Rus yazar Kunin kitab aşiqləri haqqında qələmə aldığı bir əsərdə, öz dönəminin fərdi imkanlarıyla ən böyük əlyazma kolleksiyasını toplamış, İngilis əsilli bibliofil Tomas Filipsdən (1792-1872) bəhs edərkən onun kitabların qorunması haqqında önəmli bir təsbitini qeyd edir:
“Ничто так не способствует сохранению вещи, как высокая цена на нее… Я отдавал любую запрашиваемую цену. Никогда я не жалел денег, поскольку цель моя состояла не только в том, чтобы добыть замечательные рукописи для себя самого, но поднять общественную их ценность, чтобы их значение стало более известным и больше рукописей сохранилось.
Значение сохранения документов всех древних благородных родов столь велико, на мой взгляд, что я поражен тем, что они по сей день не объединились в деле спасения единственной памяти о своих предках от полного забвения… В чем причина ничтожности наших знаний об истории Вавилона, Персии, Египта и большей части истории Греции, как не в утрате архивов? И должны ли мы, называющие себя просвещенными людьми, обрекать себя на то, что будущие поколения назовут нас готами и вандалами из-за нашего небрежения к письменным свидетельствам памяти, которые ныне еще существуют и находятся в наших руках?”
“Bir şeyin qorunması üçün ən böyük səbəb, onun qiymətinin yüksək olmasıdır… Mən (kitab və əlyazma toplarkən) tələb edilən hər qiyməti ödədim. Heç vaxt pulu əsirgəmədim. Çünki, mənim məqsədim yalnız özüm üçün qiymətli əlyazmalar toplamaq deyildi! Onların ictimai dəyərini (dəyəri daha geniş kütlələr nəzərində də bilinsin deyə) artırmaq istəyirdim ki, beləcə önəmləri gözə çarpsın və ("qiyməti yüksək olan qorunar" prinsipinə əsasən) daha çox əlyazma qorunsun!
… Bütün qədim üstün irqlərə/xalqlara aid sənədlərin qorunmasının önəmi məncə o qədər böyükdür ki, onların dədə-babaları haqqındakı bu ortaq yaddaşı tam unudulmaqdan qurtarmaq üçün bu günə qədər birləşməmələri məni dəhşətə gətirir... Bizim Yunanınstan tarixinin böyük bir bölümü, Babil, İran, Misir tarixi haqqındakı məlumatlarımızın cılızlığına səbəb arxivlərin itirilməsi deyilmi?
Özümüzü yüksək mədəniyyətli (aydın) insan adlandıran bizlər, bu gün mövcud və əlimizdə olan yazılı yaddaşa qarşı etinasızlığımıza görə özümüzü gələcək nəsillər tərəfindən qot və vandal adlandırılmağa məhkum etməliyikmi?”
Qaynaq: Виктор Владимирович Кунин : Библиофилы и Библиоманы: 39
Издательство: Книга: 1984