Bu mövzudakı ismarıc sayı: 127

[Usuli]

Qırmızı Kxmerlər və Əliyə Salam Göndərmək

 

İyirminci əsrin sonlarına yaxın Kamboçyada Komunist əqidəli Qırmızı Kxmerlər güc yoluyla hakimiyyəti ələ almışdı. Radikal fikirlər üzərinə qurulmuş hər dövlət kimi, Pol Potun liderlik etdiyi bu dövlət daxili nizamı ancaq öz “düşmənlərinin” kökdən məhviylə təmin edə bilərdi. Bunu anlamaq mümkündür...

Lakin, işin maraqlı yönü Qırmızı Kxmerlərin düşmən təyin etmə üsulu idi. Onlar ən əlaqəsiz əlamətlərə görə insanları “Burjua” sinfinə yazaraq qətl edirdilər. Bu təyin etmə üsulları o dərəcədə absurd hala gəlmişdi ki, gözlük taxmaq belə Komunizm düşmənliyi əlaməti idi və insanın qətli üçün yetərli əsas idi...

Bizim “Qırmızı Kxmerlərin” də bənzəri safsata əsaslı düşmən təsbit metodları vardır. Məsələn Əli adından sonra “aleyhissəlam” yazmaq, gözlük taxmaq kimidir. O anda “Burjua”, yəni Rafizi olduğun təsbit edilir və düşmənə layiq görülən əhkamlar sənə də layiq görülür...

Yaxud Osmanın Əlidən daha üstün olduğu haqda sual verilir və bu suala şablon xarici verilən hər cavab “Burjua”, yəni Rafizi olmanız üçün yetərlidir...
 

[Usuli]

Tək Sancma Fürsəti

 

Arıların bir kərə sancma haqqı var. Çünki arılar sancdıqdan sonra ölür. Çoxumuzun arılar haqqında məlumatı bu şəkildədir...

Lakin, işin biraz daha detalı var. Arı sancma səbəbilə ölməz! Arının iynəsini batırdığı səthlər iki qisimdir. Bəziləri batırılan iynənin geri çəkilməsinə uyğun şəkildə yumşaq, bəziləri iynəni tutacaq qədər sərtdir. Nəticədə əgər arı iynəsini çıxara bilməzsə, iynə köküylə bərabər qopur və arı vücudunda açılmış böyük yarayla çox yaşaya bilmir...

İnsanlara pislik edənlər də arılar kimidir. Əgər sancdıqları adam sərt xarakterli, insanları sinifləndirməyi bacaran biridirsə sancan insanın “kitabı bağlanar”... Yox pislik edəcəyi adam yumşaqdırsa, onu dəfələrlə sanca bilirlər...

Bu səbəblə insanlara pislik etməyi xarakter halına gətirənlər, kimi sancdıqlarına diqqət etməlidirlər... Çünki elələri var ki, onları sadəcə bir dəfə sanca bilərsiniz və bu sancma öz “kitabınızın bağlanmasıyla” nəticələnər... Onun üçün kimi sancacağınıza diqqət edin və “son şansınızı” dəyəcək bir şey üçün istifadə edin...

[Usuli]

Ad Paylama Təhlükəsi

 

Daha öncəki yazılarımda da dəfələrlə vurğulamışam. Bir çox dini məsələ isimlərdən  və hökmlərdən ibarətdir.

Məsələn birinə “kafir” ismi verilir və ardından kafirlərə aid əhkamlara tabe tutulur. Qız verilmir, cənazə namazı qılınmır, öldükdə bağışlanması üçün dua edilmir və bir çox başqa hökmlər...

Tamamilə eyni şəkildə birinə “Rafizi” adı verilir və ardından Rafizilərin küfrü haqqında “icmalar” nəql edilir. Hətta bu mövzuda tərəddüd edənlərin təkfiri müzakirəyə açılır. Dolayısıyla birisinə “Rafizi” adı verdiyiniz zaman, ona “kafir” adı vermiş kimi olursunuz. Rafizilik sadəcə bir keçid isimdir. Bu isimləndirmə üzərinə əhkamlar qurulur... Kafirlərə aid əhkamlar...

Əgər Rafizilər kafirdirsə və küfr əhkamına tabe tutulmalıdırlarsa, o zaman birinə Rafizi adı vermək təkfir etmək qədər təhlükəli bir məsələdir və başlarını papaq ölçüsündən böyük işlərə soxmağa adət etmiş kimsələrin, təkfirdən uzaq durmaları vacib olduğu kimi, bundan da uzaq durması vacibdir...

 

Ölkəmizdə bir insanın “Rafizi” sinfinə soxulması üçün bəzi məşhur ölçülər vardır. Əlinin və soyundan gələnlərin adının yanında “aleyhissəlam” demək, Muaviyəyə tən etmək, Əlini Osmandan və ya digər xəlifələrdən üstün saymaq və s.

Bütün bunların Rafizilik məzhəbinin təməllərindən olmadığı və insanın o məzhəbə nisbət edilməsi üçün çox yetərsiz, hətta əlaqəsiz olduğu aşkardır...

Bu ölçülərləri istifadə etdiyimiz zaman belə bir tabloya şahid oluruq: Əliyə “aleyhissəlam” demək Rafizilikdir, Rafizilər də kafirdir. Elə isə, Əliyə aleyhissəlam deyənin kəsdiyi yeyilməz, qız verilməz, öldükdə bağışlanması üçün dua edilməz... Düstura digər X ları da qoya bilərsiniz... Əlini Osmandan üstün tutmaq Rafizilikdir...

 

Nəticə etibarıyla, bir insanın Rafizi olması, Kafir əhkamına tabe tutulması fikrini doğuracaqsa, onu Rafizi olaraq isimləndirmək üçün yetərincə ciddi əsaslara dayanmanız lazımdır! Çünki, təcrübədə birinə Rafizi deməklə kafir demək arasında bir fərq yoxdur.

Birini əsassız yerə küfrə nisbət etməyin hökmü nədirsə, onu Rafiziliyə nisbət etmənin də hökmü eynidir...  İnsanları əsassızca təkfir edənlər, özləri o küfrə daha yaxındır…

[Usuli]

Yaxşılıqlarda Vacib və Müstəhəb Modellər

 

Bir çoxumuzun xəbərdar olduğu məşhur bir hədis vardır. Zubeyrlə başqa bir səhabə arasında xurma bağını sulama səbəbilə mübahisə yaranır. Hakim olaraq Peyğəmbərimizə müraciət edilir.

Peyğəmbərimiz öncə Zubeyrin baxçasını normal sulayıb, sonra suyu qonşusuna axıtmasına qərar verir. Lakin digər tərəf Peyğəmbəri ittiham edərək deyir: “Zubeyr sənin qohumun olduğu üçün belə qərar verdin”...

