Və aleykumussalam və rahmtullahi və bərəkətuh!
Küfr ordusuna qatılmaq yeni bir məsələ deyildir. Qədim fəqihlər öz kitablarında bu barədə yazmışlar. Hicrətin ikinci əsrində yaşamış məşhur Hənəfi alimi Muhəmməd bin Əl Həsən “Əs Siyəril Kəbir” adlı əsərində bu məsələ haqda fikir bildirmişdir. Bunun xaricində bir çox fəqih bu mövzuya toxunmuşdur.
Küfr ordusuna qatılmağı iki babda müzakirə eləmək anlaşılması baxımından daha gözəl olar:
Bu səbəblə insanlar əllərində olan imkanlarla bu problemdən qurtulmağa çalışmalıdır.
1. Mücərrəd olaraq küfr ordusuna qatılmaq. Fəqihlərdən buna küfr deyən birisini tanımıram. Haramlığına gəlincə, alimlərin əksəriyyəti bu görüşdədir. İçlərində Sufyan Əs Səvrinin olduğu azsaylı bir qrup isə bunu caiz saymışdır.
2. Orduya qatılmaqla bərabər onlarla bərabər savaşmaq. Bu da savaşılan kimsələr baxımından iki hal ortaya çıxarır:
a ) Kafirlərin safında, kafirlərlə savaşmaq. Buna küfr deyən kimsə bilmirəm. Zəruri durum olmadıqca bir çox alim bunu qadağan etmişdir. Ancaq savaş elmini öyrənmək və bənzəri mənfəətlər üçün İbn Həcər kimi alimlər caiz saymışlar.
b ) Kafirlərin safında, müsəlmanlara qarşı savaşmaq. Bunun küfr olduğunda ixtilaf vardır. Alimlərin əksərisi bu əməli küfr saymazlar. “Əs Siyərul Kəbir” sahibi kitabında bunu dəfələrlə vurğulamışdır. Tarixdə bu əmələ küfr deyənlər olmuşdur. Əksəriyyət qatında bu qadağandır/haramdır. Bəzi alimlər Xəlifənin xavariclərə qarşı kafirlərdən yardım almasını caiz saysalarda bu proses İslam bayrağı altında baş verdiyi üçün mövzumuzdan qismən kənarda qalır.
İşin reallığına gəlincə, əvvəla indiki ordularda dini etiqadlara azadlıq tamamən qaldırılıb və bununla yanaşı bir çox haramlar işlənir. Orduda olanlar bundan xəbərdardır. Bu isə orduya qatılmağın haramlığını dahada artırır.
Bu səbəblə insanlar əllərində olan imkanlarla bu problemdən qurtulmağa çalışmalıdır.
Qurtulma imkanı olmayanlara gəlincə, ölkəmizdə orduya qatılmamaq səbəbilə uzunmüddətli həbs cəzası mövcuddur və real olaraq uyğulanır. Bu isə ikrah sayılır. İkrah altında qalaraq orduya qatılan kimsə üçün bir günah yoxdur. Ancaq çalışmaq lazımdır ki, ordu daxilində az miqdar rüşvət verərək Dinini qismən daha yaxşı yaşaya biləcəyi yerlərə keçsin.
Zikr etdiyiniz ayəyə gəlincə, ayənin zahirində söylənənə açıq bir dəlalət olmadığı kimi, qədim fəqihlərin bu ayəni orduya qatılmağın küfr olduğuna dəlil gətirdiyinə də şahid olmamışam. Bu necə ola bilər ki, onlar ümumiyətlə küfr ordusuna qatılmağı əslən küfr saymırlar...
Allahın iznilə yazmaq istədiyimiz mövzuların içində bu mövzuda mövcuddur. Tövfiq Allahdandır.
