Mövzuda Bir İsmarıc Var

[Bakuvi]

Əssəlamu Aleykum Və Rahmətullah

 

Əziz Usuli qardaş! Hənbəli alimi İbn Teymiyyənin Şəfaət və Təvəssül haqqındakı görüşlərindən ən son məhkəməyə çıxarılırkən döndüyü doğrudurmu?

 

Allah sizi haqqa müvəffəq etsin.

[Usuli]

Və aleykumussalam və rahmətullah!

Öncəliklə onu qeyd edim ki, İbn Teymiyyənin görüşü ancaq elə onun öz görüşüdür. İbn Teymiyyə müsəlmanların qazisi deyil. Hətta öz məzhəbində belə rəyləri tərcih edilən kimsə deyil. Elə məhz təvəssül məsələsində o öz məzhəbinədə müxalifdir. Çünki, Hənbəlilərdə məzhəb görüşü olaraq təvəssül mübah və ya müstəhəbdir. Və bəzi Hənbəli qardaşların öz məzhəbini kənara qoyub, İbn Teymiyyənin şaz görüşüylə əməl etmələri qəribədir...

Onun şəfaət və təvəssül haqqındakı görüşündən döndüyünə gəlincə bunu elə öz tələbəsi İbn Kəsir “Əl Bidəyə vən Nihəyə” adlı kitabında nəqlən və inkar etmədən (!) deyir:

 

قال البِرْزالي : وفي شوَّالٍ منها شكَى الصوفيةُ بالقاهرةِ علي الشيخِ تقيِّ الدين وكلامِه في ابن عربيِّ وغيرِه إلى الدولةِ ، فردُّوا الأمرَ إلى القاضي الشافعي ، فعُقِد له مجلسٌ وادَّعَى عليه ابنُ عطاءٍ بأشياءَ فلمْ يَثبُتْ عليه منها شيءٌ ، لكنه قال: لا يُستغاثُ إلا باللهِ ، لا يُستغاث بالنبي استغاثةً بمعنى العبادةِ ، ولكن يُتوسَّلُ به ويُتشفَّعُ به إلى الله

 

“Əl Birzəli dedi: Bu ilin (h. 707) Şəvval ayında Qahirədə Sufilər şeyx Təqiyyuddini, onun İbn Arabi və başqaları haqqında dedikləri şeylər barədə dövlətə şikayət etdilər.

Məsələni Şafi qazisinə ərz etdilər. Məclis quruldu, İbn Ata onun əleyhinə bəzi şeylər iddia etdi, lakin heç biri sabit olmadı.

İbn Teymiyyə o məclisdə dedi: Ancaq Allahdan kömək diləmək olar. Nəbidən ibadət mənasında/ibadət mahiyətli yardım istəmək olmaz. Ancaq onunla təvəssül edilər və ondan Allah qatında şəfaət etməsi istənilər.”

 

Qaynaq: İbn Kəsir: Əl Bidəyə vən Nihəyə: 14/51

Daru İhyəit Turasil Arabi: 1408/1988