Allah Rəsulu qəzəblənərək, qərarını yeniləyir: Ey Zubeyr! Baxçanı tam bir şəkildə sula! Sonra suyu qonşuna ver!...

 

Gördüyümüz kimi, Allah Elçisi burada iki müxtəlif qərar vermişdir. İlk qərar sülh mərkəzlidir: Normal və ya minimal sulama və qonşuya ötürmə.

Lakin, haqqı artıqlamasıyla müdafiə edilən kimsə, Peyğəmbəri haqsızlıqla ittiham etdikdə, qərarını dəyişmiş, mücərrəd haqq mərkəzli bir qərar vermişdir: Maksimal sulama, sonra qonşuya ötürmə.

 

Bizlərin də sosyal həyatımızda insanlarla münasibətimiz mərhələlidir. Ətrafımızdakı bütün insanların öz siniflərinə görə minimal haqları vardır. Bunların ödənməsi və riayət edilməsi vacibdir. Lakin, işin müstəhəb bir mərhələsi də vardır.

İnsanlardan sadəcə az bir qismi, müstəhəb olan mərtəbədə bir davranışa layiqdir. Əksəriyyəti isə, ona artıqlamasıyla edilən yaxşılıqlara təşəkkür bir tərəfə, pisliklə cavab verər.

 

Bu səbəblə insanlarla davranışda ən gözəl model - Peyğəmbərimizin də etdiyi kimi - hər kəslə sinfinə uyğun münasibət qurmaq, ona görə davranmaqdır. Qeyd edilən hədisdə Peyğəmbərimiz öncə “müstəhəb modeli” seçmişdir. Daha sonra qarşıdakı insanın bu modelə layiq olmadığını görüncə “vacib modellə” kifayətlənmiş və beləcə o şəxsə sinfinə layiq olan bir şəkildə davranmışdır.

Yaxşılıqdan anlayanlara, artıqlamasıya yaxşılıq. Nankorlara isə minimal haqqlar...  
 

[Usuli]

Təcrübə və Bilgi Paylaşma Səviyyəsi

 

İnsanlığın əldə etdiyi tərəqqilərin böyük əksəriyyəti öncəki insanların təcrübəsi üzərinə qurulmuşdur. Başqalarının bilgi və təcrübəsindən faydalanaraq “hər şeyi sıfırdan başlamaq” kimi ağır bir yükdən qurtuluruq. Bu ümumilikdə belədir…

Lakin xüsusi olaraq, xalq və toplumların bilgi və təcrübə paylaşma səviyyəsi bir birindən çox fərqlənir...

Zənnimcə bilgi və təcrübə paylaşımının önəmini idrak etmiş və bunu reallaşdıran topluluqların ən gözəl örnəyi Ruslardır.
Sadəcə Youtube saytında insanların müxtəlif sahələrdə öz təcrübəsini paylaşdığı yüz minlərcə video mövcuddur. Bu təcrübələr hansısa telefon incələməsi (obzor), Birləşmiş Ərəb Əmirliklərində ev almaq üçün keçilən prosedur, Kambocadan Vyetnama quru yoluyla keçərkən viza alınma qaydaları, həbsxanalara hansı yeməklərin buraxıldığı, Amerikada avtomobil idarəsi üçün tələb edilən sənədlər və ağlınıza belə gəlməyəcək çoxsaylı və faydalı mövzulardadır. Bununla yanaşı adətən hər mənada çox səliqəli və tərtiblidir...

30 illik mücahidlərin təcrübələrini özüylə məzara apardığı İslam dünyası isə, bu sahədə ciddi boşluq içərisindədir…

Elə isə, bu bilgi və təcrübə paylaşımından faydalanmaqla yanaşı, işin özünü mənimsəməli və bu yüksək paylaşımçı modeli örnək almalıyıq…
 

[Usuli]

Banan Ətinin Dadı

 

Uşaqlıqda yay tətillərini kəndimizdə keçirərdim. O zamanlar Komunist düşüncənin hakim olduğu ölkəmizə banan ixrac edilməzdi. İstisnai bir hal olaraq həyatımda yediyim bir tək kal bananla öyünmə hissinə qapıldım və kənddəki uşaqlardan soruşdum: Aranızda banan yeyən olubmu? Uzun bir fasilədən sonra uşaqlardan sadəcə biri risk alaraq cavab verdi: “Mən yemişəm. Əti çox dadlı olur…”

 

Fiziki olaraq böyüdük… Ancaq bəzən sosyal şəbəkədə haqqımızda yazılan tənqidləri oxuduqda “əti dadlı olan banan” hekayəmin qəhrəmanını xatırlayıram…

Məsələn bizə tənqid yönləndirən səfehlərdən birinin işlətdiyi sözlər aşağıdakı kimi idi: “Onlar “Aqidətun Üsul” elmini bilmədikləri üçün xətalara yol verirlər…”

Adını başqa birindən xahiş edərək Ərəbcə yazdıran, xahiş etdiyi adamın da adını səhv yazdığı bu səfeh hələ də bilmir ki, iddia etdiyi adda, yəni “Aqidətun Üsul” adlı bir elm ümumiyyətlə mövcud deyil…

Eyni qəbildən olan başqa biri isə, öz “rəddiyəciyində” yazır: “Onlar Nəhv elmini bilmədikləri üçün Şəri terminlərlə tanış deyillər. Qarışdırıllar…”

Yəqin ki, üsul alimləri bu yazını görsəydilər, Nəhv elminin Şəri terminlərlə əlaqəsini kəşf edə bilmədikləri üçün dərin üzüntüyə qapılardılar…

Ey müsəlmanlar! Bilmədiyiniz işlər haqqında danışma adətinizdən əl çəkmədiyiniz müddətcə, düşəcəyiniz hal banan ətinin dadını tərifləyən uşağın halı olacaq… Özünüzü “dadlı banan əti” sindromundan qoruyun… 
 

[Usuli]

Yamama Ruhu və ya Kraldan Çox Kralçılıq

 

Bəlkə də zillətin və əziləmənin psixolojik izləridir... Mütəmadi olaraq kimlərəsə yaranmağa, İslami statusları sanki bir orden kimi kimlərinsə sinəsinə asmaq üçün çırpınırıq... Bəzən düşdüyümüz hallar kənardan kamera zarafatıymış, birazdan bitərcəkmiş kimi görsənir... Çünki etdiklərimiz həddindən artıq absurd olur...

O qədər absurd ki, əməllərimizin adı dəyişdirilmiş şəkli bir karikaturada işlənsəydi xeyli gülərdik... Gülər və güldüyümüz şeyləri başqa adla həyatımızda davam etmək üçün iş başına dönərdik... “Yaranma və yamama ruhumuzu” təmsili olaraq belə canladıra bilərik:

 

Filankəs vətən uğrunda yaralanıb...

