4 replies to this topic

[Muslih]

بسم الله الرحمن الرحيم

 

Tarixlə az-çox əlaqəsi olan hər kəs şahiddir ki, İslam tarixində ən böyük zülmə məruz qalanlar Peyğəmbərin Əhli-Beyti, onların övladları və tərəfdarlarıdır... Bəlkə də, heç bir ümmətin öz Peyğəmbərinin ailəsinə rəva görmədiyi bir miqyasda zülm...

Əməvilər dönəmindəki zülmün bitdiyi sanıldıqda, Əhli-Beytin adını istifadə edərək hakimiyyətə gələn Abbasilər onları kölgədə qoydu...

Bütün bunların təməl səbəbi Əhli-Beytin hər zaman üçün ən potensial siyasi rəqib olması idi. Xalq onları sevirdi və bir çağırışla ətraflarına toplanıb hakimiyyəti bu quldurlardan geri ala bilərdilər... Ona görə də profilaktik tədbir olaraq repressiyaya məruz qalmalı idilər…

Allahın tövfiqiylə bu məqalədə Əhli-Beyt və tərəfdarlarına edilən zülmdən bəhs edəcəyik!

 

[Muslih]

Kərbəla hadisəsində yaşı kiçik olduğu üçün sağ buraxılan tək kişi Hz. Huseynin oğlu Əlidir. “Zeynul Abidin” və “Səccad” ləqəbləriylə tanınır. Bu adları ləyaqətlə daşıyan kimsələrdəndir...

Əli bin Huseyn eyni zamanda iki önəmli alimin, Muhəmməd Baqirin və məşhur imam Zeydin atasıdır.

Əli – Zeynul Abidin çox ağlayan kimsələrdəndi. Bu mövzuda onu qınayanlara verdiyi gözəl bir cavab vardır və o dialoqu sizinlə paylaşmaq istəyirəm:

 

سئل علي بن الحسين عن كثرة بُكائِه ، فقال : لا تَلُومُوني فإنَّ يعقوبَ عليه السلام فقَد سبطاً مِن ولَده ، فبكا حتى ابيضَّتْ عَيناه مِن الحُزْن ولمْ يعلم أنه ماتَ ، وقد نظَرتُ إلى أربعةَ عشرَ رجُلاً مِن أهْلِ بيْتي يُذبَحون في غَدَاةٍ واحدٍ ، فترون حزْنَهم يذهَب مِن قَلْبي

 

“Əli bin Əl Huseyndən çox ağlaması haqqında soruşuldu. Belə cavab verdi: Məni qınamayın! Yaqub – aleyhissəlam – oğullarından (sadəcə) birini itirdi. Qəmdən gözləri tutulana qədər ağladı. Halbuki o, oğlunun öldüyünü bilmirdi...

Bir gündə ailəmdən 14 kişinin başını gözümün önündə kəsdilər. Elə düşünürsüz ki, onların qəmi qəlbimdən gedər?”

 

Qaynaq: İbn Asakir: Tarixu Diməşq: 41/386

Darul Fikr: 1415/1995

 

[Muslih]

Şəmsuddin Əz Zəhəbi (673-748 h/1274-1348 m) məşhur Nəhv ustadı İbn Sikkit – Yaqub bin İshaqın tərcümeyi halında onun öldürülmə hadisəsini belə nəql edir:

 

ويُروى أن المتوكّلَ نظَر إلى ابنيْهِ ؛ المعَتَزّ والمؤيَّد ، فقال لابن السكِّيتِ : مَن أحبُّ إليك هما أو الحسنُ والحسينُ ؟ فقال : بل قنْبرٌ ، فأمَر الأتراكَ ، فداسَوا بطْنَه ، فماتَ بعد يومٍ . وقِيل : حُمِل مَيّتاً في بِساطٍ ،  وكان في المتوكّلُ نصْبٌ

 

“Rəvayətə görə (Abbasi kralı) Mutəvəkkil iki oğlu Mutəzz və Muəyyədə nəzər salıb (onların müəllimi olan) İbn Sikkitə dedi: Sənə bu ikisimi əzizdir yoxsa (Peyğəmbərin nəvələri olan) Həsən və Hüseyn?

İbn Sikkit belə dedi: (Əlinin azad edilmiş köləsi olan) Qənbər mənə bu ikisindən əzizdir!

