

“Sual: Peyğəmbərin – sallallahu aleyhi və səlləm – qəbrinə gəlib, ondan dua və ya şəfaət etməsini istəməyin böyük şirk olduğunu demək olarmı?

Cavab: Alimlər arasında bu barədə ixtilaf var! Onlardan bəziləri bunu şirk sayır və ölüdən heç bir şeyin, nə dua, nə şəfaət nə də başqa şeyin istənməsinin caiz olmadığını deyirlər. (Sonra şirk olduğunun “dəlillərini” qeyd edir).”

 

Qaynaq: Abdul Muhsin Əl Abbad: Mühazirələrinin birinin səs yazısı: Link

 

Qeyd: Sələfilər tərəfindən Bin Baz, Useymin kimi müasirlərin ən üst təbəqəsindən sayılan şeyx Abbadın sözləri üzərində duraq:

1. Şeyx Abbad etiraf edir ki, alimlər şirk barədə ixtilaf ediblər.

2. Onlardan bir qismi qeyd edilən əməli şirk sayarkən, digərləri saymayıb. Əgər alimlərin bir qismi sizin zənniniz üzrə tövhidi anlaya bilməyibsə, avamdan nə istəyirsiniz?

3. Bunu şirk sayan “alimlərin” sadəcə Nəcdiyyə məzhəbi mənsubu olduqları danılmaz faktdır! Klassik Sünni məzhəbi bu görüşdən çox uzaqdır. Həqiqətdə bu, Sünnilər və Nəcdilər arasında ciddi bir ixtilaf, Nəcdilərin Sünniləri tövhidi anlamamaqla ittiham etməsidir. 
 

[Muslih]

İbn Useymin və Bin Bazın ortaq tələbəsi olan sələfi şeyx Xalid bin Əli Əl Muşeyqih ölüdən şəfaət istəməyin hökmü barədə ixtilaf olduğunu yarımçıq da olsa etiraf edənlərdəndir:

 

السؤال : ما حكم طلب الشفاعة من غير الله فلقد استشكل علي حكم هذه الرسالة : رمضان يا كريم اشفع لي عند رب رحيم....الخ

الجواب : الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله ، وبعد : لا شك أن هذا بدعة ، وطلب الشفاعة من حي قادر لا بأس به ، كما لو قلت : اشفع لي أن يغفر الله لي : يعني ادع لي أن يغفر الله لي فهذا لا بأس به

وطلب الدعاء من الغير محل خلاف بين أهل العلم ، لكن كما قال شيخ الإسلام ابن تيمية - رحمه الله - إذا قصد الطالب نفع الداعي فإن هذا جائز ولا بأس به إن شاء الله

أما أن يطلب الشخص من الأموات أن يشفعوا له عند الله عز وجل فهذا لا شك أنه محرم ولا يجوز . وبعض العلماء جعله من الشرك الأكبر ، وبعضهم جعله من الشرك الأصغر

 

“Sual: Allahdan başqasından şəfaət istəməyin höküm nədir? “Ey Ramazan ayı! Ey Kərim! Rəhim olan Rəbb qatında mənim üçün şəfaət et” sözlərinin hökmü mənə qaranlıq qaldı.

Cavab: Allaha həmd, Rəsulullaha salam olsun. Bunun bidət olduğunda şübhə yoxdur. Diri və qadir olanda şəfaət istəməkdə bəis yoxdur. Məsələn belə deyə bilərsən: “Allahın məni bağışlaması üçün şəfaət et!”. Yəni: Allahın məni bağışlaması üçün dua et. Bunda bir bəis yoxdur.

Başqasından dua etməsini istəmək alimlər arasında ixtilaf mövzusudur. Lakin, şeyxul İslam İbn Teymiyyənin – Allah ona rəhmət etsin – də dediyi kimi, əgər tələb edən kimsə duaçının faydalanmasını qəsd edirsə, Allahın iznilə bu caizdir, bəis yoxdur.