- Qardaş sənin yerində olmağı hər birimiz istərdik. Cənnətə gedəcəyin qətidir...

- Mən Cənnət və Cəhənnəmin bu dünyada olduğuna inanıram. Axirət inancım yoxdur.

- Şşşş. Sən bilmirsən. Uzan! Allahım bizi bu şəhidin şəfaətindən məhrum eləmə...

 

Filankəs vəfat edib... Cənazəsini qılırıq...

- Allahım bu qulunu bağışla...

- Vəfat edən yoldaş Allah inanmırdı və cənazəsinin qılınmamasını istədi.

- Şşşş. Allahım bu qulunu Cənnətin ali mərtəbələrinə yerləşdir...

 

Filankəs Şəriət dövləti quracaq... Az qalıb

- Biz Dinə dayalı dövlət nizamını rədd edirik...

- Şşşş. Sən özün bilmirsən. Şəriəti sən gətirəcəksən...

- Bizim partiya ümumiyyətlə Din əsasını rədd edir. Bütün dinləri dövlət idarəsindən uzaqlaşdıraraq, hamısına eyni məsafədəyik.

- Şşşş. Allahım sənin qanunlarını yer üzünə hakim qılacaq bu quluna yardım et! Onu üstümüzdən əskik eləmə...

 

Ordunun real halını bildiyimiz halda, ordumuzda əsgərlərin camaat namazı qıldığı haqda saxta rəsmlər paylaşıb, altında dualar yazırıq. Evimizin arxa otağına İslami bir bayraq asa bilmədiyimiz halda, Qarabağda gedən döyüşlərdə Şuşaya tövhid bayrağı asmaqdan dəm vururuq…

Sadəcə özümüzü axmaq yerinə qoyur, yalan olduğunu bildiyimiz şeylər uğruna boğazımız yırtılarcasına bağırırıq.. Möhtərəmlər etməyin... eləməyin... Ölürüksə heç olmasa insan kimi, şərəfimizlə ölək... Dinimizi kimlərinsə ayaq altı xalçasına çevirmədən, Allahın və insanların nəzərində rəzil bir yamaq ustası olmadan...
 

[Muslih]

Firqələrin Siyasi Qütbləşməsi

 

Bu bir reallıqdır ki, İslam daxilindəki hər firqənin bir siyasi şəmsiyyəsi var. Ölkəmizdəki Şiələr İran, Həniflər Türkiyə, Sələfilər bir çoxu Səudiyyə, Şimalda yaşayan Sufilərin bir çoxu Kadırov azarkeşidir. Bəli! Məhz azarkeşi. Eynilə futbol azarkeşi olunduğu kimi...

Bu azarkeşlik müsəlmanları günü gündən ikili standartları çoxaltmağa, onurğa əyriliyinə vadar edir...

Məsələn İran Suriya münaqişəsində aktiv iştirak edir. Şiələrin tamamına yaxını İranın oradakı bütün zülmlərini dəstəkləyir. Digər firqələr isə, İranın bu siyasətini haqlı olaraq pisləyir. Ancaq eyni və ya bənzəri zülmlər məsələn Türkiyə tərəfindən edilərsə, Hənəfilər bunu cihad və qəhrəmanlıq olaraq təqdim etməyə çalışır... Şiələr isə, Türkiyənin Suriya siyasətini pisləyir...

Türkiyədə bir qrup satılmış saray alimi hansısa İslami bir konfrans keçirir, terrorla mücadilədən bəhs edirlər. Hənəfilər bunu böyük bir İslami çalışma kimi təqdim edirlər... Eyni satılmış qrup bənzəri bir konfransı Çeçenistanda keçirdikdə bu alimlərin satılmış, Kadırovun kukla olduğu yada düşür... Məsələn bu gün Əbu Bəkr Sifilin bu konfransı qınadığını və Kadırovu kuklalıqda ittiham etdiyini gördüm. Halbuki, təqribən bir il öncə İsmayıl Ağa heyəti Mahmud Əfəndi adıyla bilinən zatı Çeçenistana aparmaq, beləcə Kadırovu - Allahın lənəti üzərinə olsun - leqallaşdırmaq üçün böyük bir çalışma içərisindəydilər. Təbii ki, buna bəzi qurumlar xaric heç kim reaksiya vermədi... Reallaşsa belə nə İhsan, nə Sifil nə də başqa birisinin eyni tənqidləri Mahmud Əfəndiyə yönəldəcək cəsarət tapa biləcəklərini zənn etmirəm... Ən yaxşı halda ya susar, ya da “raina” formatında bir sətraltı mesaj verərdilər…

Yaxud bir neçə ay öncə guya İslam Ordusu adıyla qurulan qurum. Hər birimiz bu qurumun satılmış kimsələrdən və quru adlardan ibarət olduğunu çox gözəl bilirik. Ancaq eyni Sifil bu orduya böyük ümidlər bəslədiyi haqda tviter mesajı dərc etmişdi. Çünki, bu işin koordinasiyası Türklərin əlində idi... Eyni formal ordunu Kadırov qursaydı “satqınlar ordusu” adını alacağından heç bir şübhəm yoxdur...

Misalları çoxaltmaq mümkündür və zaman keçdikcə özünüz də bu kimi ikili standartlarla çox qarşılaşacaqsınız.

Hədəfi Allahın rızası olan bir toplum, heç bir Siyasi gücün azarkeşi ola bilməz! Çünki, bir gün doğru addım atan güc, sabah yanlış addım atacaq və siz onu alqışlayacaqsınız. Haqq istəyən hər kəsin sadəcə bir kriteriyası olmalıdır: Rəbbim bu işdən razıdırmı? Əgər razı deyilsə bunu edən istər İran olsun, istər Türkiyə bu iyrəncliklər rədd edilməlidir.

Bu, uca Allahın bizə əmr etdiyi təməl “Ədalət” prinsipinin gərəyidir!

Həqiqət isə bundan ibarətdir ki, nə İran, nə Türkiyə, nə Ərəb dövlətləri, nə də adı çəkilənlərdən digərləri müsəlmanların məsləhəti üçün deyil, sadəcə öz siyasi maraqları üçün çalışır və bu uğurda keçməyəcəkləri heç bir sərhəd yoxdur!

İslam alimləri zənn edilən kimsələrin bir çoxu dünya malı üçün imza atamayacaqları heç bir münkərin qalmadığı xainlərdən ibarətdir! Ali Cifri, Əli Cümə kimi şərəfsizlər Çeçenistanda satılmış olduqları kimi, Türkiyədə gəldikləri zaman da şərəfsizdirlər... Məkan dəyişikliyi bu ləkəni qaldırmaz… Elə isə, önlərinə qaçıb, iki əlli görüşməmək lazımdır...