(Kral qəzəblənərək xidmətində olan) Türklərə əmr etdi, onun qarınını təpiklədilər. Bir gün sonra vəfat etdi. Xərəkdə ölü olaraq çıxarıldığı da deyilmişdir.

(Abbasi kralı) Mutəvəkkildə nasibilik (əhli-beyt düşmənçiliyi) vardı!”

 

Qaynaq: Şəmsuddin Əz Zəhəbi: Siyəru Aləmin Nubəla: 12/18

Beyrut: Muəssəsətur Risalə: 1405/1985

 

 

Qeyd: Bəzi yazarların rəvayətinə görə İbn Sikkitin boynu arxadan kəsilərək dili o dəlikdən çölə çıxarılmışdır.

Bu qissədə “Alimlərin Əməvi dönəmində susduqlarını anladıq, bəs Abbasi dönəmində niyə Əlinin müdafiəsi yönündə danışmayıb bu zülmə susdular?” şəklində sual verən tarix cahillərinə cavab vardır.

Haqqı deyənlərin bu cür cəzalandırıldığı bir mühitdə “alimlərin susmasını” israrla gözə soxmağın bir mənası varmı? “Sükutiyyə” məzhəbini ortaya çıxaran amil məhz budur! Allah bu cəsur hərəkətindən dolayı İbn Sikkitə rəhmət, qatilinə lənət etsin! 

 

[Muslih]

Mutəzilə mənsubu İbn Əbil Hədid (586-656 h/1190-1258 m) “Şərhu Nəhcil Bəlağa” adlı əsərində Əhli-Beyt tərəfdarlarına Əməvi dönəmində edilən zülmün şiddətindən, insanların hətta quru iftirayla, “Əli tərəfdarıdır” deyilməsilə məhv edilməsindən danışarkən deyir:

 

حتى أن الرجلَ ليُقال له : "زنديقٌ" أو "كافرٌ" ، أحبُّ إليه مِن أن يقال : شيعةُ علي

 

“(Vəziyyət o yerə çatmışdı ki) Bir insana zındıq və ya kafir deyilməsi, ona Əli tərəfdarı deyilməsindən daha xoş idi.”

 

Qaynaq: İbn Əbil Hədid: Şərh Nəhcil Bəlağa: 11/44

Darul Cil: 1416/1996

 

[Muslih]

Şafilərdən Muhəmməd bin Aqil Əl Hadrami (1279-1350 h/1863-1931 m) Cərh və Tədil alimlərinin Nasibi və Xavaricləri tədil edib, Əli sevgisi səbəbilə “təşəyyu” ilə ittiham olunan insanları cərh etmələrinə münasibət bildirərək deyir:

 

فهَالَني هذا الصنيعُ ، وأفظعَني ذلك الحكمُ ، واستغربتُه كلَّ الاستغرابِ ، وقلتُ : إن هذا لهو التَّبَاب

غير أنه ظهَر لي أن لكثيرٍ مِن المتقدّمِين بعضَ أعذارٍ ، سوَّغت لهم ما سوَّغتُ ، وقلَّدهم المتأخِرونَ هَيْبةً الانفراد عنهم وفَرَقاً مِن أن يُنبَزوا بالرفْض ، وقد كان في بعضِ الأعصار خيرٌ للإنسان أن يتَّهَم بالكفر فضلاً عما دونَه مِن أن يتَّهم بموالاةِ علي وأهلِ بيته عليهم السلام

 

“Bu iş mənə qorxu və vəlvələ saldı. Buna çox təəccübləndim və “bu artıq həlakdır” dedim.

Ancaq mənə aydın oldu ki, qədim alimlərin çoxunun bəzi üzrləri var və onların bu işini anlayışla qarşıladım.

Sonradan gələn alimlər isə onlardan fərqli düşünmənin verdiyi dəhşətdən və Rafizi adlandırılmaq qorxusundan onları təqlid ediblər.

Bəzi zamanlarda bir insan üçün - başqa şeylər bir tərəfə - küfrlə ittiham olunmaq belə, Əli və ailəsinin - Allahın salamı üzərlərinə olsun - sevgisiylə ittiham olunmaqdan daha xeyirli idi...”

 

Qaynaq: Muhəmməd bin Aqil: Əl Atbul Cəmil alə Əhlil Cərhi vət Tadil: 21

İordaniya: Darul İmamin Nəvəvi: 1425/2004