Bir şəxsin ölülərdən Allah - azzə və cəllə - qatında onun üçün şəfaət etmələrini istəməsinə gəlincə, bunun haram və qeyri caizliyində şübhə yoxdur. Alimlərdən bəzisi bunu böyük şirk, bəzisi isə kiçik şirk saymışdır.”

 

Qaynaq: Xalid Əl Muşeyqih: “Ey Ramazan! Mənim üçün şəfaət et” başlıqlı – 29/10/2016 – 07.10.1427 tarixli fətvası (link)

 

 

Qeyd: Muşeyqih öncə diridən şəfaət istəməyin hökmündən və ixtilafdan bəhs edir. Bu ilk ilk baxışda qəribə gəlsə də reallıqdır. Sələfilərin bir qismi diridən şəfaət istəməyi, “mənim üçün dua et” deməyi belə caiz saymır. Hətta Hazimi kimi ruhi xəstələr diridən şəfaət istəməyin şirk olduğu haqda müstəqil dərslər nəşr edirlər.

Daha sonra ölüdən şəfaət istəməyin hökmü haqqında ixtilaf olduğunu etiraf edir. Lakin bu tam bir etiraf deyil və oxucunu yanlış məlumatlandırır. Bu haqda sadəcə iki görüş olduğunu deyir. Böyük və kiçik şirk. Halbuki orta əsr Sünni alimlərin əksəriyyəti bunu müstəhəb sayır. Bununla yanaşı Nəcd cahilləri öz dəvətlərini ortaya atana qədər, Ümmətin belə bir “şirkdən” xəbəri olmayıb. Tövhidsiz min il...

Bunun şirk olduğunu deyən Nəcdiyyə “fəqihləri” də öz aralarında böyük və ya kiçik şirk olduğunu müəyyən edə bilməyiblər. Onlardan bəziləri tövhid pilləkənlərini sona qədər dırmanmadığı üçün və bunun insanı İslamdan çıxarmayan kiçik şirk olduğunu deyib.

Sonda ölkəmizdəki Nəcd siçovullarına belə bir sual vermək istərdim: Bin Baz və Useymin kimi “muvahhid alimlərin” yanında illərcə dərs almış bu “fəqih” şəfaət istəməyin böyük şirk olub olmadığını çözə bilməyibsə, Qubada dağ kəndində yaşayan, beş vaxt namazını qılıb əlindən gəldiyi qədər Allaha ibadətə çalışan fəqir fuqaranın yaxasından niyə yapışmışsınız? Bir də bu “muvahhidlərdən” İbn Useyminin özünün bunu böyük şirk saymadığını nəzərə alsaq?
 

[The Message]

Burda paylaşılan görüşlәrdәn biri dә Ziyaәddin әl-Qudsinin görüşüdür.

Amma nәzәrinizә çatdırım ki, "Haq Yayınları"ndan әn son çıxan kitablardan biri olan
"Sorularla Tevhid Akidesi" adlı kitabda peyğәmbәrdәn şәfaәt tәlәb etmәnin caiz olduğu keçir. Kitab Ziya әl-Qudsiyә nisbәt edilir.

Soru 208: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in mezarına yolu düştüğünde “Ya Rasulallah! Bana şefaat et! Şefaatinden beni mahrum etme!” diyen kişinin hükmü nedir?
Cevap: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in kabrine
uğrayan bir kimsenin, Rasulullah’tan kendisine şefaat etmesini istemesi caiz olan bir şeydir. Çünkü Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem, mezarında kendisiyle konuşan kişiyi duyar.
Burada kabri başında Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e hitaben “Bana şefaat et!” demek, “Beni bağışlaması için Allah’a dua et!” manasındadır. Bunda herhangi bir mahzur yoktur. Çünkü Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem sağ iken ondan bu konuda dua etmesi isteniyordu. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem mezarında işittiğine göre, ölü iken de ondan şefaat etmesini istemekte sakınca olmaz.
Bkz. Sorularla Tevhid Akidesi sy, 71