 

[Usuli]

İstanbul Xanlığı və ya Ölkəmizin İstanbuldakı Qara Üzü

 

Dünyanın ən böyük meqapolislərindən biri İstanbuldur. Kosmosa peyk göndərən, formula və digər idman yarışlarının təşkilatçısı olan qüdrətli dövlətimizin bu meqapolisdə böyük, iki mərtəbəli bir konsulluğunun olmaması bizə yaraşardımı? Əlbətdə yox...

Lakin, binanın böyüklüyünə aldanıb, vətəndaşa xidmət etdiklərini düşünməyin. İstanbulun ən bahalı rayonundakı bu xanlıqda vətəndaşa xidmət üçün ayrılmış 8 m² lik, kiçik bir otaq var… Binanın geri qalan qismi ölkəmizi təmsil edən möhtərəm konsulumuzun dövlət əhəmiyyətli işləri üçün ayrılıb…

Olar ki, bir gün bu xanlığa işiniz düşər deyə, başdan biraz tərtibli yazım… Öncə konsulluğumuzu tapıb, ora getməlisiniz. Bəli məhz getməlisiniz… Çünki, hansısa məlumat almaq üçün edəcəyiniz zənglər üçün iki ehtimal var… 80 % telefona kimsə baxmayacaq, yaxud da “hal hazırda məlumat vermə saatı deyil” cavabını alacaqsınız…

Konsulluğumuzun yerləşdiyi Akadlar rayonunda ictimai nəqliyyat seyrək olduğu üçün, bir nöqtədən sonra taksi xidmətindən istifadə etməli olacaqsınız.

 

Nəhayət konsulluğa gəldiniz və önündə heç kimin olmadığı ana qapılara yönəldiniz. Hətta qapıda növbə olmadığı üçün gözlərinizə inanmadınız. Tam o anda, sizə yaxınlaşan Türk polisi bu qapının sadəcə möhtərəm konsulun girişi üçün olduğunu, vətəndaşların isə, arxadakı kiçik qapıdan qəbul edildiyini bildirəcək.

Konsulluğun arxa qapısına yaxınlaşdıqda vətəndaşa təqdim edilən “retro” xidməti gözlərinizi dolduracaq, sizi keçmişə aparacaq. Həbsxana qapısına bənzəyən kiçik qapının arxasında qadınlı, uşaqlı bir izdiham və qapıya yapışdırılmış bir dəftər vərəqi… Eynilə 1998 ildəki pasport növbələri kimi…

Sadəcə məlumat almaq istəsəniz belə, bunun üçün nə lövhə, nə məlumat pəncərəsi yoxdur. Telefon isə… Növbəyə durmaq, saatlarınızı itirmək qaçınılmazdır. 

Adınızı siyahıya yazdırıb çöldə Günəşin və ya yağışın altında saatlarla gözləyəcəksiniz. Əgər bəxtiniz gətirərsə o gün konsulluğa daxil ola biləcəksiniz. Bəxtiniz gətirməyə də bilər… Çünki, gərgin işdən yorulan konsulluq əməkdaşları, saat 13:00 da toplu şəkildə 2 saatlıq nahar fasiləsinə çəkiləcək…

Dəmir qapının arxasında sizi rəsmi uniformalı bir və ya iki əməkdaş gözləyir. Konsulluğumuzda bu mühafizə xidməti yenidir. Ölkə büdcəsinin “qənaət” rejiminə keçməsi münasibətilə konsulluğa 5 yeni mühafizəçi verilib…

Bu mühafizəçilərin təyinatı konsulluğumuzun təhlükəsizliyini təmin etməkdir. Üzərlərində dəyənək belə olmayan bu mühafizəçilər, öncə diqqətli bir şəkildə pasportunuzu incələyəcəklər. Bəli! Məhz pasportunuz. Ancaq kimsə başını qaldırıb pasportun sizə aidliyini yoxlamayacaq. Küçədən tapdığınız bir pasportla içəri heç çəkinmədən daxil ola bilərsiniz... Bütün incələmələrə rağmən pasport bilgiləriniz heç bir yerə qeyd edilməyəcək. Əgər bu pasport bilgiləri axtarışda olanları yaxalamaq və ya sonradan hansısa hücumun izini təqib üçün qeyd edilmirsə, pasport yoxlamasının mənası nədir? Yəqin ki, konsulluq öz mühafizəçilərinin hafizəsinə güvənir…
 

Konsulluqdakı təhlükəsizlik “tədbirləri” sadəcə bununla bitmir. Məsələn gözləmə otağında mobil telefonla danışmaq qadağandır. Çünki, siz mobil telefonla danışaraq hansısa hücumda rol ala biləriniz. Əgər belə planınız varsa, vatsap kimi vasitələrdən istifadə edin… Qadağa sadəcə danışığa aiddir…

Onsuzda hücum etmək fikriniz olsa belə, xidmət göstərən məmur 4 sm qalınlığı olan bir şüşənin arxasındadır (bu cür şüşələr ağır silahlara belə tab gətirir və qiymətləri çox bahalıdır). Yox mütləq məmurun olduğu otağa girməlisinizsə, bunun daha sadə yolu var. Otağa giriş üçün 1 mt solda həmişə açıq olan plastik bir qapı var… Bəli, kosmosa peyk göndərəcək qüdrətli ölkənin konsulluğunu qorumaq üçün kiber yaddaşlı mühafizəçilər və zirehli şüşə qaçınılmazdır.

Ana xəttdən biraz yayınmalı olsaq da, bu formal təhlükəsizlik tədbirlərinə toxunmadan keçə bilmədim…

 

Nəhayət növbəniz çatdı… Sizi masalarda oturmuş məmurların qarşılayacağını düşünürsüzsə yanılırsınız. Bura stratejik bir idarədir. Bu səbəblə vətəndaşa xidmət edən sadəcə bir məmur var və o məmurla sadəcə zirehli şüşənin arxasından, mikrofonla danışa bilərsiz. Çox zaman məmur mikrafonun düyməsinə basma lüzumu hiss etmədiyi üçün dəfələrlə “necə?” sualını verməli olarsınız… Təbii ki, mikrafondan çıxan səsi otaqdakı hər kəs eşidir və özünüzü səhnədəki kimi hiss edirsiniz... Ən özəl məsələlərinizi belə otaqdakı hər kəslə paylaşmış olursunuz...

 

Nə qədər hazırlıqlı gəlsəniz də, öncədən məlumat almadığınız üçün hansısa sənədiniz əskik olacaq. Ən yaxşı halda hansısa sənədin ksero nüsxəsi istənəcək. Lakin, ölkədəki iqtisadi böhran heç kimə gizli deyil. Bu səbəblə konsulluq daxilində sənədləri nüsxələşdirmək üçün heç bir avadanlıq alına bilmir. Bütün sənədlərin nüsxəsiylə getsəniz belə, xidmət üçün rüsum ödəməli olacaqsınız. Bunun üçün konsulluğu tərk edib, yaxınlıqdakı bank şöbəsinə getməlisiniz. Çünki, konsulluğumuz hələ vəznə sistemilə tanış deyil.

Ödəmə demişkən, Azəbaycanda bir neçə manat olan sadə bir mülki vəkalət üçün İstanbulda təqribən 150 manat ödəyirsiniz. Minimum əmək haqqının 105 manat olduğu ölkənin vətəndaşı olaraq bu pulu ödəməlisiniz. Ümid edirəm ki, bu rüsumlar heç olmasa rəsmidir… Müqayisə üçün, məsələn Tacikistan konsulluğunda eyni xidmətlər standart olaraq 5 dollardır...

 

Bank şöbəsinə gəldiniz. Konsulluğun hesabına pul yatırmaq üçün sizdən həm pasport, həm Türkiyədə yaşayış izni tələb ediləcək. Əgər pasportunuz üzərinizdə deyilsə və ya Türkiyədə qısa müddətlik olduğunuz üçün yaşayış izni almamısınızsa, geriyə bir variant qalır. Tanışınız olan bir Türk vətəndaşının sizin yerinizə pul ödəməsi. Əgər sizə bu mövzuda yardım edəcək bir Türk tanışınız yoxdursa nə edəcəksiniz? Bir Türklə tanış olmağa çalışın… Çünki, başqa yolunuz yoxdur… Və bütün bu “karuselin” tək səbəbi, konsulluq daxilində vəznənin olmamasıdır…

 

Bank çekini aldıqdan sonra, yenidən konsulluğa qayıtmalı və yenidən növbə gözləməlisiniz… Nəhayət Bank çekini təqdim etdiniz. Əgər Azərbaycandan hansısa sənəd, məsələn “subaylıq və ya məhkumluq arayışı” tələb edirsinizsə, sizə bir ay sonra yaxınlaşmanız söylənəcək. Bir ay sonra yaxınlaşıb yenə eyni növbələri gözlədikdən sonra, bir həftə sonra gəlməniz istənəcək. Bir neçə həftə də döndükdən sonra təqribən 2 ay sonra istədiyiniz sənədi ala biləcəksiniz. Qloballaşan dünyada iki qonşu ölkə arasında adi bir sənədin 2 aya gəlməsi böyük bir rəzalətdir… Müqayisə üçün deyim ki, bizdən çox geridə qalan və Türkiyədən bizə nisbətdə hər baxımdan uzaq olan Tacikistan səfirliyi bu cür sənədləri bir həftə içində hazır edir…

Əgər vəkalət tərzi bir sənəd alacaqsınızsa, sənədinizə sadəcə bir qol çəkiləcəksə, bunun üçün ertəsi gün bir daha gəlməli və 15:00 – 16:00 arası konsulluğa girə bilməlisiz… Olmadımı? Səhəri gün yenə yoxlayın. Konsulluğumuzda "get sabah gəl" formatında yoxlamalara heç bir məhdudiyyət yoxdur…

 

Konsulluğun hansısa işçisindən şikayət etmək istəyirsiz? İşçilərdən heç biri yaxasında vəsiqə daşımır. Əgər XİN nə bir şikayət məktubu göndərəcəksinizsə, məktuba “hündürboy, qara oğlan var” deyə başlayacaqsınız…

Eyni davranış sadəcə “özümüzünkülərə” yönəlik deyil. Biz onsuz da alışmışıq… Viza almaq üçün konsulluğa müraciət edən xarici ölkə vətəndaşlarına da eyni cür davranılır… Beləcə ölkəmiz ölkə xaricində də layqincə tanıdılır…Olduğu kimi… Bizdə ayrı seçkilik yoxdur.

“Rövşən Lənkəranskinin” saxta sənədlərini gecəylə hazırlayan konsulluğumuz, sadə vətəndaşların arayışlarını 2 aya gətirirsə, bizdə heç bir ayrı seçkilik yoxdur…
 

[Usuli]

Zirvədə Qala Bilmək

 

Zirvəyə doğru dırmanmaq çətindir. Zirvədən aşağı yuvarlanmaq isə çox asandır. Bunun üçün ayağınızın büdrəməsi yetərlidir. Adətən uzun müddətə çıxdığınız bir zirvədən aşağı yuvarlanmaq üçün ayağınızın bir dəfə büdrəməsi yetərlidir.

İnsani münasibətlər də belədir. Ciddi insanların yanında ucalmaq zirvəyə çıxmaq kimi çətinlik və zəhmətdən keçir. Lakin sahib olduğunuz sinifdən aşağı yuvarlanmanız üçün bəzən bir tək səhv etməniz yetərli olur... Eynilə büdrəyib, hündür bir yerdən anidən aşağı yuvarlanmaq kimi... Dəyər, çətinliklə qazanılıb, asanlıqla itirilən bir şeydir. Çətinliklə qazanılan şeylər qorunmağa daha layiqdir…

[Usuli]

Tabiunun Ədaləti

 

Əgər bir kimsə “Səhabə Ədaləti” Nəzəriyyəsinin bir bənzəri olaraq “Tabiunun hamısı adildir” deyərsə, bu söz hamı tərəfindən absurd olaraq qarşılanar... Halbuki, Tabiun təbəqəsinin hamısının adil olduğunu iddia etmək, Səhabə təbəqəsinin adilliyi fikrinə nisbətdə daha tutarlıdır...

Belə ki, uca Allah Qurani Kərimdə zahirən Səhabə dediyimiz kimsələrin içində münafiqlərin, qəlbi xəstələrin və bənzəri kimsələrin olduğunu açıq şəkildə xəbər vermişdir. Eyni zamanda onlardan bəzilərini Peyğəmbərin belə tanımadığını bildirmişdir. Bizlər isə, bu sinifdən Peyğəmbərin tanıdığı kimsələrin belə bir çoxunu tanımırıq... Elm tələbələrin bir çoxundan üç münafiq adı zikr etmələrini tələb etsəniz buna şahid olarsınız...

 

Xəbər verən, qəlbləri bilən uca Allah, xəbərin verildiyi yer isə ən möhkəm qaynaq olan Allahın Kitabı...

Lakin, Tabiun təbəqəsində münafiqlərin, qəlbi xəstələrin varlığı haqqında bənzəri səviyyədə bir qaynağımız yoxdur.

Elə isə, Tabiunun təbəqəsinin ədalətini iddia etmək, Səhabə təbəqəsinin ədaləti fikrinə nisbətdə daha tutarlıdır... Eyni şəkildə Səhabə təbəqəsinin ədalətini iddia etmək, Tabiun təbəqəsinin ədaləti iddiasından daha tutarsızdır... 

[Usuli]

Mənfəət Süvariləri

 

Kitab və Sünnəti diqqətlə incələyən kimsə belə bir tabloya şahid olar: İnsanlar İslamı sadəcə Axirəti qazanmaq üçün seçmirlər. Onları İslam şəmsiyyəsi altına girməyə vadar edən başqa - qeyri səmimi səbəblər də var. Bu səbəblərin əsasınını “qısqanclıq”, “qorxu” və “mənfəət” kimi motivlər təşkil edir...

Haqqında danışdığımız proses Peyğəmbərimizin zamanında başlamışdı... Sürüsünü mənimsəmək üçün dostunu öldürən, kiminləsə şəxsi haqq hesabını İslam üzərindən çürütməyə çalışan, Müsəlmanların güclənib onu əzəcəyindən qorxan... Belələri zamanla zahirən İslamı qəbul etdilər... Müəyyən mənfəətlər üçün İslama daxil olan münafiqlər və qəlbi xəstələr Daxili səhnədə yetərincə problemə səbəb olurdular. Lakin, Peyğəmbərin sağlığında onlara qarşı “Ey Nəbi! Kafir və Münafiqlərlə cihad et” ayəsi gərəyi kompleks bir mübarizə aparılırdı...

 

Bizlər də bu gün eyni problemlə qarşı qarşıyayıq. Lakin, günümüz insanını nifaqa vadar edən səbəb, bizdən qorxmaları deyil. Əsas motiv mənfəətdir...

Kimsə onu məhəllədə qoruyacaq dostlara möhtacdır... İdmançı əxilərin arasına daxil olur... onların gözündə özünü yaxşı müsəlman qardaş kimi göstərir... övrət yerləri açıq halda çəkdirib FB yə yüklədikləri şəkillərə “like” atır... Bütün bunlar tək hədəfə xidmət edir: Sabah kiminləsə “söhbəti düşdükdə” əxilərin dəstəyini almaq...

Hansısa qız ailə qura bilmir... yaşı ötür... “Uxti” olmağa qərar verir... Başa örtülmüş yarımçıq bir yaylıq və yarımçıq Rusdilli Dini aksent... “Subanallax”, “Alhamdulillax”... Müsəlmanlar arasında qadın qıtlığını nəzərə alsaq, belələri üçün məqsədlərini reallaşdırmaq heç də çətin olmur...

Məscidin yaxınlığında dükanı olan, alveri getməyən kimsə bir anda hidayətə gəlir... Azacıq saqqal... Biraz dini terminlər... Sübh namazı xaric (!) digər namazlarda camaat...

Azacıq oxuma yazma və ya dilli dilavərlik var... Misirə 3 aylıq kurs üçün gedib, qayıtdıqda özünü əsrin mücəddidi kimi təqdim edir... Başındakı üç beş cahilin övladlarının boğazından kəsdiyi pullarla özünə VİP həyat qurur...

Maddi vəziyyət pisdi... Emosional bir hekayə... Biraz Dini jarqon... və “Sədəqə Kanalına” düşür... Misalları çoxaltmaq mümkündür...

Bu axımların içində ən güclüsü və çoxsaylısı, “Sədəqə Ovçularıdır”... Toplumu diqqətli bir şəkildə incələyən kimsə, onların təhlükəsinin fərqinə varar... Bu ovçular o qədər çoxsaylıdır ki, ölkəmizdəki İslam toplumu üçün ciddi bir təhlükə təşkil edirlər... Bəlkə də bir müddət sonra İslamı artıq onlar təmsil edəcək və yeni dəvət edilənlər məhz onların “sağacağı” tiplərdən seçiləcək ...

 

Bu yazımda problemi eninə boyuna müzakirə etməyi deyil, sadəcə “Mənfəət Ovçuları” sinfinin təhlükəsinə diqqət çəkməyi hədəfləyirəm. Bunu bir həyəcan təbili olaraq qəbul edin...

Səmimilərlə saxtakarların yolu hər zaman kəsişər və əgər lazımi tədbirlər alınmazsa, İslamın bayraqdarlığı saxtakarların əlinə keçər... O bayrağın “Mənfəət Ovçularının” əlinə keçməsi isə, İslama ən böyük zərbədir...
 

[Usuli]

Ekspress Hocalarımız

 

Yəqinki bir çoxunuzun qarşısına çıxıb... Hansısa hoca öz sosyal medya səhifəsində bir iki rəsim paylaşaraq yazır: “Ankaraya getdik. Ordakı müsəlmanlarla problemləri və həllini müzakirə etdik”...

Beləcə Türkiyənin 81 rayonu 3 ayda gəzilir və bütün rayonlarda 2 saatlıq konfransda problemlər həm təsbit, həm də həll edilir...

 

İslami çalışma təcrübəsinə sahib olan hər kəs anlayır ki, bir bölgədəki problemlərin həlli bir tərəfə, onların təsbiti üçün belə aylar, illər sərf edilməlidir...

Şəxsi təcrübəmdən bir örnək verim. Bir çox ölkədən jurnalist, vəkil və başqa ixtisaslara sahib olan necə deyərlər “üst sinif – təhsilli” müsəlmanların toplandığı bir məclisə dəvət edildim. Hər biri 3 saatdan ibarət olan 5 oturumda ən bəsit problemlərin təsbiti bir yana, müzakirə mövzusu belə seçilə bilmədi...

 

Gəlin hər şeyi öz adıyla adlandıraq! Bu kimi 2 saatlıq toplantılar sadə ziyarətləşmələr, hal əhval tutma məclisləridir... Əsla problem təsbiti və ya həlli yeri deyil…

Onsuzda hər sahədə özümüzü yetərincə aldadırıq... Sabah namazında bir gəncin olmadığı məscidlərin mömin nəsil yetişdirdiyi, Qüdsü fəth edəcək ordunun İstanbuldan çıxmaq üzrə olduğu və daha çox yalanlarla özümüzü aldadırıq... Və bu “özünü aldatma” tendensiyasıyla ciddi bir mübarizəyə ehtiyac var... Lakin, öncə aldadıldığımızın fərqinə vara bilməliyik...
 

[Muslih]

İmamın Bidətçi Balası

 

Əbu Bəkr Sifilin Abdullah bin Əhməd haqqında irəli sürdüyü bidətçilik ittihamlarıyla razıyam və mövqeyini anlayıram... Ancaq anlamadığım bir nöqtə var... Abdullahın bütün elmi potensialı "atam belə dedi", "atam təhdis etdi" kimi sözlərdən ibarətdir... Bundan artıq iki sətir yazmaqdan aciz bir naqildir... Atasının ksero nüsxəsidir.

 

Dolayısıyla atası və oğlu haqqında veriləcək hökm eyni, hətta atasına veriləcək hökmün daha qatı olması lazımdır.

Bu prizmadan baxdıqda "İmam Əhməd bin Hənbəlin oğlu Bidətçi Abdullah" məzmunlu sözlər ikili standart göstəricisindən başqa bir şey deyil...

Eyni etiqadda olan iki kimsənin biri imam, digəri bidətçi ola bilməz!

Ya ikisi də imam, ya ikisi də bidətçidir...

 

Toplum olaraq ikili standartlara alışmış olsaq da, "Allah Hüseyni şəhid edib, Mədinəni xaraba qoyan Yezidə lənət, onu zorla hakimiyyətə gətirən atasına isə qəni qəni rəhmət etsin" sözlərinə əl çalsaq da, yenə bir xatırlatmaq istədim...
 

[Usuli]

Savab Vəd Edilməməsinin Sevinci

 

Oxunan hədislərin hər hərfinə on savab vəd edilməməsi zənnimcə Ümmət üçün təcrübədə çox faydalı olmuşdur.

Əks halda, Müsəlmanların içərisində çox sayda “Quran tutuquşuları” olduğu kimi, “Sünnət tutuquşuları” da meydana çıxardı. Ömrünün əlli ilini Quran oxumaqla keçirib, Allahın ondan nə tələb etdiyi haqda heç bir anlayışı olmadan vəfat edən tutuquşular…

Əks halda, hərfləri birləşdirib sözlər, sözləri birləşdirib cümlələr halına gətirərək, orada bizim üçün mirvari kimi düzülmüş hikmətləri görmək yerinə, Quranı hərf hərf parçalayıb mənasız və faydasız hala gətirdiyimiz kimi, Sünnəti də bu hala salardıq… Bu səbəblə oxunan hədislərin hər hərfinə savab vəd edilmədiyinə sevinməliyik…

[Usuli]

Bir Nemət Olaraq İŞİD

 

Başlıq sizi təəccübləndirdimi? Normaldır. Çünki, İŞİD daha çox bir bəla olaraq müzakirə edilə bilər. Əslən elədir. Lakin, hər problemin bir də müsbət yönü vardır. Yaşanan problemlər təcrübə bazası olaraq görülər və nəticələr çıxarılıb, tədbirlər alınarsa, problemlər bir yönüylə nemət olar.

Qərbdə mövcud olan çox saylı Stratejik Araşdırma Mərkəzləri/İnstutları üçün İŞİD çox böyük təcrübə bazası oldu. İŞİD İslam dünyasının böyük boşluqlarını, vurulacaq və istifadə ediləcək yönlərini bütün çılpaqlığıyla ortaya qoydu. Bu mərkəzlər təqribən beş illik gedişatı dərin analiz edərək, özləri üçün önəmli faydalar çıxardılar.

Məsələn anlaşıldı ki, Müsəlmanlar içərisində işlərin mahiyyətinə baxmadan quru şüarların ardınca gedəcək on minlərcə insan vardır.

Anlaşıldı ki, Müsəlmanların bir birini Allaha yaxınlaşmaq üçün sevinclə öldürülmələrini təmin edəcək ən uyğun fikirlər Nəcd əhlinin fikirləridir və bu fikirlərin İslam dünyasında yayılması üçün pul kisəsinin ağzı geniş açılmalıdır.

Anlaşıldı ki, bir kuklanın Qureyşdən olduğuna diqqət çəkərək, ona beyət toplayıb, yer üzündəki digər müsəlmanların, xüsusilə mücahidlərin kütləvi şəkildə öldürülməsini İslami cəhətdən əsaslı göstərmək olar və bu zaman müsəlmanlar öz qardaşlarını xüsusi həzzlə öldürərlər.

Anlaşıldı ki, vizual reklamların, qara rəngli bayraq və qaraya boyanmış formal məhkəmə binalarının günümüz Müsəlmanları üzərindəki təsiri, əlindəki almazları verərək aldığı Cola qapağının Aborigenlər üzərindəki təsiri kimidir...

Anlaşıldı, Anlaşıldı, Anlaşıldı... Lakin, düşmənlərimiz tərəfindən incələndi, nəticələr çıxarıldı və anlaşıldı. Söz yox ki, çıxarılan bu nəticələr çox qısa müddət sonra İslam dünyasının maddi və mənəvi kölələşdirilməsi prosesində ən uğurlu şəkildə istifadə ediləcək...

 

Bəs İslam dünyası İŞİD klounadasından təcrübə olaraq istifadə edə bildimi? Nəticələr çıxarılıb, zəif yerlərimizi təsbit edə bildikmi? Bu zəif nöqtələrin möhkəmləndirilməsi mövzusunda addımlar atıldımı? Yoxsa Ümmət on il sonra çıxacaq NEO İŞİD in qucağına qaçacaq şəkildə tərk edildi?

Fərdi istisnalar və sonradan yazılmış – “arxadan atılan daş” deyə biləcəyimiz “Xilafət” kitabçaları xaric, Ümmət çapında bu barədə heç bir çalışma olmadı. Halbuki, İŞİD örnəyi İslam dünyası üçün əvəz edilməz bir təcrübə bazası ola bilərdi. Bu təcrübədən çox önəmli faydalar çıxarıla bilər, edilən xətalar, zəif nöqtələr təsbit edilib, gələcəyə yönəlik tədbirlər alına bilərdi...

Xülasə, Ümmət “İŞİD in Bizə Qazandırdıqları”  məzmunlu bir çalışmaya möhtacdır və bu təcrübənin qaçırılması cinayətdir. Caniləri öncəliklə alimlər, elm tələbələri olan bir cinayət! Allahın əmanətini üzərinə götürüb, əmanətə xəyanət edən elm adamları...

Həmçinin uca Allahın “Gəzin! Dolaşın! Sizdən öncəkilərin aqibətini görün!” əmrinə müxalifət edərək, bizdən öncəkilər bir yana, müasirlərimizin aqibətindən dərs çıxarmağı tərk edərək, Allahın əmrini topluca tərk edən biz Müsəlmanlar…

Məhz bu səbəblə, gəzib dolaşıb aqibətləri incələyən Qərbin İslam dünyasına hökm etməsi qaçınılmazdır…
 

[Usuli]

Buynuzu Qulağını Keçənlərə

 

Səhabələrin bəzilərini fisqə nisbət edən kimsələrdən təbərrü edənlər gərək öncə Allahdan təbərri etsinlər...

Adəmin səhabəsi Qabilin fasiqliyini Quranda zikr etdiyi üçün…

Yaqubun səhabələri olan oğlanlarının fasiqliyini Quranda zikr etdiyi üçün…

Musanın əshabının buzova ibadətə döndüyünü zikr etdiyi üçün...

Ən önəmlisi isə, Quranın bir çox ayəsində Peyğəmbər səhabəsindən bəzilərini müxtəlif günahlara, qəlb xəstəliklərinə və nifaqa nisbət etdiyi üçün. “Bir fasiq sizə xəbər gətirərsə…” ayəsiylə bu adı bəzi səhabələr üçün qanuniləşdirdiyi üçün…

Qurduğunuz Dinin ilk inkarçısı uca Allahdırsa, tərs istiqamətdəsiniz...

[Usuli]

Baş Örtüsü və Hicab Mübarizəsi – Yaxud Baş Örtüsünün Hicaba Qələbəsi

 

Baş Örtüsü və Hicab… Bu iki sözü öz aramızda istilah kimi təsis etsəydik, mən bu istilahları belə tərif edərdim:

Baş Örtülü – Başını örtdüyü halda, bədəninin daha cazib hissələrini örtməyən, İslamın digər hökmlərinə əməl etməyən, müsəlman qadın.

Hicablı – Başını və Allahın örtülməsini tələb etdiyi hər yerini örtən, İslamın digər hökmlərinə də gücü nisbətində əməl edən müsəlman qadın.

 

Ölkəmizdəki müsəlmanlara bu iki istilahı özlərinin və xalqın örfünə yerləşdirmələrini tövsiyə edərdim. Beləcə, həqiqi hicablı xanımların hörməti qorunar, baş örtülülərin qeyri ciddi sinfə aid olduğu anlaşılar və İslama vurduqları ləkələr effektini qismən itirər.

 

Bu müqəddimədən sonra, xüsusilə Türkiyə ictimai həyatında tez tez müşahidə etdiyimiz “baş örtüsü mübarizəsin”dən danışmaq istərdim.

İlk başda “Hicab mübarizəsi” olaraq başlayan bu hərəkat, zamanla bizim istilahda qəsd etdiyimiz mənada bir “baş örtüsü mübarizəsinə” çevrildi. Hicabla Universitetdə təhsil almaq adı altında başlayan bu mübarizə, baş örtüsüylə bütün işlərə və sahələrə girə bilmə sərxoşluğuna döndü...

Polisdə işləyən “müsəlman” qadınlar artıq baş örtüsü taxa biləcək... və beləcə gecə aparılan patrul xidmətində naməhrəm kişilərlərlə tək qalacaqlar...

Baş örtülü “müsəlman” qadınlar artıq Hərbi məktəblərdə kişilərlə bərabər oxuyacaq, bir çox yerdə xidmət gərəyi naməhrəmlərlə gecələyəcəklər...

Baş örtülü “müsəlman” qadınlar vucuda tam yapışmış formalarla, beynəlxalq idman yarışlarına qatılıb, izləyiciləri öz vücud relyeflərinin rəngarəngliyilə əyləndirə biləcəklər...

Digər tərəfdən baş örtülülər artıq, əyləncə, evlənmə, moda və bənzəri programların reytinqli qonaqlarına çevriliblər...

 

Bəli, “baş örtüsü mübarizəsin”də qələbə çaldıq... Artıq baş örtüsüylə girə bilməyəcəyimiz bir yer/sahə yoxdur... Bu gedişlə “filan ölkədə fahişələrin baş örtülü xidmət vermələri leqallaşdı” məzmunlu xəbərlərlə öyünəsi olacayıq... Yeri gəlmişkən, Türkiyədə bu sahə artıq qeyri leqal şəkildə formalaşıb və baş örtülü xidmət göstərən eskort qız elanları günlük qəzetlərdə dərc edilir... Məgər zəfərin zirvəsi bu deyimli?

 

Baş örtüsü savaşı böyük bir savaşdı və qələbəylə nəticələndi. Lakin, “Şəri konteksdən qoparılmamış hicab mübarizəsində”, olduğumuz yerdə, hətta ondan daha geridəyik… Halbuki, bizlər Müsəlman olaraq həm hicab uğruna, həm də baş örtüsüylə, iki cəbhədə savaşmaqla mükəlləfik!
 

[Usuli]

Əhli Quran və Əhli Hədis

 

Xavaric adlanan firqə haqqında demək olar ki, hamımızın məlumatı var. Bu firqənin dinə yanaşma metodunun əslini Qurani Kərim təşkil edir. Başqa sözlə Qurana ən sıx sarılan firqələrdən biri məhz Xaricilərdir. Xavariclər – Əhli Qurandır.

Lakin, əzbərlədikləri, hər gün oxuduqları Quranın mənasını anlamaqdan uzaq idilər. Bu səbəblə mücərrəd Quran hafizliyi onlara heç bir fayda vermədi. Çünki, “anlama” rüknündən məhrum idilər.

 

Özünü Əhli Hədis adlandıran firqənin də halı bundan çox uzaq deyil. Onlar da eyni şəkildə Hədis hifziylə məşğuldurlar. Lakin, böyük əksəriyyəti daşıdıqları məlumatı tənqih etməkdən, bir araya gətirib, təhlildən keçirməkdən, bu bilgiləri dinin təməl prinsipləri işığında anlamaqdan məhrumdurlar. “Anlama” rüknü olmadıqdan sonra mücərrəd Hədis hafizliyi insana heç bir şey qazandırmaz. 
 

[Usuli]

İblisin Vəkilləri

 

Əməvi cinayətləri və bəzi alimlərin bu cinayətləri müdafiə etmə üslubu çox orijinaldır. Allah Rəsulu birinə bəddua edir, onlar bu bədduanı makiyajlayıb əslində böyük bir fəzilət və axirətdə üstün dərəcə olaraq göstərirlər.

Allah Rəsulu birinə bəddua edir. Onlar bu bədduanın necə böyük fəzilət olduğu haqda elə ustalıqla danışırlar ki, insanın “kaş Peyğəmbər o bədduanı mənə edəydi” deyəsi gəlir…

Allah Rəsulu birinə lənət oxuyur, onu sürgünə göndərir, onlar bu lənətin həqiqətdə fəzilət olduğunu elə ustalıqla izah edirlər ki, insan öz ağlından şübhə edir… Bu “fəzilət” elə qələmə verilir ki, insanın “kaş o zaman yaşasaydım, Allah Elçisi mənə də lənət oxusaydı” deyəsi gəlir… İnsan digər bir tərəfdən Peyğəmbər tərəfindən lənətlənməyən səhabələr üçün üzülür. Niyə üzülməsin? Axı onlar belə bir “fəziləti” əldən qaçırıblar…

Bəli! Bəzi alimlərimizin bu vəkillik bacarığı çox üst səviyyədədir. Tam mənasıyla bu sahənin kadrlarıdır! O qədər önəmli kadrlardır ki, bizdən sonra Kitab ensəydi, bizim Kitabda Yəhudilər zikr edildiyi şəkildə, mütləq o Kitabda zikr edilərdilər…

Əminəm ki, belələrinə İblisi təmizə çıxarma işi tapşırılsaydı, asanlıqla onun məxluqa səcdədən imtina etmiş ən böyük muvahhid olduğunu isbatlayardılar! Bu əminliyin səbəbi var! Çünki, öhdəsindən gəldikləri işlər İblisin muvahhidliyini isbatdan daha çətin işlərdir…